جشن دیده‌بان مانند دیگر جشن‌های کنگره در طول زمان معنای خود را پیدا کرده است. برای برپایی جشن باید حال خوش وجود داشته باشد، در غیر این صورت، جشن‌ها یکسری تاریخ هستند در تقویم. همیشه شادی‌ها در جمع صورت می‌گیرد و بدون جمع، حتی بیان شادی امکان‌پذیر نیست. این امر نشان‌دهنده آن است که بودن انسان‌ها در کنار یکدیگر چقدر اهمیت دارد، علی‌الخصوص اگر در کنار هم بودن در جهت سازندگی باشد. آیا اگر شخصی کتاب ۶۰ درجه را به‌تنهایی بخواند به رهایی می‌رسد و درمان می‌شود؟ حضور ما در لژیون و انجام فعالیت‌های گروهی چه نقشی در درمان دارد؟ معجزه در همان مکان اتفاق می‌افتد و به‌قول‌معروف، تکامل در جمع صورت می‌گیرد. یک بره که تازه متولدشده، از حمایت گله برخوردار می‌شود و از دست حیوانات وحشی در امان می‌ماند و اما قوی‌ترین عضو گله هم اگر تنها بماند، هنگام مهاجرت و کوچ، با وجود مشکلات و سختی‌های سفر امکان ندارد سالم به مقصد برسد.
در کنگره، با توجه به قدرت لژیون و جمع است که درمان اتفاق می‌افتد، به شرط آنکه عضو ضعیف لژیون یا به اصطلاح شخص تازه‌وارد تابع قوانین و مقررات کنگره باشند. چه مسافر چه همسفر تفاوتی ندارد، زیرا تخریب‌ها تفاوت چندانی ندارد هر دو شخص؛ جهان‌بینی نمی‌دانند. هر دو باید مسیر کنگره را طی کنند تا روزبه‌روز قوی‌تر شوند. باید انتخاب درست داشته باشیم و در جای درست باشیم، گاهی حضور من در کنگره و پاسخ دادن به پرسش چند نفر حالم را خوش می‌کند، زیرا نیاز آنان نزد من و نیاز من نزد آن‌ها بوده است. طبق آموزش آقای مهندس دژاکام که می‌فرمایند: زمان مناسب، مکان مناسب، کلام مناسب باید در همه امور رعایت شود، به این معنی که باید تشخیص بدهم در کجا باید حضور داشته باشم. برای مثال: شخصی که می‌گوید مهره‌های کمرم درد می‌کند چه‌کاری انجام بدهم؟ بر اساس رشته فیزیک به او می‌گویم که داخل آب برود، زیرا بر اساس قانون ارشمیدس؛ وزن انسان در آب نصف می‌شود.
در حالت عادی و حتی هنگام استراحت بیشتر فشار وزن بدن به‌روی ستون فقرات است و این نیرو در آب خنثی می‌شود و بدن شروع به بازسازی می‌کند، مانند بازسازی ستون که برای تعمیر آن داربست می‌بندیم. پس در آب بدون آنکه کاری انجام دهیم بدن بازسازی می‌شود. درست مانند هنگامی‌که در کنگره فقط با یک مشارکت ساده، گره از کارمان باز می‌شود، به دلیل اینکه در مکان درست و در کنار اشخاصی که با آنان هم درد و هم زبان هستیم قرار داریم. حال که در این مکان مناسب هستیم چه‌کاری انجام دهیم؟ بگویم فرد با تجربه‌ای هستم و همه راه‌ها را رفته‌ام و همه موارد را می‌دانم یا اینکه زاویه دیدم را عوض کنم و بگویم با همه تجربه سی‌ساله‌ام آمده‌ام که شاگردی کنم و یاد بگیرم که مشکلاتم را حل کنم. دیدگاه من تعیین کننده است که روی آب شناور بمانم یا مانند سنگ به دلیل کبر و غرور آموزش نگیرم و به ته آب فرو بروم.
اولین شرط در آب ماندن این است که شناور ماندن روی آب را بلد باشم و این بستگی به نوع نگاه من به موضوع دارد که منیت داشته باشم و آموزش نگیرم و یا با تلاش و آموزش و بدون توقع از دیگران به نتیجه دست‌یابم. بنابراین اگر شناور باشیم پیشرفت می‌کنیم و اگر شناور نباشیم و به کف آب برویم هرچقدر باهوش و استعداد باشیم و تلاش کنیم گوئی غرق‌شده‌ایم و بیهوده دست و پا می‌زنیم و دیگر به جلو نمی‌رویم. پس اینکه کجا باشیم و چگونه باشیم مهم است، اگر شناور شدیم می‌توانیم شناگر ماهری بشویم. اولویت ما کدام است کجا باشیم چطور باشیم؟ کلاس زبان باشیم یا سی دی بنویسیم؟ گاهی مکان مناسبی هستیم ولی با نگاه طلبکارانه مانند سنگ به کف آب می‌رویم. اصولاً ما انسان‌ها پیچیده شده‌ایم و انسان پیچیده، مسائل برایش سخت می‌شود، اما با آموزش، به‌آرامی مطالب برایش آسان می‌گردد. امیدوارم در مسیری که هستیم از نیروی جمع استفاده کنیم و از امکاناتی مانند جهان‌بینی، با دید باز بهره ببریم برای رسیدن به نتیجه مطلوب. امیدوارم همسفران با حس خوب، گذشت و محبت، خانواده را دوباره احیا کنند.
رابط خبری و تایپ: همسفر فرشته، راهنما همسفر سهیلا ( لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر هانیه، راهنما همسفر سپیده ( لژیون ششم)
همسفران نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
105