هفتمین جلسه از دوره دوم سری کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صبا به استادی راهنما همسفر افسانه، نگهبانی همسفر نیاز و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه « ظرفیت، مسئولیت، قبله گمکردن، نقزدن و حاشیه » روز سهشنبه ۲۸ فروردین ماه، سال ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد
در مورد دستور جلسه کلمات کلیدی وجود دارد که ابتدا باید معنای آن کلمات را بدانیم. ظرفیت یعنی یک ظرف چقدر گنجایش دارد؟ ظرفیت ما در زندگی، کار و خدمت چهقدر است؟ زمانی که وارد کنگره شدیم باید بدانیم که هیچ چیز نمیدانیم، حداقل در مورد درمان اعتیاد و مشکلاتی که تا کنون نتوانستهایم، حل کنیم. حال باید ظرف وجودیمان را خالی کنیم، پذیرش پیدا کنیم و آماده دریافت اطلاعات جدید باشیم وقتی به این نقطه رسیدیم وارد مرحله مسئولیت میشویم.
مسئولیت از کلمه سوال و پرسش میآید، کسی که مسئول است باید نسبت به آن مسئولیتی که دارد، پاسخگو باشد. یک سفر اولی باید مسئولیت سفری که در حال انجام دادن آن است را بپذیرد و یک فرمانده خوب برای شهر وجودی خودش باشد و آموزشهایی که به او داده میشود را کاربردی کند. کسانی که وارد کنگره میشوند مسئولیت اشتباهاتشان را بر عهده میگیرند و شروع به بالا بردن ظرفیت خود میکنند تا به دانایی و رهایی میرسند. قبله به معنی هدف میباشد.
وادی نهم به ما میگوید به هر چیزی از درون و بیرون نیروهایی وارد میشود و آن چیز یک نقطه تحمل دارد و اگر بیشتر از نقطه تحمل و یا همان ظرفیتش باشد از تعادل خارج میشود و این همان قبله گم کردن است و بین ظرفیت من و نقطه تحملم و مسئولیتهایی که بر عهده دارم یک رابطه وجود دارد و به هم متصل هستند. هر کدام از ما هر کجا هستیم عین عدالت و عین تعادل است یعنی مسئولیتها، امکانات و قدرتهایی داریم که منطبق با ظرف وجودی ماست اگر به ما مسئولیتی بیشتر از ظرفیتمان داده شود راه گم میکنیم و تخریب به بار میآوریم.
پس ما باید ظرفیت داشته باشیم در بعضی اوقات که خداوند به ما چیزی را نمیدهد؛ بدانیم همانند داستان خارکن و حضرت موسی ظرفیت آن را نداریم.
خارکنی بود که از حضرت موسی خواست تا از خداوند بخواهد به او تیشهای بدهد و دیگر او مجبور نباشد تا با دست خارها را بکند، حضرت موسی از خداوند خواستند اما خداوند فرمودند: خیر، تیشه برای او خوب نیست برای بار دوم و سوم درخواست میکند و خداوند میپذیرد و به آن خارکن تیشهای میدهد وقتی بر میگردد؛ میبیند که خارکن را نزد داروغه میبرند؛ می پرسند چه کار کرده است؟ میگویند امروز تیشهدار شده است و با تیشه یک نفر را به قتل رسانده است. در اینجا میفرمایند:
تو را تیشه دادم که گندم کنی
ندادم که بنیاد مردم کنی!
حاشیه، به معنی گوشه و کنار، مطلبی که مهم نیست. فلسفه حضور همسفر در کنگره ایجاد آرامش، صلح و آموزش گرفتن برای حال خوش خودش در وهله اول میباشد تا زمانی که به دنبال این هدف باشیم در کنگره به دنبال یادگیری مطالب هستیم تا به هدف مورد نظر برسیم ولی اگر به دنبال غیبت کردن، دخالت در امور سایر همسفران و دخالت در کار مسافر و... باشیم از مسیر و حل مسائل خارج شده و زمانی که از مسیر اصلی منحرف شدیم وارد حاشیه میشویم و این گردباد حاشیه در نهایت شخص را از آن کشتی خارج و به بیرون پرتاب میکند.
تایپ: همسفر مریم
ویراستاری و ارسال: همسفر نسرین
همسفران نمایندگی صبا
- تعداد بازدید از این مطلب :
266