شکل گیری ظرفیت و مسئولیت پذیری در کنگره 60

هفتمین جلسه از دور یازدهم کارگاه های آموزشی کنگره 60، ویژه مسافران نمایندگی گرگان، به استادی مسافر موسی و نگهبانی مرزبان محترم مسافر مهدی و دبیری مسافر محسن، با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت( قبله گم کردن ، نق زدن، حاشیه) روز سه شنبه 28 فروردین ماه 1403 راس ساعت17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان موسی هستم یک مسافر. در ابتدا خدا را  شکر می‌کنم که بار دیگر قسمت شد، جایگاه استادی را تجربه کنم و از خدمت خودم آموزش بگیرم. از استاد عزیز خودم آقا اسماعیل ایجنت محترم ممنونم و از آقا مهدی و آقا محسن، نگهبان محترم و دبیر جلسه هم سپاسگزارم که این جایگاه را در اختیار بنده قرار دادند.
دستور جلسۀ امروز، ظرفیت و مسئولیت و قبله گم کردن است. می‌خواهم یک خاطره از گذشته عرض کنم، زمانی که هنوز وارد کنگره نشدم و اینکه در کنگره چه چیزهایی یاد گرفتم و چه اتفاقاتی برای من پیش آمد. قبل از این که به کنگره بیایم، وقتی در حال مصرف مواد بودم فکر می کردم همه چیز را یاد دارم  و ظرفیت بالایی دارم و مسئولیت پذیر هستم .
هنگام رانندگی وقتی پشت فرمان می نشستم، آنقدر ظرفیت نداشتم که اگر کسی چراغ می‌داد یا بوق می‌زد و حتی اگر مریضی همراهش بود یا شاید کار  واجبی  می‌داشت، من به او راه بدهم تا از کنار من راحت رد شود، من آن قدر ظرفیت را نداشتم و امکان داشت کار به جاهای باریک کشیده شود؛ این مثال را برای این زدم که وقتی وارد کنگره شدم  از همان مشاورۀ OT فهمیدم رأس ساعت ۲ نه یک دقیقه دیرتر و نه یک دقیقه زودتر، برنامه آغاز می‌شود و اگر دیرتر بیاید ممکن است نگذارند وارد شوید و ظرفیت در همان جا مشخص می‌شود و تازه به خود میای و متوجه می‌شویم که چه باید کنیم.
بعد از اینکه کم‌کم در مسیر آموزش قرار گرفتم آموختم به خصوص از نظر ظرفیت، پایین و در منیت، خیلی بالا قرار دارم و به خاطر یک سری مسائل و مشکلات که در آن‌ها غرق بودم دچار مشکل هستم و تازه پی بردم که بسیار احتیاج به آموزش دارم. ولی ذره ذره این ظرفیت درکنگره بالا می‌رود و من باید آموزش‌پذیر باشم، همانطور که امروز مرزبانی من تمام شده، با تمام قدرت حاضر باشم و خدمتم را ادامه دهم، حالا ممکن است اتفاقات دیگری پیش روی من باشد. باید خواسته داشته باشم تا بتوانم ظرفیت خودم را بیشتر کنم.
یک لیوان  را در نظر بگیرید اگر بیشتر از اندازه آب در آن بریزیم سرریز می‌شود، این داستان ظرفیت است و من باید بیاموزم، ظرفیت خود را چگونه به اندازۀ خودم بالا ببرم، و ظرفیت با آموزش ایجاد می‌شود و ایجاد می‌شود.

در کنگره،آموزش گرفتن یعنی از حرف های راهنما و تذکراتی که به رهجو می‌دهد، به تجربیات رهجو اضافه شود و آن‌ها را کاربردی کند.  بیشتر آن هم بر می‌گردد به کار و زندگی شخصی که چگونه از این ظرفیت استفاده کند . من وقتی دقت می‌کنم و کنگره را با دیگر گروه‌های مردم نهاد درمان اعتیاد مقایسه می‌کنم، به نظرم کیفیت خوب درمان در کنگره، قابل قیاس با آن‌ها نیست چراکه در کنگره بحث آموزش و جهان‌بینی مطرح است .

من امروز در شغل خودم که با راننده‌ها سر و کار دارم می‌بینم که شخص در یک گروه درمان اعتیاد حتی راهنما شده 17؛18 سال از راهنمایی او می‌گذرد ولی هنوز نتوانسته یک سری از ضعف‌های بنیادی خودش را اصلاح کند. وقتی هم که با او گفتگو می‌کنم تازه متوجه می‌شوم که با وجود اینکه من فقط 3؛4 سال است که درکنگره 60سابقه دارم و آموزش می‌گیرم، چقدر با دیگر گروه‌ها درمان اعتیاد تفاوت دارد. این بر می‌گردد به آموزش های کنگره60 و همان تغییر و تبدیل و ترخیصی است که در کنگره وجود دارد. 

دیگر اینکه من باید آموزش بگیرم که چگونه ظرفیت خودم را بالا ببرم چراکه هر چه ظرف بزرگتر باشد، گنجایش بیشتری دارد. یکی از راه های افزایش ظرفیت در کنگره، آموزش گرفتن است البته این آموزش‌ها باید درعمل به کار گرفته شود و در برخورد با مردم و در جامعه سنجیده شود . از این که با سکوت خود به حرف های بنده گوش دادید سپاسگزارم .

تایپ و عکس : مسافر عبداله 

ارسال: مسافر محمد

پیروز و سربلند باشید