سومین جلسه از دوره سیزدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی هاتف با نگهبانی مسافرایمان و استادی مسافر اسماعیل و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه "ظرفیت مسئولیت قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه" یکشنبه 28 فروردین ماه 1403 ساعت 17:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان اسماعیل هستم یک مسافر
خدا را شاکر و سپاسگزار هستم که یک بار دیگر به من اجازه داد در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم تشکر می‌کنم از ایجنت، مرزبانان محترم و راهنمای عزیزم آقا مصطفی .
دستور جلسه این هفته "ظرفیت مسئولیت قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه" می باشد برای درک این موضوع واژه ظرفیت و مسئولیت باید به عمق آن پی ببریم ظرفیت هر انسان یعنی دانایی و آگاهی او و مسئولیت یعنی کسی که در جایگاهی هست مورد سوال قرار می‌گیرد.
هر چیزی در هستی یک ظرف و اندازه‌ای دارد مثال یک لیوان در حد خود می‌تواند آب را در خود جای بدهد و اگر بیشتر از آن شد لیوان سرریز می‌شود.
مثال دیگر یک ماشین ظرفیتی بار در حد ۲ تن داشته باشد واگر ما بیشتر از آن ظرفیت در آن بار قرار دهیم باعث می‌شود که شاسی آن ماشین خراب گردد.
در وادی نهم گفته شده است که وقتی نیرویی از کم شروع بشود بالا و بالاتر برود نقطه تحمل آن زیاد می‌شود، ما انسان‌ها در مورد این مسائل و نقطه تحمل مثل کلیه اشیا و چیزهای دیگر نقطه تحمل داریم، وقتی شخصی نقطه تحمل آن در دویدن ۵۰۰ متر باشد به یکباره نمی‌تواند ۲۰۰۰ متر بدود باید روزانه کم کم پیاده روی و دویدن خود را زیاد کند تا به مدت معلوم به مسافت بیشتر برسد، و این با زمان و نقطه تحمل ایجاد می‌گردد.
وقتی که ما می‌خواهیم یک مسئولیتی را قبول کنیم باید اول نقطه تحمل ما بالا برود تا بتوانیم در آن جایگاه خدمت کنیم، هر شخصی در کنگره، بیرون از آن در اداره یا جای دیگری باشد در حد خودش، ظرفیت و مسئولیت خودش می‌تواند خدمت کند.
ما انسان‌ها مسئولیت شهر وجودی خود که جسم ما می‌باشد را داریم و با مصرف مواد آن را خراب کرده‌ایم و این باید آرام آرام و طی مدت زمان مشخص نقطه تحمل و ظرفیت آن را بالا ببریم تا به تعادل، صلح و آرامش برسیم، در کنگره هر کس در هر جایگاهی که خدمت میکند طبق تعادل، نقطه تحمل و ظرفیت خودش می‌باشد یعنی طبق آموزش و کارهایی که انجام داده است به آن جایگاه رسیده است، پس اگر ما در این شرایط نتوانیم ظرفیت خود را بالا ببریم و مسئولیت خودمان را قبول کنیم از نقطه تحمل خود خارج می‌شویم نباید قبله را گم کنیم که همان هدفمان می باشد وقتی قبله را گم کنیم نمی‌توانیم جوابگوی مسئولیت و خدمت خود باشیم، نمی‌توانیم درک کنیم که چه کسی ما را به این جایگاه رسانده است و شروع به نق زدن میکنیم، وارد حاشیه می‌شوم و راه خود را گم می‌کنم.
رهایی مسافر اصغر لژیون هشتم
اهدای تقدیر نامه به خدمتگزاران آشپزخانه در ماه مبارک رمضان
اهدای تقدیر نامه به مسئول OT
- تعداد بازدید از این مطلب :
373