رکن اصلی موفق شدن توجه به مسئولیت وظرفیت خود است

ششمین جلسه از دوره بیست وپنجم  کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی عطار نیشابوری به استادی: همسفرفاطمه و نگهبانی: همسفر محبوبه و دبیری: همسفر زهرا با دستور جلسه « ظرفیت ، مسئولیت و قبله گم کردن است » در روز دوشنبه 27 فروردین ۱۴۰3 رأس ساعت ۱۵ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد :

دستور جلسه امروز ظرفیت ، مسئولیت و قبله گم کردن است.
کلمه‌ی ظرفیت از ظرف می‌آید و هر ظرفی یک گنجایشی دارد. مثلاً یک ظرف که دو لیتر آب ظرفیت دارد ما نمی‌توانیم در آن ۴ لیتر آب بریزیم و آن ظرف لبریز می‌شود. انسان‌ها هم این‌گونه هستند که اگر بیشتر از ظرفیتشان به آن‌ها مسئولیت بدهیم نمی‌توانند آن کار را درست انجام دهند و قبله‌ی خودشان که همان هدفشان بوده را گم می‌کنند. کلاً هدف انسان‌ها در این دنیا این است که به‌طرف ارزش‌ها حرکت کنند؛ و درراه مستقیم باشند، حالا هر انسانی در این دنیا یک وظیفه و یک مسئولیتی دارد؛ و همچنین گیاهان هم یک ظرفیت و مسئولیتی دارند. مثلاً ظرفیتی که یک بوته‌ی گوجه دارد یک درخت پرتقال ندارد و طبیعی است که یک بوته گوجه نمی‌تواند به ما پرتقال بدهد.
حیوانات نیز مانند انسان‌ها و گیاهان یک ظرفیتی دارند؛ و هرکدام نیز یک صفتی دارند. بعضی از حیوانات برای ما انسان‌ها فایده‌هایی دارند مثلاً می‌توانیم از شیر و گوشت آن‌ها استفاده کنیم. ولی بعضی از حیوانات ظاهراً برای ما ضرر دارند مثلاً نیش می‌زنند و گزنده هستند و بعضی از آن‌ها هم درنده هستند که اگر گیرشان بیفتیم ما را می‌خورند. ولی در کل تمام صفاتی که در حیوانات است در انسان هم وجود دارد.

این به خود ما بستگی دارد که کدام خصوصیت را در خود پرورش بدهیم. اگر بخواهیم خصوصیات منفی را در خود پرورش بدهیم به‌طرف ضد ارزش‌ها حرکت می‌کنیم و قبله‌ی خودمان را گم می‌کنیم.اما اگر خصوصیات مثبت را در خودمان پرورش دهیم به‌طرف ارزش‌ها و در صراط مستقیم حرکت می‌کنیم و به آن هدفی که خداوند از آفرینش ما داشته می‌رسیم. کلمه‌ی مسئولیت از سؤال کردن می‌آید و چیزی که میان ما جاافتاده این است که اگر کسی مسئول یکجایی می‌شود فکر می‌کند اختیار این را دارد که هر کاری که می‌خواهد را انجام بدهد درصورتی‌که این‌طور نیست، او باید، در قبال امکانات و مسئولیتی که دارد پاسخ‌گو باشد. مثلاً یک راهنما که لژیون دارد می‌تواند در چهارچوب قوانین هر کاری که می‌خواهد را انجام بدهد، ولی در قبال اینکه چند نفر سفرشان را درست انجام نداده‌اند و یا چرا سی دی ننوشته‌اند پاسخ‌گو باشد. شاید آن راهنما درست آموزش نداده است ولی شاید آن رهجو هم خودش نخواسته که درست سفر کند. انسان هرچقدر که اختیار و امکانات داشته باشد باید همان‌قدر هم پاسخ‌گو باشد، حالا در هر جایگاهی که باشد. مثلاً من به‌عنوان یک مادر باید ظرفیت داشتن فرزند را در خودم به وجود آورم، مادری که تازه زیمان کرده اگر بخواهد مثل زمانی زندگی کند که مجرد بوده و مسئولیت بچه‌داری به گردنش نبوده عمل کند نمی‌تواند مادر خوبی باشد نه می‌تواند به تغذیه و بهداشت بچه برسد، نه می‌تواند به تربیت آن برسد. گاهی اوقات ما یک مسئولیتی داریم که آن را درست انجام نمی‌دهیم و بعد آن مسئولیت از ما گرفته می‌شود چرا؟ چون ما قبله خودمان را گم‌کرده‌ایم. ماقبل از پذیرفتن مسئولیت اول باید هدف خودمان را مشخص کنیم. همه ما که اینجا هستیم همسفر مسافران خودمان هستیم؛ و اولین مسئولیتی که داشتیم این بوده که مسافران خودمان به درمان برسند.

ولی بعد گذشت زمان متوجه شدیم که برای خودمان هم خوب بوده و به آرامش رسیده‌ایم. کسی که سفر اولی است ظرفیتش اندازه همان سفر اولی بودن است و با یک سفر دومی متفاوت است چون از او کمتر در کنگره بوده و کم‌تر آموزش‌دیده است. اگر یک همسفر که هدفش رهایی مسافر است را فراموش کند و بعد رها شدن بگوید که دیگر لازم نیست به کنگره بروی شاید مسافرش گریز نزند ولی حال خوبی که یک سفر دومی هنگامی‌که خدمت می‌کند را ندارد.

ممون که به صحبت های من گوش کردید .

گزارش از جلسه کمک راهنمایان ودر ادامه حضور اسیسانت محترم خانم پرستو

برگزاری آزمون فروردین ماه

عکاس: مرزبان خبری همسفرانسیه
تایپ ویرایش : همسفرمعصومه
نمایندگی همسفران عطار نیشابور