ظرفیت، به مرور زمان و با تکرار و تمرین به وجود می آید.

جلسه دهم از دوره پنجاه و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی البرز کرج با استادی راهنمای محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر مرتضی، با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، حاشیه، نق زدن)" در روز دوشنبه بیست و هفتم فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:  

سلام دوستان، علی هستم یک مسافر؛ از نگهبان محترم سپاسگزارم، که به من فرصت داد در این جایگاه خدمت کنم.   

دستور جلسه این هفته؛ ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه) است. یکی از نعمت‌هایی که کنگره60، به عنوان یک مسافر به من داد، همین بحث ظرفیت است. ظرفیت؛ از ظرف گرفته شده است. ظرفیتِ انسان ها با هم متفاوت است و هر انسانی ظرفی دارد. در ابتدای ورود به کنگره، ظرف من کوچک بود و قابلیت جایگزینی مقدار زیاد از انرژی را نداشت. این ظرف به آسانی بزرگ نمی شود و برای بزرگ کردنِ آن، باید تلاش نمود؛ این اتفاق به یکباره انجام نمی شود و ذره ذره، این اتفاق می افتد. 

ظرف من وقتی که اندازه یک استکان باشد، قابلیت همین مقدار آب را دارد و یک لیوان در آن جا نمی شود، قطعاً سرریز می شود و دچار تخریب خواهد شد.

 آموزشهایِ بی نظیر کنگره، به من کمک کرد تا ظرف خودم را به آرامی بزرگ کنم، اگر ظرف خودم را بزرگ کنم، برای گرفتن مسئولیت، گنجایش بیشتری خواهم داشت. اگر ظرف من کوچک و مسئولیت زیاد باشد، باعث ایجاد تخریب می گردد و نمی توانم آن قابلیت لازم را داشته باشم. 

کنگره این قابلیت را به من داد، که ذره ذره بتوانم ظرف خودم را بزرگ کنم، تا بتوانم توسطِ دانایی و آموزش هایی که می گیرم، به موانعی که در سر راهم قرار دارد، فائق گردم و از آنها عبور کنم.

با مصرف مواد مخدر، مانع بزرگی به نام اعتیاد، که بزرگترین مشکل من بود، شکل گرفت و به واسطه آن، مشکلاتِ بزرگ‌تر و ضد ارزش ها در من به وجود آمد، ولی آرام آرام سعی کردم با آموزش‌هایی که در کنگره گرفتم، بزرگ‌ترین معضل خودم، که مصرف مواد مخدر بود، از خودم دور کنم، تا بتوانم به درمان برسم و ظرف خودم را ذره ذره بزرگ کنم تا به آرامی دانایی را به داشته های خود اضافه کنم.

اگر ظرفم بزرگ نشود، فقط تخریب ایجاد می گردد، مثلاً؛ اگر من توانایی و ظرفیت راندن موتور گازی را داشته باشم، نمی توانم موتور تریل برانم و در صورت راندن، حتماً باعث ایجاد تخریب و آسیب می گردم، باید به آرامی و با تکرار و تمرین آنقدر توانمند بشوم، که بتوانم، سوار موتور تریل بشوم؛ بنابراین ظرفیت، به مرور زمان و با تکرار و تمرین به وجود می آید. 

در کنگره بعد از گذشت 21 روز، یک پنجم به ظرف دانایی من اضافه می گردد و جایگزین مواد مصرفی می شود و در هر لحظه و هر پله به آموزش، دانایی و جهان بینی من اضافه می گردد و جایگزینِ داروئی می شود که من کم کردم و به مرور زمان و پله به پله ظرفیت درمان در من اتفاق می افتد و درمان میسر می گردد.

بخش دوم؛ در مورد قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه. در کنگره کسانی هستند، که سلسله مراتب، قوانین و حرمت ها را رعایت نمی کنند و آموزش هایی را که دیده اند، کاربردی نمی کنند، به همین دلیل، درگیر حاشیه می شوند و از پروسهٔ درمان خارج می گردنند.

در کنگره، بر اساس تجربه، کسانی که نق می زنند، برنامه درمانی خود را رعایت نمی کنند و تبعات آن با خود مسافر است. اگر من مسافر و رهجویی باشم که فقط به دنبال درمان و سلامت جسم خود باشم؛ به قوانین، مقررات و حرمت هایی که در کنگره تعریف شده؛ می پردازم و خارج از این مسائل، قدمی بر نمی دارم و فقط به حرف های راهنمایم عمل می کنم. 

نیروهای بازدارنده از طریق نق زدن و حاشیه سازی مانع اجرائی کردن برنامه و قوانین کنگره می شوند، تا ساختار تخریبی که طی سالیان، ایجاد کرده اند از دست ندهند.

انشاالله که بتوانیم یک کنگره ای خوب باشیم و در راستای اهداف کنگره 60 قدم برداشته و به همنوعان خود کمک کنیم. از این که به صحبت های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

تایپ متن: مسافر صدرا و مسافر حسن

عکس، ویرایش و بارگذاری: مسافر مهدی