English Version
English

رها کن تا جاری شوی، ببخش تا به دست آوری

رها کن تا جاری شوی، ببخش تا به دست آوری

به نام خداوند لوح وقلم ؛ حقیقت نگاروجود وعدم
خدایی که داننده رازهاست؛ نخستین سرآغاز، آغازهاست
سلام دوستان محمدرضا هستم مسافر. عرض ادب و احترام و تبریک به مناسبت فرارسیدن سال نو خدمت دوستان عزیز در این مقاله سعی شده است تا موضوع بخشش، در چند جنبه مختلف موردبررسی قرار‌ داده شود. شخصاً بر این باورم که بخشیدن و بخشنده بودن در اکثر موارد راحت‌تر از چیزی است که در ذهن ما نقش بسته و اگر از قیدوبندهای تعریف‌شده،‌‌ روش‌ها، داستان‌ها و باورهای اشتباهی که بخشیدن را برای ما سخت می‌کند، رها شویم و زاویه نگاه خود را تغییر دهیم خواهیم دید که زندگی آن روی زیبای خود را به ما نشان خواهد داد و بر این موضوع ایمان می‌آوریم که هیچ‌چیزی پربرکت‌تر از بخشش نیست «رها کن تا جاری شوی، ببخش تا به دست آوری» در ابتدا قصد دارم از چند جمله کوتاه استفاده کنم که با آن‌ها آشنا هستید و قبلاً به گوشتان خورده است، هرچه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی، هر چیزی را بکاری همان را برداشت خواهی کرد، با هر دست بدهی با همان دست پس می‌گیری، می‌توان گفت تمام جملات ذکرشده معنا و مفهوم یکسانی دارند. نتیجه هر عملی وابسته به کاری است که خودمان انجام می‌دهیم. به زبان ساده‌تر با انجام اعمال و رفتارهای خوب، پاسخ خوب و با انجام اعمال و رفتارهای بد، پاسخ بد دریافت خواهیم کرد. اگر بذری که می‌کاریم در جهت ارزش‌ها باشد، قطعاً محصولی که برداشت می‌کنیم در جهت ارزش‌ها است و اگر بذر ما در جهت ضد ارزش‌ها کاشته شود، محصول ما هم به‌صورت ضد ارزش رشد خواهد کرد. عدالت در سرتاسر این جهان هستی برقرار است و هیچ کار ناپسندی بدون عواقب و هیچ کار نیکی بدون پاداش نخواهد ماند. حال اگر موارد ذکرشده را به موضوع بخشش ربط دهیم به‌طور واضح مشخص است که بخشش باعث می‌شود درهای بیشتری از نعمت خداوند در زندگی ما باز شود، یعنی هر چیزی را که می‌بخشیم به خودمان بازمی‌گردد و به شکل زیباتری وارد زندگی ما می‌شود. فرقی نمی‌کند که ما چه چیزی را می‌بخشیم، از دارایی‌ها و اموال خود صرف‌نظر می‌کنیم و یا از اشتباهات و خطاهای دیگران، هرچه را ببخشی از همان جنس را وارد زندگی خود می‌کنی، البته به شرطی که بخشش شما بدون حساب‌وکتاب، بدون منت، بدون انتظار و چشم‌داشت باشد، آنگاه خواهیم دید که چگونه نعمت‌های خداوند فراتر ازآنچه داده‌ایم به ما بازخواهد گشت بخشش را می‌توان از جنبه‌های مختلفی بررسی کرد، اما به نظر من اصلی‌ترین و مهم‌ترین جنبه بخشش مربوط به خودمان می‌شود یعنی ما باید یاد بگیریم در قدم اول از خود شروع کنیم و خودمان را ببخشیم. قطعاً ما انسان‌ها خطاها و اشتباهاتی را در زندگی خود مرتکب می‌شویم که این اشتباهات باعث می‌شود ما از درون احساس گناه یا همان عذاب وجدان داشته باشیم و این احساس گناه آرامش را از ما سلب می‌کند. اشتباه کردن و خطا کردن یکی از ویژگی‌های انسان هست و هیچ انسانی از خطا کردن مبرا نیست، اما بعضی از انسان‌ها تصور می‌کنند وقتی‌که خطایی مرتکب شدند، راهی برای بازگشت وجود ندارد و آب ازسرشان گذشته است و این تصور غلط باعث می‌شود که به مسیر اشتباه خود ادامه دهند. ما باید یاد بگیریم، قبل از اینکه دیگران را ببخشیم ابتدا خودمان را ببخشیم و سعی کنیم از خطاها و اشتباهات خود درس بگیریم و آن‌ها را اصلاح کنیم. باید در یک مقیاس متعادل و منطقی مسائل را بر خود آسان بگیریم، یعنی باید بتوانیم به‌اندازه‌ای مسائل را برای خود آسان کنیم که انجام یک اشتباه باعث نشود خود را سرزنش کنیم و در احساس گناه یا همان عذاب وجدان خود باقی بمانیم. اگر بتوانیم خودمان را ببخشیم شخصیتی قوی و توانا از خود می‌سازیم. حال بعدازاینکه توانستیم خودمان را ببخشیم نوبت به دیگران می‌رسد. ممکن است در طول زندگی اشخاصی در حق ما بدی کرده باشند، ممکن است با رفتار و گفتار نامناسب ما را ناراحت کرده باشند و این اعمال آن‌ها باعث شده است که خشم، نفرت و کینه در ما بیدار شود و حتی در بعضی موارد هم به فکر انتقام گرفتن افتاده باشیم. شاید در ظاهر بخشیدن آن شخص و فراموش کردن رفتار و گفتار او کار بسیار سخت و حتی غیر‌ممکنی برای ما باشد، اما با بخشش آن شخص اولین بهره‌ای که نصیب ما می‌شود این است که خود را از احساس کینه،  نفرت و خشم آزاد می‌کنیم و به یک احساس خوب می‌رسیم، احساسی همانند بزرگ‌تر شدن، قوی‌تر شدن و رشد کردن. وقتی‌که دیگران را از ته دل می‌بخشیم و رها می‌کنیم، گویی ظرفیت خود را افزایش داده‌ایم و با این کار آرامش و حال خوب را به خود هدیه می‌دهیم.  یادمان نرود که با بخشیدن دیگران، زندگی خود را زیباتر می‌کنیم و ماحصل آن به زندگی خودمان بازخواهد گشت و با این کار به جهان هستی اجازه می‌دهیم نعمت، زیبایی، عشق و آرامش را در زندگی ما جاری سازد و گفته‌شده که بخشش را از خورشید بیاموز. محبت را به روی همه بگشا و باور داشته باش خدایی که در این نزدیکی است بهترین‌ها را برایت رقم‌زده است.

نویسنده:مسافرمحمدرضا لژیون دوم

تنظیم:مسافرابراهیم لژیون دوم


 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .