ظرفیت و مسئولیت دو سر یک کمان

یازدهمین جلسه از دور یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی مسافر کمال و نگهبانی مسافر رسول و دبیری مسافر سیروس با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت قبله گم کردن نق زدن و حاشیه" یکشنبه ۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام خدمت دوستان در ابتدا جلسه از جناب آقای مهندس تشکر می‌کنم و از راهنمایم حسین آقا بینهایت سپاسگزاری و تشکر را دارم. جا دارد عید فطر را به همه شما تبریک بگویم؛ انشاالله توانسته باشید در این ماه استفاده و بهره لازم را برده باشید. در ارتباط با دستور جلسه ظرفیت و مسئولیت و قبله گم کردن.

اول باید بدانیم اگر ظرفیت ما کم باشد و مسئولیت ما زیاد باشد و تعادل بین آنها نباشد تیجه کار می‌شود قبله گم کردن حالا  این ظرفیت و مسئولیت چه ارتباطی با هم دارند ما اگر یک موقع بخواهیم پستی را انتخاب کنیم یا تغییر شغلی بدهیم خودمان را نگاه می‌کنیم که چه توانایی‌هایی و چه ظرفیت‌هایی داریم و باید حتماً توانایی خودمان را ببینیم.

مثلاً اگر من بخواهم بروم برای کارگر روزمزدی یک جا کار کنم طبیعتاً باید توانایی بدنی داشته باشم و یا بخواهم به عنوان حسابدار یک شرکت هم کار کنم  باید یک توانایی دیگری داشته باشم که در اصل این می‌شود ظرفیت. گاهی در دعاهایمان میگوییم خدایا گر می‌خواهی پولی برای من بفرستی، اول ظرفیتش را به من بده و خداوند وقتی که پول را می‌دهد ظرفیتش را نگاه می‌کند اگر ظرف ما بزرگ شد و ظرفیتمان را خودمان بزرگ کردیم پول را می‌دهد، مقام را می‌دهد و مسئولیت را  می‌دهد و این اتفاقات می‌افتد.

اولین نفر خود من اگر برای یک قسمتی  بخواهم کاری انجام بدم پس باید بگردم در خودم و ببینم توانایی انجام آن کار را دارم یا نه و زمانی که ظرفیت آن قضیه را نداشته باشم و مسئولیت به من داده شود قطعاً تخریب ایجاد می‌شود و در ادامه باعث  قبله گم کردن و عوض شدن راه من می‌شود.

من به کنگره آمده‌ام که خدمت کنم و زمانی متوجه می‌شوم که قبله‌ام عوض شده که به دنبال قدرت آمده باشم  و یا اینکه به دنبال این باشم که من را ببینند و این قضایا هست که بعدها باعث می‌شود برخورد اعضا با من عوض شود. طرز صحبتم عوض می‌شود و باعث می‌شود که خیلی اتفاقات دیگر بیفتد.

پس ظرفیت چیزی نیست که ما بگوییم پس فلانی چگونه درس خوانده به این جایگاه رسیده؟ حالا این‌ها خدادادی هست یا این شانس داشته و یا رابطه داشته و ضابطه داشته و یا پارتی داشته و اگر شخص به این راه‌ها برود در حقیقت نقاب از چهره می‌افکند و خود واقعی‌اش را نشان می‌دهد و نمی‌تواند آنجا کار کند .

ما باید ظرفیت را در خودمان ایجاد کنیم و در زندگی به جایگاه کم هم راضی نشویم. ولی از لحاظ کلی اگر انسان بخواهد در جهت اصلی حرکت کند و اگر بخواهد انرژی کسب کند و به جهت جلو حرکت کند، باید مرتباً جایگاه خود را تغییر بدهد. مثل کسی که ۳۰ سال هر روز دارد یک کار خاص را انجام می‌دهد و همان کار را عین ۳۰ سال انجام می‌دهد و کوچکترین پیشرفتی نیست و در این حالت فرد فرسوده می‌شود و از بین می‌رود.

ما بایستی ظرفیت را خودمان در خودمان ایجاد کنیم و مسئولیتش را بپذیریم حالا شاید هم یک جایی هنوز ظرفیتمان کامل نیست و بنا به دلایلی مسئولیت داده می‌شود؛ آنجا باید سعی کنیم دانایی کسب کنیم، یاد بگیریم و ظرف وجودی خودمان را بزرگتر کنیم چون اگر این کار را نکنیم، باعث می‌شود مسیر را گم کنیم و بعد نمیدانیم برای چی امده ایم.

بنابراین ظرفیت به خودی خود ایجاد نمی‌شود و ایجاد آن بستگی به خودمان دارد. در کنگره هم به همین صورت می‌باشد. در سفر اول در لژیون افرادی هستند که سر وقت می‌آیند و حضور دارند و  مطالب را می‌گیرند و افرادی هستند که حضور فیزیکی دارند ولی فکر و ذهنشان در جای دیگری هست که ظرفیت هنوز درآنها ایجاد نشده وکسانی که نامنظم حضور دارند، اصلأ ظرفی ندارند که ظرفیتشان پر شود و هیچ برداشتی از جلسات ندارند. این افراد هم قبله را گم کرده‌اند و هم مسئولیت و ظرفیت را نمی‌توانند به خودی خود ایجاد نمی‌شود و ایجاد آن بستگی به خودمان دارد. در کنگره هم به همین صورت می‌باشد. در سفر اول در لژیون افرادی هستند که سر وقت می‌آیند و حضور دارند و  مطالب را می‌گیرند و افرادی هستند که حضور فیزیکی دارند ولی فکر و ذهنشان در جای دیگری هست که ظرفیت هنوز درآنها ایجاد نشده وکسانی که نامنظم حضور دارند، اصلأ ظرفی ندارند که ظرفیتشان پر شود و هیچ برداشتی از جلسات ندارند. این افراد هم قبله را گم کرده‌اند و هم مسئولیت و ظرفیت را نمی‌توانند به دست آورند.

تایپ: مسافر محمدرضا لژیون چهارم 

عکاس: مسافر میلادلژیون دوم

تنظیم وارسال :مسافر محمد رضا لژیون دوم