مسئولیت انسان

همسفر فرحناز:
همه انسان‌های مسلمان موقع نماز خواندن به سمت قبله می‌ایستند و نماز خود را می‌خوانند. زمانی که از خداوند و صراط مستقیم دور می‌شوند یعنی قبله را گم کردند، کسی که قبله می‌داند یعنی خداوند را می‌شناسد و از خودش باخبر است. ظرفیت تمام مخلوقات خداوند بر اساس ظرفیتشان است که تقسیم‌بندی می‌شوند. ظرفیت‌ها با یکدیگر متفاوت هستند و یک روزه به وجود نمی‌آیند شرایط خاص خودشان را دارند و از یکدیگر متمایز هستند. نفس انسان چیزی است که در ظاهر و باطنش تعیین موجودیت می‌کند، فنا ناپذیر است یعنی با مرگ از بین نمی‌رود. نفس هر موجودی تعیین موجودیت نفس همان موجود را می‌کند، تمام خصوصیاتی که انسان دارا است نشان از خلقت خداوند است. ما تصور می‌کنیم که انسان‌ها باید پاک سرشت و نیکو باشند، چه بسا انسان‌هایی با صفت حیواناتی چون سگ وفادار بوده و یا مانند گربه خود را در انجام هر کار مختار می‌دانند و یا درنده‌خو هستند، بنابراین وجود صفات حیوانی در انسان بستگی به خود او دارد که جزء کدام دسته باشد. بالا بودن ظرفیت در انسان یک‌ مرتبه امکان‌پذیر نبوده بلکه ذره ذره با تفکر، آموزش، علم، تجربه و آگاهی می‌تواند ظرفیت را بالا ببرد و بالا بردن ظرفیت در انسان مسئولیت‌پذیری نیز به وجود می‌آورد.

همسفر افسون:
همه موجودات ظرفیت مخصوص به خودشان را دارند از جمادات، حیوانات و نباتات بیشتر از ظرفیتشان نمی‌شود از آن‌ها انتظار داشت، ولی در مورد انسان فرق می‌کند ممکن است ظرفیت او در حد بسیار پایینی باشد و با کوچک‌ترین حرفی به‌هم بریزد و یا نه در حد یک اقیانوس باشد و با بزرگ‌ترین مشکل‌ها هم‌چنان آرام باشد. خداوند می‌فرمایند: «الا به ذکرالله تطمئن القلوب»، فقط با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد. انسانی که به قدرت مطلق وصل باشد ظرفیتش بسیار بالا می‌رود و به درجه‌های بالای انسانی می‌رسد و به تمام خواسته‌های خودش خواهد رسید. انسان فقط با تجربه، آگاهی، آموزش، تفکر و دانایی ظرفیتش بالا می‌رود در این حین نقطه تحمل باید بالا برود تا ظرفیت نیز بالا برود. ما انسان‌ها باید به درجه‌ای برسیم که چنان آگاه و دانا باشیم که فریب ظاهر آدم‌ها را نخوریم و از صور پنهان آن‌ها آگاه باشیم.

همسفر ساناز :
اساساً انسان موجودی است که با سایر مخلوقات تفاوت‌های اساسی دارد، یکی از این تفاوت‌ها ظرفیت و مسئولیت می‌باشد. تنها انسان است که مسئولیت دارد و مسئول اعمال خویش است به عنوان مثال حیوانات به حکم غریزه و طبیعت درونی خود بر اساس مأموریتی که دارند کارشان را به بهترین نحو انجام می‌دهند و هیچ اشتباهی نمی‌کنند و در قبال این مأموریت مسئول نیستند و ظرفیت و تحمل آنها نیز مشخص می‌باشد، بنابراین مسئولیت بواسطه اختیار کاملی که انسان دارد فقط متعلق به اوست. اولین و بزرگ‌ترین مسئولیتی هم که بر دوش هر انسانی گذاشته شده است مسئولیت انسان بودن است که باید مسئول خود و شهر وجودی خود باشد و کسی که بتواند مسئول خوبی برای شهر وجودی خود باشد آن زمان است که می‌تواند فرد مسئولیت‌پذیری برای جامعه باشد. ظرفیت یک شبه و یک دفعه بالا نمی‌رود ما ذره ذره ظرفیت‌مان را با تفکر، تجربه و آموزش در کنگره بالا می‌بریم و وقتی ظرفیت و نقطه تحمل ما بالا رفت می‌توانیم مسئولیت‌پذیر باشیم و مسئولیت‌های مهم‌تری را تجربه کنیم. حال اگر به مسئولیتی رسیدم و جایگاهی پیدا کردم و خود را بالاتر از آن جایگاه دیدم که همان منیت است، آن زمان رفتارهای من تغییر می‌کند و باعث می‌شود از تعادل خارج شوم و حال من خراب شود و رفتارهایی از من سر بزند که همان قبله گم کردن است. اگر هر انسانی در زندگی‌اش ثابت قدم باشد و در راه ارزش‌ها و صراط مستقیم حرکت کند و مسئولیت کارهایی که دارد را بپذیرد و ظرفیت آن را فراهم کند هیچ‌گاه قبله‌اش را گم نمی‌کند.

همسفر ثریا:
انسان تنها موجودی است که با سایر مخلوقات تفاوت زیادی دارد و یکی از این تفاوت‌ها ظرفیت و مسئولیت است. هیچ موجودی در دنیا به‌جز انسان مسئولیت بر عهده خود ندارد و همه حیوانات به‌صورت غریزی مأموریت دارند و کارشان را درست انجام می‌دهند و هیچ خطایی هم نمی‌کنند و در برابر کاری که انجام می‌دهند مسئول نیستند و ظرفیت و تحمل آن‌ها هم مشخص است. ظرفیت و مسئولیت فقط مختص به انسان است، انسان موجودی است که اختیار کامل دارد و به همین دلیل در هر جایگاهی که هست عین عدالت است و مسئول کارهای خود است. مسئولیت از کلمه سؤال می‌آید که قادر است مسئله را حل کند، می‌تواند مسئولیت را بپذیرد، پس اول باید یک چیزی را آموزش‌ دیده باشد. مسئولیت‌ها در کنگره مانند مرزبانی، کمک راهنمایی، آبدارخانه یا هر کار دیگری در بیرون هم همین‌طور است و اگر کسی طمع مرزبانی را داشته باشد مرزبان خوبی نمی‌شود، یا اگر کسی طمع رئیس‌ جمهور داشته باشد نمی‌تواند رئیس‌ جمهور خوبی باشد، چون این‌ها عنوان برایشان مهم است نه آن وظیفه‌ای که به آن‌ها محول شده است. ما موقعی ظرفیت انجام کاری را پیدا می‌کنیم که در درون خودمان احساس رضایت کنیم. ظرفیت انسان همان دانایی او است که هر چه دانایی بیشتر باشد ظرفیتش بیشتر می‌شود.

ویرایش: همسفر افسانه (خدمتگزار سایت)، همسفر عسل (خدمتگزار سایت)
ارسال: همسفر نازنین (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی اسبیکو (خرم‌آباد)