ما باید ظرف وجودی خود را بزرگ کنیم

ریشه اصلی ظرفیت از ظرف است، هر ظرفی دارای گنجایشی است که اگر بیش از ظرفیت آن چیزی درونش بریزیم سرریز می‌شود. انسان‌ها نیز هر کدام یک ظرفیت دارند که اگر از آن ظرف تجاوز کنند دچار تخریب می‌شوند و حالشان خراب می‌شود.

هر کسی در هر جایگاهی که قرار می‌گیرد اول باید ظرفیت آن کار در او به وجود آمده باشد تا بتواند در آن جایگاه به‌خوبی عمل کند.

ما باید ظرف وجودی خود را بزرگ کنیم، گاهی اوقات که خداوند به ما چیزی را که می‌خواهیم نمی‌دهد به‌خاطر این است که ظرفیت آن را نداریم و اگر در آن زمان به ما داده شود نه‌تنها باعث پیشرفت و بهروزی من نمی‌شود؛ بلکه باعث تخریب می‌شوند.

مسئولیت از ریشه سؤال است، یعنی اگر در هر جایگاهی به من مسئولیتی واگذار می‌شود باید بتوانم در آن جایگاه پاسخگو باشم و بتوانم سؤالات را جواب بدهم. اگر فردی ظرفیت لازم در او ایجاد نشده باشد و مسئولیتی به او واگذار شود و خلق و خویش، منش و طرز برخوردش با دیگران تغییر کند؛ یعنی قبله و هدف خود را گم‌کرده است.

بنابراین، برای هر کسی، در هر سطح زندگی، باید ظرفیت لازم در او ایجاد شود که اگر ظرفیت لازم را نداشته باشد با کوچک‌ترین مسئله‌ای به هم می‌ریزد و احوالاتش خراب می‌شود.

نویسنده: راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
ویراستار: همسفر شهرزاد رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی ابوریحان