هر ظرفی گنجایش خاصی دارد

جلسه پنجم از دوره ششم کارگاه‌های آموزش خصوصی همسفران کنگره ۶۰ ویژه نمایندگی جهان‌بین به استادی همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر منیژه، نگهبانی همسفر لیلا و دبیری همسفر سها با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» روز یک‌شنبه 26 فروردین‌ماه ۱۴۰۳ ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

دستور جلسه امروز؛ «ظرفیت، مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه» است. ابتدا کلماتی که در دستور جلسه عنوان‌شده‌اند را مختصری تعریف می‌کنیم و توضیح می‌دهیم تا بیشتر به معنا و مفهوم این دستور جلسه پی ببریم.

«ظرفیت» از ظرف می‌آید و به معنای گنجایش و توان است. هر ظرفی یک توان و گنجایش مشخص و خاص خودش را دارد. ما در خانه از انواع ظرف‌ها استفاده می‌کنیم؛ اما همه آن‌ها کاربرد یکسان ندارند، چون هرکدام توان خاص خودشان را دارند؛ مثلاً ما هر ظرفی را روی حرارت قرار نمی‌دهیم، چون همه ظرف‌ها توان و تحمل گرما را ندارند یا مثلاً در همه لیوان‌ها به مقدار مساوی آب نمی‌ریزیم، چون هر لیوانی گنجایش مشخصی برای خودش دارد و اگر بیشتر از حد و اندازه لیوان در آن آب بریزیم، سرریز می‌شود یا اگر هر ظرفی را روی حرارت بگذاریم ممکن است آن ظرف، تحمل حرارت را نداشته باشد و درنهایت می‌شکند یا ذوب می‌شود. در وادی نهم آمده است؛ هر چیزی نسبت به نیروهای بیرونی یک تحمل مشخصی دارد که اگر آن نیرو از حد خودش بیشتر شود باعث از تعادل خارج شدن آن می‌شود. ما انسان‌ها نیز به دلیل متفاوت بودن استعداد‌ها و توانایی‌هایمان ظرفیت‌هایمان با هم متفاوت است.

کلمه بعدی «مسئولیت» است که از ریشه سؤال و بر وزن مفعول است به معنای مورد سؤال واقع‌شده؛ یعنی آن شخصی که مسئولیتی را پذیرفته است باید در مقابل انجام آن پاسخ‌گو باشد تا بتواند نیاز افراد مرتبط را برطرف کند. رابطه عجیبی بین این کلمات وجود دارد، هرکدام از ما در جایگاهی و نقطه‌ای قرار داریم که باید باشیم، چون مسئولیتی که بر عهده من قرار داده‌شده است بر مبنای توانایی‌ها و استعداد‌های من است.

هر چیزی در اطراف ما اعم از اشیاء، حیوان، گیاه و انسان و ... یک ظرفیت معینی دارند؛ اما در این میان تنها انسان است که می‌تواند ظرفیت و تحمل خودش را بالا ببرد. حال می‌پرسیم چگونه این کار را انجام بدهد؟

انسان اشرف مخلوقات است و توانایی آموزش و یادگیری را دارد و می‌تواند با آموزش گرفتن و بالا بردن سطح دانایی و آگاهی خودش ظرفیتش را بالا ببرد. یک رهجو زمانی که وارد کنگره می‌شود ظرفیت پایینی دارد و معمولاً تحملش کم است، چون حال خوشی ندارد، هدف او رسیدن به آرامش و حال خوب است که این می‌شود همان قبله فرد. رهجو با فرمان‌پذیری از راهنما و اطاعت کردن می‌تواند ظرفیت و توانش را افزایش بدهد. فرمان‌پذیری یعنی اگر راهنما از من خواست سی‌دی بنویسم، اطاعت کنم یا اگر به من گفت که در امتحان شرکت کنم، بگویم چشم و انجام بدهم و در کنار آن حرمت‌ها و قوانین کنگره را رعایت کنم و به این‌ صورت می‌توانم ظرفیت خود را بالا ببرم و آن زمان است که می‌توانم خدمت کنم و مسئولیت بپذیرم؛ البته خدمت فقط جایگاه‌های خاص نیست، خدمت کردن یعنی هر کار سالم و مفیدی که در کنگره از دستم برمی‌آید انجام بدهم و آن‌وقت است که می‌توانم مسئولیت‌ها را بپذیرم و درست به انجام برسانم. خدمت کردن می‌تواند حتی جا‌به‌جایی یک صندلی یا تمیز کردن سالن باشد که اگر این مسئولیت‌ها را در حد توانم به‌طور صحیح انجام بدهم می‌توانم مسئولیت‌‌های بیشتر یا بالاتری را بپذیرم؛ اما اگر از این مسیر درست خارج شوم می‌شود همان قبله گم کردن و فراموش کردن هدف که درنتیجه از تعادل خارج می‌شوم و هم به خود و هم به مجموعه‌ای که در آن خدمت می‌کنم، خواه کنگره باشد یا خانواده و یا یک اداره، به‌هرحال باعث رساندن آسیب به آن خواهم شد. 

مرزبانان کشیک: همسفر کبری و مسافر رضا
تایپ: همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
عکاس خبری، ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد