دستور جلسه جهان هستی این است که هر موجودی به چه اندازهای ظرفیت دارد؟ ظرفیت؛ یعنی گنجایشِ ظرف که در تمام انسانها متفاوت است. تمام موجودات خلقت، پتانسیل و ویژگی خاصی دارند و براساس این موضوع، اطلاعات و آگاهی آنها متفاوت میباشد. بالا بردن ظرفیت در انسانها یک مرتبه اتفاق نمیافتد؛ بلکه به صورتِ ذرهذره و با تفکر، تجربه، آموزش، دانش، آگاهی و شعور میتوان آن را افزایش داد. با بالا بردن ظرفیت، حسِ مسئولیتپذیری شکل میگیرد و بر مبنای ظرفیتِ هر شخص باید به او مسئولیت داده شود و نسبت به آن پاسخگو میباشد که این موضوع هم در زندگی اجتماعی و هم در کنگره ۶۰ مصداق دارد.
پذیرش و مسئولیت با هم در ارتباط هستند و اگر در شخصی ظرفیت آن فعل شکل نگرفته باشد به او مسئولیت بدهیم، قبلهاش را گم میکند؛ یعنی از هدف اصلی خود دور میشود. در بعضی مواقع انسان به جایی میرسد که معبودش را گم میکند. انسانهایی که نسبت به خداوند، والدین و کسانی که برای آنها زحمت کشیدهاند، ناسپاس هستند در واقع همان افرادی هستند که قبلهشان را گم کردهاند.
برداشت از سیدی ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن
ویرایش: همسفر سمیه، رهجوی راهنما همسفر نازی(لژیون چهاردهم)
تصویرگر: همسفر سمیه، رهجوی راهنما همسفر لیلا( لژیون دوم)
ارسال: همسفر لیلا، رهجوی راهنما همسفر مژگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
109