برداشت از وادی چهارم بخش 2

سلام دوستان زینب هستم یک همسفر؛

وادی چهارم می‌گوید: درمسایل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن

هنگامی که خداوند انسان را خلق کرد به او اختیار داد تا بتواند مسیرش را بیابد و اگر به مشکلی بر می‌خورد باید خودش سعی بر حل آن کند و مسئولیت حل مشکلاتش را به احدی واگذار نکند.
این وادی به من آموخت که مسئولیت حل مشکلاتم را حتی به خالق خودم واگذار نکنم زیرا من عقل و شعور دارم و باید از نیروهای درون بهره‌ی لازم را ببرم و در راستای حل مشکلاتم از عقل خودم که پیامبر درونی من است کمک بگیرم. این به این معنی نیست که توکل نکنم،من تمام سعی و تلاشم را در راستای حل مشکلم انجام میدهم سپس در ادامه به خداوند توکل می‌کنم.
هرچه انسان بیشتر خودش را بشناسد و از نظر خودشناسی و فیزیولوژی به علم بالایی برسد بهتر می‌تواند مسیر زندگی خود را به آرامی طی کند وکمتر مسئولیت‌ها را به دیگران واگذار می‌کند.
انسان دارای عقل است که با کمک همین عقل می‌تواند به مجهولات بعد خویش و بعد خارج از جسم خود پی ببرد،این امر ممکن نیست مگر فر ایزدی همراهش باشد و این فقط وفقط با تزکیه وپالایش امکان پذیر است.

همسفر؛ زینب راهنمای لژیون نهم
ویراستار: مرزبان خبری همسفرحمیده
تنظیم و ارسال: همسفر فرحناز رهجوی راهنما عاطفه