وادی چهارم تحت عنوان در مسایل حیاتی سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. در وادی ما سعی میکنیم برای مسائل حیاتی خودمان جایگاه و مسولیت قدرت مطلق یا خداوند و جایگاه و مسولیت خودمان را تا حدامکان مشخص و مرزبندی کنیم.
در این وادی آقای مهندس میفرماید من بخاطر این روی وادی چهارم تأکید دارم که یک گروهی است که دوازده قدم همه چیز را به خداوند واگذار میکنند که من نمیگویم که درست نیست ولی ما در کنگره میگوییم مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خود، باید مرز بین خداوند مشخص باشد، چه چیزهایی و چه مسئولیتهایی به گردن ماست و چه چیزها به گردن خداست، خداوند در قبال انسان مسئولیت دارد، مثل اینکه ما یک ماشینی تولید کنیم در قبال آن مسئول هستیم و یا هر چیر دیگه تولید کنیم و اینکه انسان در قبال کارهای خود مسئول است و برای رسیدن به فر ایزدی هر انسانی باید با تزکیه پالایش خود به آن دست یابد، تا از خود شروع نکند به آن دست نخواهد یافت، مثلا شما یک آب ناخالص دارید تا پالایش نشود پاک نمیشود، انسان هم همینطور است باید از خود شروع کند و مسئولیت و کارهای خود را خود قبول کند و در پی حل مشکلات خود باشد با نشستن در یک جا و دعا و جادو و رو میخ راه رفتن و غذا نخوردن هیچ چیزی تغییر نمیکند فقط جسم خود را عذاب میدهد.
ما در این وادی نفی یاری جستن از خداوند نیستیم وقتی در مسیر درست حرکت کنیم و بعد طرف ارزشها برویم در طول مسیر هم خداوند یاریرسان در مسیر حق و مسیر درست است و از خدا خواستن همیشه بوده از قدیم گفتن از شما حرکت از خدا برکت تا شما حرکت را آغاز نکنید هیچ اتفاقی در زندگی نمیافتد ولی با حرکت راه نمایان میشود و مسیر خودش را به ما نشان میدهد، پس از این وادی نتیجه میگیریم که مسایل حیاتی و مسولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. انشالله ما با آموزشهای متنوعی که در کنگره میبینیم بتوانیم جهانبینی خود را نسبت به تمام مسائل و کارهای خودمان، خودمان اقدام کنیم، مشکلات و مسائل زندگی خود را به هیچ کس واگذار نکنیم و خودمان با تفکر و اندیشههای درست راه و مسیر را برای خود هموار کنیم.
نویسنده: همسفر شهلا
ویرایش و ارسال: همسفر هانیه(خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
87