گاهی اوقات انسان در تفکرات خود بر سر دوراهی قرار می‌گیرد

جلسه سوم از دوره چهل‌وسوم جلسات آموزشی‌ عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی خمین با استادی مسافر حمید، نگهبانی مسافر باقر و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه وادی اول و تاثیر آن روی من در روز پنج‌شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ شروع به کار نمود.

سلام دوستان حمید هستم یک مسافر
در ابتدا از خداوند بزرگ سپاس‌گزارم که اذن و اجازه داد تا در این جایگاه بنشینم و خدمت کنم. از آقای طاهر راهنمای لژیون نهم و نگهبان عزیز که شرایط این خدمت را برای من فراهم نمودند نیز متشکرم.
سال نو و ماه مبارک رمضان را به همه‌ مسافران و همسفران تبریک عرض می‌نمایم و انشالله هر چه از خداوند می‌خواهند، به این عزیزان داده شود.
در مورد دستور جلسه: وادی اول و تاثیر آن روی من که گفته می‌شود با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد و بدون تفکر هر آنچه هست رو به زوال می‌رود.
مهندس در مورد تفکر صحبت می‌کند و ما در تفکرات خود، یک‌سری تفکرات الهی داریم و یک‌سری تفکرات شیطانی؛ در تفکرات الهی باید نجواها و صداهایی که در ذهن‌مان هست را خاموش نمایم زیرا اکثرا شیطانی هستند. ما باید رجوع کنیم به قلب‌های‌مان. گاهی اوقات انسان در تفکرات خود بر سر دوراهی قرار می‌گیرد که این تفکر درست است یا غلط؛ اگر تفکری همراه با عشق، امید و ایمان همراه بود این یک تفکری الهی است ولی اگر در درون آن تفکر همراه با ترس، قضاوت و مسائلی ضد‌ارزشی بود، این یک تفکری شیطانی است.
در مورد ساختارها؛ به نظر من تمام عاداتی که ما در طول روز و زندگی انجام می‌دهیم هر کدام یک ساختار می‌باشند و هر کدام از ساختار‌های ما بر‌می‌گردد به کارهای خود ما.
یک‌سری تفکرات در ذهن ما پدید می‌آید که اگر مدام به آن‌ها بیندیشیم، تبدیل به باور می‌شوند و یک‌سری کارهایی که ما بر طبق عادت انجام می‌دهیم همانند رانندگی کردن و یا مسواک زدن که در ناخودآگاه ما ثبت شده اند، عادات ما هستند.
از ترکیب این باورها و عادت‌ها شخصیت ما شکل می‌گیرد، من باید زندگی خودم را بررسی کنم و نگاهی به گذشته خویش بیندازم و ببینم ورودی‌های ذهن من در گذشته چه بود که بر روی باورها و عادات من تاثیر مسقیم می‌گذاشت.
زندگی کردن یک واقعیت است و هنر درست و قشنگ زندگی کردن در آموزش‌های کنگره قرار گرفته است. حضرت علی می‌فرمایند: مواظب افکارت باش که گفتارت می‌شوند، مواظب گفتارت باش که رفتارت می‌شوند، مواظب رفتارت باش که عادتت می‌شوند، مواظب عادتت باش که شخصیتت می‌شود و مواظب شخصیتت باش که سرنوشتت می‌شود. تمام این‌ها همانند پازلی است که هر شخص باید برای خودش آن را درست کند.
من همواره تصورم بر این بود که باید تمام مسائل را خودم به تنهایی حل کنم و هیچ‌گاه خداوند را در نظر نداشتم. در دیدگاه من خداوند شخصی بود که طبق رفتار انسان‌ها به آن‌ها عذاب یا پاداش می‌داد. در کنگره آموزش داده می‌شود که از خودشناسی به خداشناسی برسیم، پروسه‌ خودشناسی خیلی سنگین است زیرا انسان فقط پوست و گوشت و خون نیست و دارای صور پنهان است. در کنگره با درمان اعتیاد و به درمان رسیدن جسم، مسیر به پایان نمی‌رسد.
در این سال جدید من نسبت به آموزش‌های کسب شده در کنگره و ایمان و عشق تصمیم گرفته‌ام تغییراتی در خود ایجاد کنم و این خود یک هدف‌گذاری است.
همیشه افکار مثبت و منفی مکمل هم هستند و ما باید بدانیم که چگونه از این افکار استفاده کنیم تا نسبت به قبل به تکامل بیشتری برسیم.
از این‌که به صحبت‌های من گوش دادید ممنونم.

مراسم افطاری ماه مبارک رمضان

نویسنده: مسافر علی