قبل از رسیدن به مقصد ابتدا باید مسیر آن را در ذهنم ترسیم کنم!

به نام قدرت مطلق الله
هشتمین جلسه از دور سی و هشتم کارگاه‌های آموزشی ویژه مسافران کنگره 60، نمایندگی ایمان با استادی مسافر محترم امیرعباس، نگهبانی مسافر سعید و دبیری مسافر مقداد با دستور جلسه "وادی اول و تاثیر آن بر روی من “در روز چهارشنبه 15 فروردین ماه 1403 راس ساعت 16 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم.
وقتی امروز درباره ی وادی اول فکر می کردم در ذهنم این وادی را به دو قسمت تقسیم کردم؛ قسمت اول درباره ی  مسافران سفر اولیست، وقتی یک نفر فکر می کند که اقدام کند برای درمان مواد، این خودش یک حرکت است. شروع کار ما با وادی اول است؛ اولین حرکت ما فکر کردن است تا بتوانیم با برداشتن گام های بعدی به رهایی برسیم.

در سفر دوم قضیه متفاوت است. ماشینی را در نظر بگیرید که در تقاطع، هنوز نمی داند که کدام مسیر را باید انتخاب کند اما من خودم در کنگره یاد گرفته ام که قبل از رسیدن به مقصد ابتدا مسیر آن را در ذهنم ترسیم کنم. در وادی اول یاد می گیریم که اول فکر کنیم و به قول آقای مهندس نقشه ی حمله را ترسیم کنیم تا بتوانیم به هدفمان برسیم.
من خودم به عنوان یکی از کوچک ترین خدمت گزاران کنگره 60 بارها دیده ام که دوستان سفر دومی قدم هایی بر می دارند که بدون تفکر است و در انتها پیامدهای بد آن، هم متوجه خودشان می شود هم دیگران! ما این جا هستیم که آموزش بگیریم و حالمان را خوب کنیم. من خودم در نشریات که خدمت می کنم متوجه شده ام نشریات بالای صد مورد نکته ی آموزشی دارد و من همواره با خدمت کردن، در حال آموزش گرفتن هستم
من فکر می کنم در سفر دوم هم باید حتما دوباره وادی اول را مرور کنیم و در هر کاری که می کنیم ابتدا باید در مورد آن تفکر کنیم و بعد در جهت آن قدم برداریم.
گردآوری تنظیم و ارسال: مسافر مصطفی