عشق و محبت است که انسان را زنده نگه می‌دارد

جمعی از همسفران لژیون سردار، در برداشت خود از دستورجلسه‌ هفتگی «وادی چهاردهم و تأثیر آن روی من» چنین نوشتند که شما را به خواندن این مطالب دعوت می‌کنیم.

سلام دوستان مهری هستم یک همسفر:

«آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.»

هر کدام از این وادی‌‌ها راه صحیح زندگی کردن را پله‌پله به ما می‌آموزند. آقای مهندس می‌فرمایند: برای درک هر موضوعی ابتدا باید به درون آن بیندیشیم و اکنون منِ همسفر با دستورجلسه وادی چهاردهم روبرو شده‌ام و دریافته‌ام که نوشتن و گفتن در ارتباط با عشق و محبت، هم سخت و هم سهل است. سختی از این جهت که بدون‌ شک عشق و محبت واقعی چیست! و چه کسی به غیر از قدرت مطلق این واژه را در وجود خود دارد! شاید من به عنوان یک مادر، همسر و یا فرزند عشق و محبت را داشته باشم؛ اما طی آموزش‌هایی که فراگرفته‌ایم، محبت به دو نوع عام و خاص تقسيم می‌شود. 

دوست داشتن و محبت من نسبت به اطرافیان، محبت خاص است؛ اما چيزی كه كنگره از ما می‌خواهد، رسيدن به محبت عام است. در کنگره‌۶۰ آموزش‌ها در جهت رسيدن به محبت عام است؛ به این معنا که من حس دوست داشتن را نسبت به همه چيز داشته باشم و این برای من کمی دشوار است که چگونه با این عشق و محبت همه را مانند خداوند دوست داشته باشم! چرا که در پایان این دستورجلسه بیان می‌کند "تأثیر آن روی من” و باید در انتها به این سؤال پاسخ داد که با وجود آموزش‌ها، آیا توانسته‌ام تا حدودی این وادی را برای خود کاربردی کنم! آقای مهندس می‌فرمایند: شاید نتوانیم از نظر مالی به دیگران کمک کنیم؛ اما می‌توانیم با لبخند زدن و یا صحبت کردن با شخصی که در رنج به سر می‌برد به او دلگرمی دهیم. این نکته حائز‌اهمیت است که بدون عشق نمی‌توان از عشق سخن گفت و کلمات به تنهایی هیچ تأثیری ندارند؛ بنابراین حس لازم و مورد نظر در فرد به‌وجود نمی‌آید؛ چراکه عشق کلیدی است که تمام هستی را دور هم جمع کرده و هیچ حد و مرزی ندارد.

عشق مخصوص افراد خاص نیست؛ بلکه در تمام افراد وجود دارد. آموزش‌های كنگره به صورت دايره‌وار به یکدیگر متصل هستند که از تفكر شروع شده و به محبت ختم می‌شوند؛ بنابراین نمی‌توان گفت فلان وادی به درد من نمی‌خورد، اما وادی دیگر خوب است، در واقع هر كدام از وادی‌ها در جایگاه خود به صورت دایره‌وار برای ما آموزنده هستند. ان‌شاءالله که با درک این دستور‌جلسه بتوانم از عشق و محبت واقعی برخوردار شویم و به دیگران نیز هدیه کنیم.

«زمین، آسمان، هستی، نیستی و هر آنچه در آن‌ها است، عشق است؛ زیرا همه در عشق شناور هستند تا بدانند عشق، جایگاه و شأن خاصی ندارد. هر کسی با هر خصوصیاتی و در هر جایگاهی قرار دارد، کافی است دریچه قلب خود را بگشاید تا مهمان‌دار امواج عشق گردد و طعم شیرین آن را بچشد.»

سلام دوستان آرزو هستم یک همسفر:

من از وادی چهاردهم آموختم که اساس هر چیزی بر پایه عشق‌ و محبت است. محبت واقعی توأم با معرفت، عقل و ایمان است و امواج آن در تمام هستی وجود دارد و هر انسانی موج آن را دریافت کند؛ بر سر راه او قرار می‌گیرد. محبت اتفاقی نیست؛ بلکه دامنه وسیع یک کمان بی‌انتهاست، به صورت کامل واقعی و حقیقی است و صوری نیست و دیدن آن چشم دل می‌خواهد. اگر محبت واقعی باشد، هیچ موضوعی بد نمی‌شود و همه هستی به تمام معنا زیباست و انسان‌ها نیز هیچ‌گاه از چیزی شکوه و شکایت نمی‌کنند.

عشق و محبت است که انسان را زنده نگه ‌می‌دارد، البته در صورتی که ما آن را حس کنیم و زمانی که انسان معنی عشق و محبت را متوجه شد به آرامش دست پیدا می‌کند. درک محبت بعد از به دست آوردن دانایی می‌باشد و اگر محبت نداشته باشیم، ظروف وجودی ما خالی است.

عبور کردن از وادی‌های کنگره به مفهوم آموزش، یاد گرفتن و عمل به آموخته‌ها است. از وادی چهاردهم آموختم «عاشق را حساب با عشق است. با معشوق چه حساب دارد!» و «آنچه باوراست، محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.» 

در کنگره بیان می‌‌شود؛ هرچه عاقل‌تر، عاشق‌تر و هرچه عاشق‌تر با ایمان‌تر و هرچه با ایمان‌تر، بخشنده‌تر خواهید بود. در اصل باید اول راه و رسم عاشقی کردن را بیاموزیم. عشق در عین‌ حال از لطیف‌ترین و زیباترین ارتعاشات هستی است که می‌تواند در دل سرسخت‌ترین و سنگ‌دل‌ترین انسان‌ها نفوذ و آن‌ها را نرم کند؛ به‌عبارتی اگر دستانت را دراز کنی، عشق در دستان تو قرار می‌گیرد؛ به شرط آن که دستانت خالی از نفرت و کینه باشد.

سلام دوستان فاطمه(ج) هستم یک همسفر:

«آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.» 

ما برای اینکه مانند ظرف خالی و تهی نباشیم، باید در جهت رفتار، گفتار و کردار درست حرکت کنیم و دانایی خود را بالا برده تا بتوانیم عشق و محبت را لمس کنیم و این محبت را در وجود خود رشد دهیم تا در نهایت به دیگران نیز محبت کنیم. عشق و محبت در تمام هستی وجود دارد و برای دریافت آن لازم است دست‌هایمان را از کینه، حسادت، نفرت و زشتی‌ها خالی کنیم. انسان‌هایی که وجودشان، خالی از محبت دیگران است مانند ظرف‌های خالی هستند. در وادی چهاردهم بیان شده که امواج عشق و محبت در کائنات یکدیگر را جذب می‌کنند، در بین انسان‌ها نیز این امواج عشق و محبت وجود دارد.

انسان‌های دارای عشق و محبت، یکدیگر را جذب می‌کنند، متحد می‌شوند و قدرت نیروهای تخریبی را از بین می‌برند. محبت با آگاهی و معرفت به دست می‌آید و هرچه میزان معرفت و دانایی ما افزایش پیدا کند، مفهوم محبت را بهتر و بیشتر درک خواهیم کرد. ما انسان‌ها با دوری از ضدارزش‌ها و از بین بردن ذرات ناخالصی‌ها می‌توانیم درب‌های محبت را به روی خود باز کنیم و محبت موجود در کائنات را دریافت کنیم. خداوند را سپاس که با قرار گرفتن در مسیر کنگره با فراگیری و کاربردی کردن آموزش‌ها و وادی‌ها می‌توانیم به صلح، آرامش و آسایش دست یابیم و عشق و محبت را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم.

تصویرگر: همسفران گروه متن‌نگار
ویرایش: همسفر بیتا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
ویراستار: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
ارسال: راهنما همسفر نجمه(لژیون نهم)
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)