حکم عقل را در قالب فرمانده، کاملآ اجرا نمائیم
در وادیهای قبل در مورد تفکر صحبت شد. تفکر میتواند مثبت یا منفی باشد. برای مثال: ما میتوانیم برای کشف یک بیماری، سرقت بانک یا یک قتل تفکر نماییم.
تفکر منطقی را تعقل میگوییم.
باید سیستمی در وجود ما باشد که تشخیص دهد این فکر مثبت است یا منفی، بنابراین وقتی تفکر میکنیم باید یک سیستم نظارتی بر این تفکر ناظر باشد و به ما بگوید که این تفکر درست است یا غلط، نام آن سیستم و مرجع بالاتر، عقل میباشد.
عقل، برای اینکه راه درست و غلط را بتواند تشخیص بدهد نیاز به یک سری اطلاعات و آگاهی دارد.
عقل در تکامل، مانند ماشین، تابع خود میباشد در حالی که روح با لطافت منحصر به خود با اراده عقل راهبری میشود.
عقل میتواند حرفهای روح را بپذیرد یا نپذیرد و روح با لطافت منحصر به خود از عقل دستور میگیرد.
عقل تابع خود است و با توجه به تجربیات و آگاهی که کسب میکند ذره ذره رشد میکند.
عقل یکی از مهم ترین مسائلی است که آغاز و پایان مشخصی ندارد و ما باید در تمام مسیر تکاملی خود، به فرمان آن، یعنی فرمان عقل برسیم.
فرمان عقل موضوع عجیب و غریبی نیست، وقتی بتوانیم کارهای روزمره زندگی را به موقع و درست انجام بدهیم، کارهایی که منطقی هستند و با عقل جور در می آیند به منزله این است که به فرمان عقل نزدیک شدهایم.
عقل اگر درست فرمان دهد انسان در آسایش و آرامش است، ولی اگر درست فرمان ندهد در بدبختی و بیچارگی به سر میبرد.
یکی از هدفهای والای انسانی رسیدن به صلح، آرامش و رسیدن به مرحله شو شود است. شو شود همان رسیدن به خواسته ها و به موقع انجام دادن کارهای روزمره زندگی است.
وقتی تصمیم میگیریم ناامید نباشیم و همه چیز را سیاه نبینیم، وقتی در این شرایط قرار میگیریم، یک صدا به ما میگوید ناامید نباش، آن صدایی که به ما میگوید ناامید نباش صدای عقل است، این صدا فر ایزدی دارد و همیشه ما را به خوبیها دعوت میکند.
تهیه و تایپ: مسافر محمد لژیون چهاردهم
تنظیم و ارسال: مسافر محسن
نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
3819