شیشه، آیس یا کریستال ماده مخدر خطرناکی است و به خاطر شکل ظاهریش که شبیه تکه‌های ریز شیشه است به این نام خوانده می‌شود. شیشه از مادهای به نام آمفتامین ساخته شده و از سال ۱۳۸۳ به جدول نمودار مواد مخدر اضافه شده است. آمفتامین بعد از ۱۲ ساعت در نیمی از بدن تجزیه می‌شود و از طریق راه‌های دفعی بدن مانند تعریق ادرار و یا مدفوع از بدن خارج می‌شود. ولی راه اصلی خروج آن از بدن از راه ترشح کلیه‌ها و یا همان ادرار است.
شیشه مغز را فریب می‌دهد. بدن به صورت خود‌کار محرک‌های طبیعی تولید میکند وقتی شیشه مصرف می‌شود مغز تحریک می‌شود و مواد شیمیایی بیشتری آزاد میکند. مصرف کننده می‌تواند در این حالت به طور مصنوعی مغزش را تحریک کند تا علایم سرخوشی زودتر و بیشتر بروز کند. مصرف کنندگان شیشه را به صورت استنشاقی، خوراکی ،کشیدنی و تزریقی استفاده می‌کنند و شیشه به صورت قرص نیز وجود دارد. تخریب جبران ناپذیری که شیشه بر روی مغز و سیستم هیپوتالاموس می‌گذارد مصرف کنندگان را وارد توهم شدیدی میکند که از عوارض بسیار شایع آن بدبینی نسبت به اطرافیان، فکر تحت نظر بودن، احساس تهاجمی، پرخاشگری ، فشار خون بالا، انقباض سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها، اختلالات قلبی اشاره کرد.
شیشه در جنگ جهانی دوم پا به عرصه وجود گذاشت و برای سرخوشی و بی‌خوابی مفرط سربازان به آنها داده می‌شد تا بتوانند بهتر بجنگند و کمتر بخوابند. بعد از آن مصرف شیشه کاهش پیدا کرد اما سوداگران و تولید کنندگان مواد مخدر آن را بیشتر به بازار عرضه کردند و به مرور زمان به یک ماده پرمصرف و خطرناک تبدیل شد که آقای مهندس در سال ۱۳۸۳ سونامی شیشه را هشدار دادند و مصرف کنندگان را دیوانگان شاخدار نامیدند. باورهای غلط در مورد اینکه شیشه اعتیاد ندارد باعث شده است بیشتر جایگزین مواد مخدر شود. عده‌ای نیز از شیشه برای ترک تریاک استفاده می‌کنند چون می‌گویند شیشه مرفین ندارد؛ اما این باور اثبات شده است که باوری غلط است.
زمانی که از شیشه به عنوان ماده موثر برای لاغری و تناسب اندام استفاده می‌شد که فکری پوچ بود. کسانی که شیشه را برای بار اول مصرف می‌کنند ممکن است چندین فاز بگیرند ممکن است فاز معنوی بگیرند یا اینکه به یک نقطه خیره شوند و حرفی نزنند در هر دو حالت خودشان فکر می‌کنند رفتار و گفتارشان بسیار درست است و دیگران باید آنها را تایید کنند در چنین مواقعی نباید در مقابل آنها قرار گرفت و یا اینکه با آنها جنگید. تمام این رفتارها به خاطر تغییر جایگاه حواسشان است. کافی است در خانواده یک مصرف کننده شیشه وجود داشته باشد تا دیگر در آن خانواده هیچ امنیتی نباشد و بیشتر آمار جنایت‌های قتل فرزند و همسر از مصرف کنندگان شیشه بوده است برای همین آقای مهندس می‌فرمایند: «شیشه را نمی‌توان در دسته مواد مخدر قرار داد بلکه باید شیشه را در دسته مواد مخرب و جنایی گذاشت.»
شیشه از نظر کنگره۶۰ بسیار قوی و مخرب است و اعتیاد به شیشه با مواد مخدر شناخته شده‌است، نظیر تریاک و هروئین بسیار سنگین‌تر و خطرناک‌تر است. سیستم‌های پزشکی اعتقادی به درمان اعتیاد به شیشه با داروی OT ندارند زمانیکه در کنگره ۶۰ هزاران مصرف کننده شیشه با داروی OT به درمان رسیده‌اند و این امر در کنگره ۶۰ اثبات شده است.
نویسنده: همسفر پریسا رهجوی کمک راهنما همسفر هاجر (لژیون سوم)
ویراستار و رابط خبری: همسفر ریحانه رهجوی کمک‌راهنما همسفر هاجر (لژیون‌سوم)
ارسال: همسفر آذر کمک‌راهنما (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی چرمهین
- تعداد بازدید از این مطلب :
436