این دستور جلسه روحیه طلبکار بودن را از آدم می گیرد

سیزدهمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی شهباز به استادی ایجنت همسفر معصومه نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر سمیرا با دستور جلسه (در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره من چه کرده‌ام؟) روز یکشنبه مورخ ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ رأس ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان معصومه هستم یک همسفر، اول تبریک میگویم رهایی‌های روز جمعه را به عزیزان و راهنماهای محترمشان.

دستور جلسه امروز می‌گوید یک سفر اولی که می‌آید وارد کنگره می‌شود بسته به اینکه چه چیزی مصرف می‌کند و چقدر سفرش طول بکشد یک مسیر ۱۰ ماهه ۱۱ ماهه را طی می‌کند. یک سری از مشکلات جسمی و جهان‌بینی که دارد حل می‌شود ولی یک سری مشکلات هستند که توی سفر دوم بازهم با ما می‌ماند و آن مشکلات با خدمت کردن حل می‌شود.

وقتی وارد سفر دوم می‌شویم یک مدتی ذوق داریم و حالمان خوب است ولی بعد از مدتی که بیکاریم انگار داریم درجا می‌زنیم. اینجا تنها چیزی که حال آدم را خوب می‌کند و باعث می‌شود سفر دوم ادامه پیدا کند خدمت کردن است. خدمت کردن در کنگره یا علمی هست یا مالی.

خدمت کردن علمی یعنی آموزش‌های علمی که در کنگره یاد گرفتی را به دیگران ارائه بدهی و این کار از مشارکت کردن در سفر اول شروع می‌شود؛ چون با مشارکت می‌توانی تجربه خودت را برای دیگران بازگو کنی و بعد از مشارکت کردن کسانی که مرزبان، نگهبان، دبیر، راهنما...می‌شوند خدمت علمی را انجام می‌دهند.

قسمت دیگر خدمت کردن مالی است. پول‌هایی که در سبد انداخته می‌شود خدمت کردن مالی محسوب می‌شود به شرط اینکه با تمام توان انجام بگیرد. بعدازآن عضو لژیون سردار شدن، دنور شدن، پهلوان شدن، حامی ورزش شدن، در جشن گل‌ریزان شرکت کردن؛ این‌ها همه خدمت کردن مالی محسوب می‌شود و باید با بیشترین توان انجام بگیرد.

وقتی نگاه می‌کنی می‌بینی قبلاً می‌گفتی حاضرم کل زندگی‌ام را بدهم که شوهرم سالم شود؛ الآن در کنگره نه‌تنها کل زندگی‌ات را ندادی بلکه شوهرت درمان شد و حال خودت و بچه‌ات هم خوب شد ولی موقع پرداخت کردن یادت می‌رود و میگویی پول نیست، شوهرم بیکار است و اقتصاد خراب است.

اگر کنگره هزینه ورودی داشت با تمام وجود حتی با فروختن فرش زیر پا پرداخت می‌کردیم و چون پول داده بودیم به‌موقع می‌آمدیم به‌موقع می‌رفتیم و منظم می‌شدیم. ولی کنگره ورودی ندارد و بدون هزینه و با کلی احترام می‌آیی و به درمان و حال خوب می‌رسی ولی در قبال آن برای کنگره کاری انجام نمی‌دهی.

من از زمانی که وارد کنگره شدم خدمت کردم، با تمام توانم هرساله در گل‌ریزان شرکت کردم و امسال برای اولین بار عضو لژیون سردار شدم؛ هر کاری که باید انجام می‌دادم را انجام دادم ولی پیش خودم حساب میکنم می‌بینم تا آخر عمرم بدهکار کنگره هستم و ذره‌ای از کارهایی که کنگره برای من انجام داد را نمی‌توانم جبران کنم چون هر خدمتی برای من آموزش است و قبل از اینکه بخواهم پرداخت کنم دریافت میکنم‌.

فایده این دستور جلسه این است که روحیه طلبکار بودن را از آدم می‌گیرد. مثلاً میگویم من ۱۲ ساله آمدم باید به من احترام بگذارند باید به حرف من گوش بدهند؛ درصورتی‌که اگر کاری هم انجام دادم برای خودم بوده است. قبل از کنگره اصلاً بلد نبودیم با شوهرمان با خواهرمان چطوری صحبت کنیم ولی الآن جلوی پاهایمان بلند می‌شوند که این‌ها همه از لطف کنگره است.

این را در بیرون از کنگره باید پیاده کنیم و نباید نسبت به اطرافیانمان و نسبت به جامعه‌مان طلبکار باشیم و باید ببینیم من برای آن‌ها چه کرده‌ام. در کنگره یاد می‌گیریم که اگر برای اطرافیان نفعی نداریم ضرری هم نداشته باشیم.

در ادامه جلسه توسط ایجنت محترم از مرزبانان دوره قبل قدردانی شد و مراسم اجرای پیمان مرزبانان جدید انجام گردبد.

تهیه گزارش و تایپیست: رابط خبری همسفر صبا
تهیه عکس: همسفر اکرم
ویراستار و ارسال‌کننده مطلب: همسفر صبا رهجوی کمک راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی شهباز