اگر امروز درختی را می‌کارم در ادامه نیز باید به آن درخت رسیدگی کنم

پنجمین جلسه از دوره دهم سری کارگاه‌های خصوصی مسافران کنگره 60 نمایندگی بنیان با دستور جلسه «درختکاری» به استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر قاسم و دبیری مسافر عباس روز سه‌شنبه شانزدهم اسفندماه 1401 ساعت ۱۷ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.
ابتدا خداوند را بابت توفیق حضور در این جایگاه شکر می‌گویم. سپس از ایجنت محترم نمایندگی بنیان، نگهبان عزیز و کمک‌راهنمای عزیزم آقا مرتضی کمال قدردانی رادارم که به بنده اعتماد نمودند تا در این جایگاه حضور یابم و آموزش بگیرم. امیدوارم که در این مسیر ثابت‌قدم باشم و به همان شکل که دیگران به من کمک کردند تا به این جایگاه برسم و خدمتگزار خوبی باشم.

من روستازاده هستم و از کودکی در کنار باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی بزرگ شده‌ام؛ ولی فکر می‌کنم بیشتر از آن که درخت بکارم متأسفانه درخت شکستم و به محیط پیرامونم صدمه زدم.
به اعتقاد من ما روی یک توپ سنگی زندگی می‌کنیم و همان‌طور که جناب مهندس فرمودند، زندگی ما انسان‌ها بسیار به درختان و جانوران وابسته است؛ شاید اگر ما نباشیم آنها خیلی راحت‌تر به زندگی بپردازند.

رویه‌ی زندگی ما انسان‌ها در چند سال اخیر به این شکل بوده که خسارت‌های زیادی به منظومه طبیعت وارد کرده‌ایم. یکی از نشانه‌های آن این است که خیلی راحت وسط زمستان می‌توانی با لباس تابستانی راه بروی. این تغییرات آب‌وهوا غیرطبیعی است و به نظرم این‌ها آثار خسارت‌هایی است که من نوعی به طبیعت وارد کرده‌ام.
امروز به لطف خدا کنگره 60 به من می‌آموزد که باید متفاوت رفتار کنم و نسبت به محیط‌زیست خود نگران باشم؛ زیرا گرچه رفتار من در جامعه دیده می‌شود، اما مسائل این‌چنینی بسیار اهمیت دارد. شاید این سؤال پیش آید که با این حجم زیاد آلودگی کارخانه‌ها و دود اتومبیل‌ها و مانند آنها، کاشت یک درخت چه کمکی خواهد کرد؟ در پاسخ باید گفت که کنگره دیدگاه متفاوتی دارد؛ ما باید نگاهمان به خودمان باشد و وظیفه خود را انجام دهیم؛ یعنی با کاشت حتی یک درخت به وظیفه انسانی خویش عمل کنیم. قطعاً اثر مثبت این عمل را در درازمدت در زندگی خود خواهیم دید.

در کنگره 60 به زیبایی هرچه‌تمام‌تر یاد گرفتیم که اگر امروز درختی را می‌کارم در ادامه نیز باید به آن درخت رسیدگی کنم و در قبال تمام خسارت‌هایی که به خودم، جامعه و طبیعت زده‌ام زین‌پس مسئولم؛ بنابراین من حتماً در اردوی درختکاری امسال شرکت می‌کنم.
دانه یا بذری که چند سال پیش در وجود من شکل گرفت و در بستر امن کنگره رشد نمود به لطف خداوند و خدمتگزاران به نتیجه رسید و امروز جسم، روان و جهان‌بینی من تغییر کرده چنان که در زندگی خودم ثمره و میوه‌هایش را می‌بینم و رها و آزاد از دام اعتیاد هستم.

نهالی که در زمین می‌کاریم شباهت‌های زیادی به سفر مسافر دارد؛ زیرا همان‌طور که یک نهال احتیاج به مراقبت و نگهداری دارد، من سفر اولی هم نیاز به مراقبت و نگهداری دارم تا به درمان برسم.
اگر امروز خواسته‌ی من درمان اعتیاد است فقط کاشتن بذر رهایی و خواستن آن ملاک نیست؛ بلکه طی این سفر باید به خودم رسیدگی کنم و فرمان‌بردار فرمان راهنما باشم. اگر این بذری که در وجودم کاشته شده را به حال خودش رها کنم قطعاً به نتیجه مطلوب نمی‌رسم.
امیدوارم صحبت‌های من برای شخصی که تازه‌وارد است مفید باشد. باز هم از تمامی عزیزان تشکر می‌کنم و ممنونم که با سکوت خویش به صحبت‌های من گوش کردید.

تصویربردار: مسافر یاسر مرزبان خبری نمایندگی بنیان
نگارش: مسافر هوتن از لژیون چهارم
ویرایش: مسافر جواد از لژیون هفتم
ارسال خبر: مسافر آرش از لژیون چهارم