ما اعضای کنگره شصت به روش DST ایمان داریم

مسافر آقای علیرضا زرکش با ۱۲ سال تخریب، وارد کنگره شدند. ۹ ماه و ۱۵ روز به راهنمایی آقای محمدصادق صداقت به روشDST سفر کردند، اکنون ۱۸ سال و چند ماه آزاد و رها هستند. ورزش ایشان دوچرخه‌سواری می‌باشد. اکنون جناب آقای زرکش دیده‌بان لژیون سردار کنگره ۶۰ هستند. به مناسبت هفته دیده‌بان گفتگویی داشتیم این گفتگوی آموزنده را مطالعه نمایید.

حس و حالتان از اینکه به شعبه گرگان آمدید چیست؟
هر جایی که آقای مهندس در شعبه حضور دارند، شعبه، شعبه خوبی است. من در شعبات زیادی دنبال آقای مهندس می‌گردم. با بچه‌ها صحبت می‌کنم یا لژیون دیده‌بانان، با ایجنت‌ها، با راهنماها صحبت می‌کنم. شعبه شما دو سال از سنش می‌گذرد، پارسال آمده بودم شعبه شما، ولی در حال حاضر نسبت به سال گذشته، عملکرد بهتری دارد و این دور از انتظار نیست. مهندس فرمان می‌دهند و لازمه فرمان‌بردار، اجرای کامل فرامین آقای مهندس است. ما هم که رهجوی ایشان هستیم باید تبعیت کنیم و شعبه شما هم از این قضیه مستثنی نیست و تبعیت می‌کند. من برای شما در این شعبه آرزوی موفقیت می‌کنم. چیزی که مهم این است که ما خودمان قالب محکمی داشته باشیم، بعد کسانی که کنگره، به‌عنوان امانت در اختیار ما قرار می‌دهد و اعتماد می‌کند، آن‌ها قالبی هستند که قالب آقای مهندس را بگیرند. اینکه به بلوغی برسید که شما بتوانید تکثیر کنید، این از همه مهم‌تر است اول خودتان را قوی کنید. دوم اینکه بتوانید کنگره را پرت کنید دورتر از شعبه خودتان.

نظرتان در مورد پیشرفت‌های علمی اخیر کنگره ۶۰ چیست؟
اصولاً وقتی شما می‌شنوید که آقای مهندس چه دستاوردی را از روش درمان DST به جهان پزشکی تقدیم می‌کند، باعث سکر و حیرت می‌شود. شاید زمان زیادی طول بکشد تا افراد زیادی باور کنند، ولی ما اعضای کنگره ۶۰ به روش DST ایمان داریم، چون خودمان صاحب روش درمان DST هستیم و فقط باید شکرگزار باشیم، شکر بابت این همه اتفاق‌های خوب که برای انسان‌های دردمند می‌افتد و یادمان نرود که همه این اتفاقات قشنگ کنگره، از بنیان است. همه ما در هر جایگاهی که هستیم، باید حافظ ریشه کنگره ۶۰ باشیم. در خدمت علم کنگره باشیم، چه مادی و چه معنوی؛ ما باید بدانیم در این علم سهیم هستیم ولی در صورتی می‌توانیم بگوییم که در گسترش آن خدمت می‌کنیم. این را هم دست کم نگیریم، کسانی که عضو لژیون سردار هستند و خدمت می‌کنند، مخصوصاً کسانی که دنور و پهلوان هستند و توان مالی دارند و بیش از پهلوانی خدمت می‌کنند، این‌ها کسانی هستند که به گسترش علم کنگره سرعت می‌بخشند و انسان‌هایی که گرفتار این مشکلات هستند، سریع‌تر می‌توانند آرام شوند و به خودشان بپردازند.

آیا در کنگره باید از کسی انتظار داشته باشیم؟
خب هر کس منتظر باشد، برایش اتفاق نمی‌افتد، ولی هر کسی که حرکت می‌کند، اتفاق می‌افتد. ما تنها چیزی را که از آقای مهندس آموختیم این است که منتظر حرکت خودمان باشیم اینکه در جهانی که ما زندگی می‌کنیم، هیچ‌کس فرصت ندارد که بایستد و بخواهد کار شما را، راه بیاندازد و این انتظار داشتن جز دلخوری و سرخوردگی چیزی را به بار نمی‌آورد. در کنگره همه باید مراقب صندلی خودشان باشند، اگر من بخواهم از صندلی‌ام به خاطر کسی از روی صندلی‌ام بلند شوم قطعاً موقعی که برمی‌گردم صندلی‌ام نیست و هیچ جایگاهی ندارم، پس همه ما تا زمانی که در مسیر صراط مستقیم هستیم توقعی نداشته باشیم، آقای مهندس صراط مستقیم را به‌عنوان یک اتوبان عریض تشبیه کردند، اگر به این بازه حضورداشته باشید اصولاً نیازی به توقع و انتظار از دیگران نخواهیم داشت. از همه مهم‌تر، این است که بدانیم همه ما در هر جایگاهی از کوچک تا درشت آموزش می‌بینیم و دارای مسائل و مشکلاتی هستیم این‌ها را اگر به‌حساب کنگره بگذاریم، دیگر نمی‌توانیم به کنگره بیایم، من به‌عنوان دیده‌بان آموزش می‌بینم، وقتی شما آموزش می‌بینید شاید یک حرفی، یک کلامی، یک حرکتی، یک انتظاری را بتوانید برآورده کنید، اینکه آقای مهندس می‌گویند که ما از هیچ‌کدامتان و از همدیگر انتظار نداریم، ولی یک مطلب خیلی مهم است، اینکه ما حتماً باید به همدیگر احترام بگذاریم، اگر این را همه ما یاد بگیریم، دلخوری پیش نمی‌آید، در هر جایگاهی که هستیم اگر حتی بخواهیم قانون را اجرا کنیم در کمال احترام باشد. آقای مهندس همیشه این را گوشزد می‌کنند به دیده‌بانان که هر کاری که می‌کنید با احترام این اتفاق بیافتد.

نظرتان در مورد جایگاه‌ها در کنگره چیست؟
جایگاه‌ها همه قابل احترام هستند، ولی جایگاه‌ها فقط مال آموزش است، جایگاه فقط برای فرمان‌برداری است، نه فرماندهی. فرمان مال ریشه است، این را هر کس فراموش کند، در هر کسوتی، در هر جایگاهی، زمانش تمام می‌شود و شما دیگر صاحب زمان نیستید.

آیا خدمتی هست در کنگره که شما انجام نداده باشید؟
بله بسیار زیاد، یکی از آرزوهای من این است که پهلوان بشوم و هنوز جایگاه پهلوانی را نتوانسته‌ام تجربه کنم این جایگاه کمی نیست، تعداد کمی در کنگره پهلوان داریم و امروز کنگره به این جایگاه نیاز دارد برای همین آقای مهندس در خصوص این قضیه صحبت می‌کند نه کنگره بلکه خداوند نیاز دارد به این جایگاه که انسان‌ها بیایند و این بخشندگی را تجربه کنند، اینکه یک نفر حالش خوب می‌شود و یک نفر از اعتیاد فارغ می‌شود، یک همسفری، یک مسافری این درد را می‌فهمید و فردی که مصرف‌کننده است، هر جایی دیگر فریاد بزند، این درد را همه به‌نوعی دیگر برداشت می‌کنند، حالا که ما درد همدیگر را می‌فهمیم، اگر دردمان التیام پیدا می‌کند و به درد دیگری نمی‌پردازیم باید در معرفت خودمان بیشتر فکر کنیم.

تهیه: همسفر سپیده مرزبان خبری
تایپ و ویرایش: همسفر فهیمه لژیون اول
ارسال: همسفر فاطمه لژیون پنجم
همسفران نمایندگی گرگان