جلسه سیزدهم از دوره سیوپنجم جلساتِ آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی خمین با استادی مسافر رضا، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر اکبر با دستور جلسه "وادی هفتم و تاثیر آن روی من" در روز سهشنبه 29 شهریور ماه 1401 ساعت ۱۷ شروع به کار نمود.
سخنان استاد:
میخواهم اشارهای به قبل از اعتیادم داشته باشم، زمانی که هنوز درگیر تاریکیهای اعتیاد نشده بودم. کلاً هدف از خلقت خودم را فراموش کرده بودم؛ چون کلمه انسان از نسيان به معنای فراموشی گرفته شده است و با سرعت هرچه تمامتر از هدفِ هستی و خلقت، دور میشدم.
خواست خداوند بود که اعتیاد تبدیل به مانعی بزرگ بر سر راه من شود تا بیشتر از این از مسیر اصلی دور نشوم. تمام سعی و تلاشهای من برای خروج از تاریکیها به دلیل پیدا نکردن راه، نتیجهای در بر نداشت. تا یک روز بالاخره تلاشها نتیجه داد و من با کنگره آشنا شدم. ما مصرف کنندههای خوش شانسی هستیم که در مسیر کنگره قرار گرفتیم.
درمان اعتیاد در کنگره بسیار آسان است و راه درمان اعتیاد در کنگره مشخص و نمایان است. حال در این مسیر، همه چیز به خود من بستگی دارد که چگونه آن را طی کنم. کنگره آدرس من را به خودم میدهد و هدف آفرینش و خلقت را به من یادآوری میکند تا من بفهمم کجای کار قرار دارم. آقای مهندس افراد را به دو دسته خردمند و بیخرد تقسیم میکند. افراد خردمند کسانی هستند که در کنگره خوب سفر میکنند، به درمان میرسند و شروع به خدمت میکنند. امّا بیخردان کسانی هستند که حتی سر خودشان را هم میخواهند کلاه بگذارند و با توجه به اینکه راه را پیدا کردهاند ولی باز هم دنبال خروجی میگردند تا از مسیر درمان خارج شوند.
اکنون که من راه را پیدا کردهام و میخواهم چیزی برداشت کنم، آیا برداشت، بدون کاشتن امکانپذیر است؟ اول میشود پیدا کردن راه، بعد از آن کاشت و در آخر هم برداشت. هستی هوشمند است و چیزی را مجانی به کسی نمیدهد، برای به دست آوردن هر چیز باید بهای آن را بدهیم. آیا میخواهم محبّت بکارم یا تنفر و کینه؟ این کاملاً به خواست و عملکرد من بستگی دارد. مانند الان که ساخت زمین را در پیش داریم، اگر من در این کار خیر شرکت کنم در چرخه بعد، از من سوال نمیشود اهل کدام شهر بودهای و در کدام شهر این عمل خیر را انجام دادهای؟ بلکه سوال میشود چه کار خیر و انسان دوستانهای انجام دادهای؟
اگر این فرصت را از دست بدهم شاید فرصت دیگری به دست نیاورم تا بتوانم به انسانهای دردمند کمک کنم. تاثیر این وادی روی من این است که کارهایم را بر اساس عقل و با تفکّر انجام بدهم تا در آینده پشیمان نشوم، سعی کنم عمل سالم انجام بدهم و بذر خوب بکارم تا محصول خوبی هم برداشت کنم.
عکاس و نویسنده: مسافر حجت
- تعداد بازدید از این مطلب :
569