شرط سلامت عمل؛ نوشته ای از وبلاگ مسافر اضعر منصوری

انسان در طول حیات با افکار و اندیشه‌های بسیار آغشته است. در فرازی از آن، این افکار مثبت او را تعالی می‌دهد و در جهت تربیت نفس گام می‌دارد، گاهی هم با سقوط در تاریکی‌ها خود را اسیر غفلت‌های غلط تفکر می‌نماید. اعتیاد یکی از سقوط‌هایی دهشتناک است. در ورطه اعتیاد بندهای متعدد نادیدنی همچون ترس، منیت و ناامیدی ... انسان را پای بند جهل و نادانی می‌سازد.

رهایی از این میدان مغناطیسی عظیم به‌تنهایی مقدور نیست. در کنگره 60 با انجام گروه‌درمانی، فرد خواهان رهایی را یاری می‌نمایند تا این بندها را یکی‌یکی گسسته و به‌آرامی جسم و روان و جهان‌بینی را ارتقا ء داده و از ژرفای تاریک اعتیاد خارج شود.

 دستور جلسات طراحی‌شده توسط بنیان کنگره 60 جناب آقای مهندس دژکام به‌طور کاملاً دقیق برای انجام پروسه درمان طراحی گردیده است. در این دستور جلسه که فرق عمل سالم با عمل به‌ظاهر نیک‌نام دارد، یک نکته بسیار مهم و کلیدی طرح و در طول سفر اول برای رهجویان حائز اهمیت بسیار فراوان می‌باشد. رهجوی سفر اول به دلیل مصرف مواد مخدر و تخریب‌های به وجود آمده در جسم و روان و ازکارافتادن حس عمدتاً قادر به اخذ تصمیمات صحیح نخواهد بود. لذا حرمت‌های کنگره 60 که در طول جلسات دو بار قرائت می‌گردد، چراغ راهی است برای هدایت او در طول مدت سفر؛

اما عمل سالم که دررسیدن به‌فرمان عقل در نشان کنگره 60 از اضلاع مثلث می‌باشد، چگونه قابل شناخت و اجرا است؟

شرط داشتن عمل سالم، داشتن معرفت و دانایی است و شرط داشتن معرفت و دانایی، قرار گرفتن در صراط مستقیم و دوری کردن از ضد ارزش‌هاست. درواقع این معرفت است که حساب‌وکتاب کارها را مشخص می‌کند.

در انجام هر فعل و عملی علاوه بر خوبی‌ها یا فواید باید ضرر و زیان آن فعل و عمل هم در نظر می‌گیرد؛ و به‌عبارتی‌دیگر عاقبت‌اندیشی و انتهای یک کار را دیدن؛ یعنی اگر کاری به‌ظاهر برای ما خوب و دل‌نشین است، آیا احتمال ضرر در آن کار وجود دارد یا نه؟ اگر یک کار ظاهری پسندیده داشت و یک خوشی موقت و زودگذر به همراه داشت،

• آیا با انجام آن عمل هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند و آیا ما طاقت تحمل آن خطرات و مضرات را خواهیم داشت؟
• چراکه اگر عاقبت کاری بدون هیچ خطر و تهدیدی باشد، باعث صلح و صفا و آرامش خواهد بود و جزو عمل صالح و عمل سالم قرار خواهد گرفت؟

مثلاً کسی که مصرف مواد مخدر دارد، هنگامی‌که خمار است می‌تواند برای رفع خماری و رسیدن به تعادل دوباره مواد مصرف کند این‌یک عمل به‌ظاهر نیک است چون خیلی زود به نتیجه می‌رسد و خماری‌اش را هم از بین برده و به یک سرخوشی موقت و کوتاه‌مدت هم دست‌یافته ولی پس از مدت کوتاهی دوباره خماری برمی‌گردد و این بار بدتر از دفعه قبل؛ یعنی نتیجه آن عملی که انجام داده تخریب بیشتر بوده است. ولی می‌تواند یک عمل سالم هم برای رفع خماری خود انجام دهد که این بار نه‌تنها دیگر، در انتهای کار خماری بیشتری ندارد بلکه برای همیشه حال خوب و خوش و متعادل خواهد داشت. ولی این کار هم‌زمان بر است و هم سختی و مشقت و رنج راه خود را، دارد. مثلاً درروش DST باید حدود 11 ماه زمان بگذرد، آموزش بگیرد، دارو مصرف کند، ولی عاقبت این عمل، همراه با صلح و آرامش خواهد بود و مصداق بارز عمل سالم خواهد بود.

منبع کنگره 60 : وبلاگ مسافر اصغر منصوری