درباب دستور جلسه کمک من به کنگره و کمک کنگره به من

مسافران و همسفران در بدو ورود به کنگره علاوه بر اعتیاد با چالش‌ها و مسائل مختلفی دست به گریبانند؛ اما با شروع سفر و درمان اعتیاد، بخش عمده‌ای از این مسائل به‌تدریج حل می‌شود و در طول سفر دوم و بنا بر میزان خواست و تلاش هرکسی، می‌توان سایر مشکلات را هم حل کرد. برای به درمان رسیدن هر فرد، طیف گسترده‌ای از خدمات و بخش‌ها فعال هستند که به‌طور مختصر می‌توان به بخش‌های درمان اعتیاد، آموزشی، ورزشی، فرهنگی، اداری، اطلاع‌رسانی، مالی و... اشاره کرد.

همان‌طور که می‌دانیم اساس پذیرش افراد در کنگره و شروع سفر، داوطلب بودن است و برای رسیدن به این خواسته و هدف، بخش‌های مختلف کنگره به‌صورت رایگان و با قوانینی محکم و مشخص، تحت نظارت بنیان کنگره فعال هستند که هر بخش نقش مهمی در درمان افراد دارد. ارائه مشاوره اولیه، حضور راهنمایان و لژیون‌ها، فراهم نمودن منابع منظم و پیوسته آموزشی، اداره شعب، ایجاد فضای ورزشی و انجام فعالیت‌های گوناگون ورزشی و گروه‌های فرهنگی بخشی از این سیستم بزرگ محسوب می‌شوند که افراد مختلفی به‌صورت داوطلبانه در حال خدمت و کمک به سایرین می‌باشند. به عبارتی فرایند درمان اعتیاد، نیازمند کارگروهی عده زیادی است که خدمت داوطلبانه خود را نوعی ادای دِین به کنگره می‌دانند و به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم با او در ارتباطند تا شرایط درمان و رهایی را فراهم کنند.

درمان اعتیاد در حقیقت درمان زخمی قدیمی و عمیق است که بر مسافران و همسفران واردشده است و سال‌ها درد و رنج این زخم را تحمل کرده‌اند که با مدد روش درمانی کنگره و سیستم‌ها آموزشی و ریکاوری آن، زخم کهنه بهبود می‌یابد؛ اما با التیام این زخم و فروکش دردهای آن بهتر است فراموش نکنیم که کنگره چه کمک بزرگی را انجام داده است. خوب است که به‌مرور گذشته خود بپردازیم و جای زخم‌های التیام‌یافته را نگاه کنیم تا بدانیم چه مسیری را پیموده‌ایم و کنگره چه نقش عظیمی در تغییر شرایط ما داشته است.

واقعیت این است که درمان در کنگره و تغییر نگرشی که در سایه آموزش‌های آن به دست آورده‌ایم نه‌تنها در زندگی شخصی و خانوادگی ما تأثیر داشته است بلکه می‌تواند اصلاح سبک تفکر و زندگی نسل‌های بعدی و جامعه را هم در پی داشته باشد. هر یک از ما با حضور در کنگره توانستیم به جنگ درونی خود پایان دهیم، توانستیم گرمای محبت را دوباره به خانواده‌ها بازگردانیم، توانستیم به خود و توانایی‌های خود ایمان بیاوریم و بدانیم زندگی مسیری طولانی و ابدی است که هر قدم و حرکت درست ما یعنی ساختن آینده‌ای که انتظارش را می‌کشیم.

حال بهتر است کمی تفکر کنیم که در مقابل آنچه که دریافت کرده‌ایم چه وظیفه‌ای داریم و آیا می‌توانیم چشم خود را بر این خیر عظیم ببندیم؟ شاید اولین و مهم‌ترین وظیفه ما این است که از لحظه‌لحظه حضور خود در کنگره نهایت استفاده را بکنیم تا بتوانیم با گام‌ها و سفر درست خود، قدردان شرایط و محیطی باشیم که فراهم‌شده است. خدمت کردن بخشی از سفر و نوعی ادای دِین به کنگره است و هر کس با هر توان و در هر جایگاهی می‌تواند خدمتی خالصانه را انجام دهد تا گامی در جهت توسعه و پیشبرد اهداف کنگره باشد. از سویی دیگر روند رشد در این سیستم، جریانی پیوسته و متوالی است که در طول خدمت، رشد و ترقی فردی را هم به دنبال خواهد داشت.

اگر موشکافانه‌تر نگاه کنیم متوجه می‌شویم که کنگره با نگاهی نو به دامنه وسیعی از مسائل در زمینه‌های گوناگون مانند درمان اعتیاد، فلسفه، عرفان، سلامت فردی، اصول تغذیه، جامعه‌شناسی، اصول زندگی سالم و روانشناسی و ... می‌پردازد که در پرتو این آموزش‌ها، افراد توانسته‌اند به درمان اعتیاد و حل مسائل مختلف برسند. به همین دلیل افراد زیادی، مشتاق فعالیت داوطلبانه هستند تا در حد توان خود به کنگره یاری برسانند. هر قدم و خدمت ما می‌تواند مسیر و راه را برای افراد و نسل‌های بعدی بازتر و سهل‌تر کند.
دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران بخورند.

با سپاس همسفر بنفشه کمک راهنمای لژیون بیستم
تایپ همسفر مرضیه رابط وبلاگ لژیون بیستم
ارسال همسفر زری لژیون چهارم
همسفران نمایندگی آکادمی