صفات حق تعالی، بالقوه در انسان

ظرفیت به طور کلی به مجموعه توانمندی‌ها و منابعی اطلاق می‌شود که یک فرد در اختیار دارد و می‌تواند از آن برای دست‌یابی به اهداف خود استفاده کند، خداوند بزرگ وقتی در قرآن می‌فرماید انسان را در زمین جانشین خود قرار دادم و اشرف مخلوقات است، تعارف نکرده است. خداوند تمام صفات خودش را درون انسان قرار داده، پس تمام انسان‌ها همه صفات حق تعالی را به صورت بالقوه در خود دارند، به نظر من مسئولیت اصلی هر انسانی در این دنیا این است که صفاتی را که خداوند در وجودش  ودیعه نهاده از حالت بالقوه به بالفعل درآورد تا خدایی نکرده در دنیای بعدی موجب حسرت نشود و این بسیار کار سخت و مشکلی است. برای بالا بردن ظرفیت وجودی خود و حرکت در مسیر تکامل خود باید همیشه از خداوند یاری خواست.
در کشتزار وجود انسان در مقایسه با سایر موجودات بذر کمال‌های فراوانی کاشته شده است و رسالت او به فعلیت رساندن این کمال‌های بالقوه در بستر اعمال اختیاری و آگاهانه خود او است، به واسطه عقلی که به وسیله آن حق را از باطل و خیر را از شر تشخیص می‌دهد، انسان به خاطر همین مسئولیتی که بر دوش او نهاده شده در پیش‌گاه خداوند باید پاسخ‌گو باشد، برای پذیرش هر مسئولیتی باید هدف را مشخص کنیم اگر هدف مشخص نباشد به اصطلاح قبله را گم می‌کنیم، حال که قبله مشخص است باید تلاش کرد تا خدایی نکرده وقتی کار از کار گذشت دچار حسرت نشویم.
مقاومت در برابر سختی‌ها، آموزش و افزایش سطح آگاهی‌های خود و انجام اعمال درست و تقویت ایمان در دو محور تفکر و عمل انسان را در مسیر سیر تکاملی قرار می‌دهد و حرکت در این مسیر سبب شکوفایی حقیقت وجودی انسان و در نهایت رسیدن به قله کمال حقیقی او می‌گردد پس همیشه باید در برابر مصائب و سختی‌ها مقاوم بود و به جای نق زدن درسی را که قرار است بگیریم، بگیریم. دنیا مربی انسان‌ها است، با توجه به درون و ظرفیت وجودی هر شخص طوری پیش می‌رود که تربیت کند پس در هر حال باید شکرگزار و سپاسگزار خداوند بود چون ما به دلیل محدودیت به همه امور واقف نیستیم و مصلحت خود را نمی‌دانیم، هدف در این دنیا تربیت قوای وجودی است پس هرچه از جانب حق رسد نیکو است.

نگارش و تایپ: همسفر مریم (از لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه (خدمتگزار سایت)