هم راهنما هستم و هم رهجو

جلسه نهم از دور نهم کارگاههای آموزشی عمومی لژیون قشم با استادی ایجنت محترم آقا رضا و نگهبانی مسافر احسان و دبیری اینجانب مسافر علی با دستور جلسه هفتهٔ راهنما رأس ساعت 16 13 اردیبهشت 1403 در محل دانشگاه کنگره 60 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد
همانطور که همه ما در جریان هستیم این هفته ، هفتهٔ راهنما و جشن راهنما است  گر چه همهٔ روزها باید قدردان راهنمای خودمان باشیم ولی امروز بصورت سمبولیک جشن رو داریم، همهٔ ما هم راهنما هستیم و هم رهجو ، امکان ندارد کسی فقط راهنمای خالی باشد یا فقط رهجوی خالی باشد، این دو تا با هم هستند که هستی رو تشکیل می‌دهند.
من هم وقتی که دارم صحبت می کنم و بعنوان استاد دارم خدمت می کنم دوست دارم راجع به هر دوتاش حس خودم رو بگم ، چون هم راهنما هستم و هم رهجو، اگر بخواهم از حس خودم راجع به راهنمایی بگم واقعا باید از ته دل از اعماق وجودم خداوند رو شکر کنم که این فرصت را به من داده ، که من بتوانم توی این هستی و توی کنگره به عنوان راهنما خدمت کنم ، چون آموزشی که توی راهنمایی هست فکر نمی کنم تو هیچ کجای دیگه باشد، تو هیچ خدمتی باشد، همهٔ خدمت ها خوب هست، ولی آموزشی که توی قسمت راهنمایی ما می‌گیریم خیلی زیاد است، پس اگر خداوند این فرصت را به من داده که راهنما هستم باید شکر گذار خداوند باشم.
دردرجهٔ دوم خدمت راهنمایی توی کنگره بسیار کار بزرگی است در پیام آقای مهندس هم هست که اگر ما بتوانیم به انسانی  کمک بکنیم که رها بشود گویی یک جامعه ای رها شده ، چه خدمتی بالاتر از این و با ارزش تر از این، کما اینکه همه مون داریم می بینیم وقتی که یک نفر رها می‌شود ، خانواده اش راحت می‌شود، من یکی از صحبتهای آقای مهندس یادم است که می‌گفتند تو شهر هیدج از وقتی که کنگره آمده و شروع به کار کرده، درصد خلاف طلاق و بزهکاری توش کم شده است، این نشان می‌دهد که اگر ما بتوانیم کمک بکنیم یک نفر رها بشود یک جامعه ای رها می‌شود.
پس این هم نعمت بزرگیه و هم سعادت بزرگیه که من بتوانم تو این کسوت خدمتی کنم، در درجه بعدی همه ماها که داریم خدمت می کنیم حال خودمان خوب می شود، یک راهنما زمانی از رهجوی خودش خیالش راحت و مطمئن می‌شود که دیگر به طرف مواد نمی‌رود که خودش راهنما بشود   ولی در جایگاه رهجویی بر ما واجب است که قدردان راهنما های خودمان باشیم  چون هر چه که داریم از راهنما هایمان داریم.
اگر امروز من رها شدم ، اگر خانواده من در آرامش زندگی می کنند ، این حالی که من امروز دارم، از وجود راهنمام هست، اگر راهنمای من نبود واقعاً من امروز اینجا نبودم، نمی‌شود یک کسی اینقدر به من خدمت بکنه و من اگر انسان باشم بتوانم از کنارش بگذرم ، من اگر انسان باشم و اگر درس محبت را خوانده باشم و اگر کسی باشم که بتوانم به خودم احترام بگذارم، باید به راهنمام هم احترام بگذارم و قدردان راهنمام باشم.