تعطیلات یعنی گذرگاه

سیزدهمین جلسه از دوره بیست و پنجم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران روزهای یکشنبه با استادی مسافر حسین نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر جلال با دستور جلسه «از تعطیلات چگونه استفاده می‌کنم؟» در تاریخ ۱۴۰۲/۱۲/۲۷ رأس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر، خدا را سپاس که در امروز در واپسین روزهای ۱۴۰۲ بدون استفاده از مواد مخدر همه‌ ما داریم در مسیر تازه رشد و بهتر زندگی کردن قدم برمی‌داریم و تلاش می‌کنیم. جا دارد که سپاسگزاری کنیم و قدردانی کنیم از تمامی خدمتگزاران کنگره ۶۰ به‌خصوص شعبه عطار نیشابوری، این خدمتگزاران بودند و به ما خدمت کردند و این چراغ روشن بود و باز بود و من مسافر توانستم بیایم و به یک آرامش نسبی برسم پس در هر شرایطی سپاسگزاری کردن از خدمتگزار بر همه‌چیز ارجحیت دارد. در کنگره ۶۰ اگر خواسته باشیم آموزش بگیریم اول قدردانی و بعد آموزش گرفتن است، چون تا سپاسگزار نباشیم از آموزش گرفتن خبری نیست و امروز استثنائاً مشارکت را می‌خواهم بدهم به راهنمایان عزیز که تجربیات چندساله‌شان را برایتان به اشتراک بگذارند چراکه اکثریت بچه‌ها اولین تعطیلاتی هست که پیش رودارند اما یک راهنما چندین سال این تعطیلات را دیده و می‌داند که از تعطیلات چگونه استفاده می‌کنیم؟ نظر شخصی خودم را بگویم یک علامت سؤال باید در آخرش باشد از کدام تعطیلات؟!

از کدام تعطیلات من چگونه استفاده می‌کنم؟ دو هفته قرار است یک سری از ارگان‌های دولتی تعطیل باشند و قرار است یک سری از شغل‌ها تعطیل باشند نه همه شغل‌ها، ولی آموزش در هیچ شرایطی تعطیل نمی‌شود، یعنی دو هفته قرار است خدمتگزاری که ۶ ماه خدمت کرده یک فرصتی پیدا کند که به خانواده‌ و به خودش و به کارهای عقب‌مانده‌اش برسد و به یک سری کارها که نتوانسته در این شش ماه خدمتش انجام بدهد، آن‌ها را انجام بدهد؛ اما برای مسافر سفر اول چیزی به‌عنوان تعطیلات وجود ندارد برای من مسافر سفر اولی یعنی روزی یک ساعت سی‌دی گوش کردن و نوشتن الزامی است و تحت هیچ شرایطی اصلاً تعطیلی وجود ندارد و در مسیر آموزش اصلاً ما چیزی به‌عنوان تعطیلی نداریم، طرز فکر من نسبت به تعطیلی چیست؟!

من برعکس آقای محمد عزیز می‌گویم تعطیلی نداریم بعضی از طرز فکرها می‌گویند که من خوب دو هفته تعطیل هستم و اگر برم و فلان کار را انجام بدهم و ۴ تا دودی بزنم رنگ و رویم بعد از دو هفته برمی‌گردد رنگ و رو شاید ولی خودت چه ضمانتی دارد که اولین بار اگر رفتی برگردی که بعد بخواهد رنگ و رؤیت خوب بشود یا نشود خوب ببینید دوستان توی همین جلسه الآن کسانی هستند که به همین مسئله‌دارند فکر می‌کنند و من همین الآن دارم به شما می‌گویم که رنگ و رو بعد از دو هفته برمی‌گردد ولی به‌شرط اینکه تو برگشته باشی که مطمئن باش بر نخواهی گشت. پس از آموزش‌ها غافل نشوید چون آموزش تعطیلی ندارد. می‌گویند کنگره مجانی است ولی مفتی نیست و حال خوبی که تو به دست می‌آوری دستمزد کنگره است هرچند که تو می‌روی و آن را در زندگی‌ات و در خانه‌ات خرج می‌کنی جالب است نه؟! رنگ و رؤیت خوب می‌شود حس حالت خوب می‌شود این مزد کنگره است و حق نداری این مزد کنگره را با ندانم‌کاری‌ات پایمالش کنی دو ماه سه ماه شش ماه کنگره با تمامی خدمتگزارانش به تو خدمت کردند. این دو هفته برای چه گذاشته‌شده است دو تا دلیل دارد به نظر من ۱ خدمتگزار به کارهای عقب‌مانده خود برسد و در طول سال که نتوانسته از مسافرت برود ۲ یک غربال بشود و کسانی که سست گرفته‌اند تکلیفشان با خودشان مشخص بشود پس تو مشخص‌کننده هستی که بعد از تعطیلات جایگاهت کجاست مسئله دیگر این است که یک سؤال از خودت بپرس که در هفته دوم تعطیلات که اگر کنگره تعطیل بشود تکلیف من چیست؟ یا من چه‌کار می‌توانم بکنم که این چراغ روشن بماند قبل از من این چراغ روشن بوده است و تلاش کرده‌اند که این چراغ روشن بماند و مطمئن باش اگر به‌درستی به این سؤال جواب بدهی بعد از تعطیلات به‌خوبی و خیلی بهتر تلاش خواهی کرد ببینید عزیزان برای اینکه کار خوب انجام بدهید باید دو تا کار را بکنید یکی اینکه حالت خوب باشد بتوانید عشق بورزید یا در مسیر حال خوب تلاش بکنید و الآن چه چیزی حال من مسافر را خوب می‌کند حرمت‌ها را رعایت کردن حق کنگره را ادا کردن حق کنگره این است که با تمامی خدمتگزارانش دارد به من خدمت می‌کند حقش است که حال من خوب بشود واقعاً حق کنگره است دیگر! می‌گویند مجانی است اما رایگان نیست و منی که ۶ گرم تریاک می‌کشیدم یا می‌خوردم حالم خوب بشود به همین سادگی، راه‌حل‌های ساده‌ای دارد و کسانی که وارد معرکه شده‌اند نگاه که می‌کنید می‌بینید هیچ‌کدام نیستند میگویند فلانی در لژیون ما بود بله یک‌زمانی بود ولی الآن نیست چرا نیست؟! وارد ناسپاسی شد وارد قدرنشناسی شد، امیدوارم که همه شما عزیزان را چه سفر اولی و دومی بعد از تعطیلات در همین‌جا ببینم، ممنون و متشکرم که به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ و نگارش: مسافر یاسر لژیون سوم
عکاس: مسافر علی لژیون دوازدهم