|
آذر زیــــبــــا بــــیــــامـــد بـــــاز هـــــم
|
سفــــره ای می گستــــراند بــــازهم
|
|
سـفــــره ای ازمهـــر و پیغام ســـروش
|
رستخیـــز نفـــس باشد هــان بگوش
|
|
عقـــل چون شد چیره بر نفس چموش
|
میــــزند فریــــاد با جــــوش و خـروش
|
|
کـــای حکیـــم حـــق بپـــاخیـــزید هان
|
بشکنیــــد آن شــــوکت دیـــوان جان
|
|
چـــون بــهار آرد پیـــامش را بــــگـــوش
|
بــــر تــــو بــــادا بشـنــــوی آواز دوش
|
|
کـــای حسین پـــاک خو همچون عقاب
|
شــــو نگهبــــان و بــــر آور آفــــتــــاب
|
|
چـــــون بـــــرآوردی تــــو آواز بــــهـــــار
|
بـــشنــــوی آوای کــــوه و سبــــزه زار
|
|
کای ز خود گشته جدا برخیـــز و کشت
|
آنچنــــان بــــذری که باشــد دربهشت
|
|
از مـــیان شعلـــه های خـــشم و کیـن
|
تــــو بــــرآور آن درفــــش راستــــیــــن
|
|
بــر ســـر شیـــطان بـــکوب آن تیـــغ را
|
کــــن شکــــوفــــا لالـــه ها و میـــغ را
|
|
زنـــده کن آن مـــرده هـــای خـــواب را
|
نــــوش دارویــــی بـــده ســهــــراب را
|
|
همچـــو عیسی جان بـــده بر مردگـان
|
شـــو تــــو مــــاوایی بـــر آن آوارگــــان
|
|
بیـــست سالی بـــر سیاهی تاخـتـی
|
روز و شبهــــا جــــان خــــود را باختی
|
|
آفرین بر تـــو که عشقت دایــم اســت
|
بنده ی عشقی و عشقت سالم است
|
|
چــــون منم حق و تو بر من عـاشقـی
|
هـــرچه تفسیــــرت کنـــم من لایـــقی |
|
ای حســـیـن ای راضـــی ملـــک بـلا |
راضـــی هستــــم من زتو، هم تو ز ما |