چگونه از نشریات کنگره استفاده می کنم؟
نظریات کنگره 60 بعنوان یک مرجع یا یک ابزار بسیار مهم و مناسب در اختیارم قرار گرفته است و اینکه چگونه از این ابزارها استفاده کنم بسیار تا بسیار حائز اهمیت است.
صحبت های من تماماً از تجربیات دیگر دوستان از مشارکت ها و راهکارهای این عزیزان بدست آمده است که تبدیل به تجربه خودم شده است.
هر سیستم آموزشی برای خود متونی نیز دارد، هرچه این متون بیشتر و گسترده تر باشد آموزش و درک مطلب بهتر و آسان تر می گردد.
خرید از نشریات پایه های مالی نشریات را محکم تر می کند و میتواند ابزارهای بیشتر و مناسب تری در اختیارمان قرار دهد.
بدلیل اینکه سال ها در اعتیاد بودم تقریباً از کتاب و دفتر هم دور بودم و این خودش برایم مشکلات زیادی به همراه داشت که نمی گذاشت درست مطالعه کنم.
یکی از این مشکلات که فکر می کنم اکثریت با آن مواجه هستند این بود که هنگام مطالعه پرش افکار داشتم. یعنی داشتم کتاب 60 درجه را می خواندم اما حواسم به کارم بود.
آقای امین دژاکام در جزوه جهان اینگونه توضیح داده اند. شخص می خواهد بداند اما ناخالصی های او نمی گذارد حواسش جمع شود.
بدلیل اینکه ناخالصی های زیادی درونم جا خشک کرده بودند درک مطلب برایم ممکن نبود. برای اینکه از شر این موضوع خلاص شویم بهترین کار این است که پرش افکار را خودمان هدایتش کنیم که به کجا برود.
برای مثال: هنگام مطالعه تلویزیون یا رادیو را با ولوم پائین روشن می گذاریم که پرش افکار به طرف این صدا برود. من خودم کم کم این کار را با گوش دادن سی دی ها ادامه میدادم.
بهترین روش برای خواندن تندخوانی است، تندخواندن باعث میشود کاملاً حواس آدم درگیر موضوع شود.
برای مثال: اگر در حال رانندگی با سرعت 10 کیلومتر باشیم هم میتوان به مناظر اطراف نگاه کرد و یا سی دی را عوض کرد و حتی میتوان تلویزیون هم تماشا کرد. اما در سرعت بالا مثلاً 100 کیلومتر یا بیشتر قادر به انجام هیچیک از این کارها نیستم و حواس آدم خودبخود جمع می شود. درتندخواهی ذهن بطور خودکار عمل می کند. امتحان کنید متوجه می شود.
در خواندن باید با صدا بخوانیم یعنی جوری که با گوش هایمان صدای خودمان را بشنویم.
برای عزیزان سفر اولی بهترین زمان برای مطالعه نیم ساعت قبل از ساعت مصرف داروست بدلیل اینکه در این ساعات سیستم ایکس بالاترین فعالیت خود را دارد. البته به مرور ساعت مطالعه تغییر می کند. کسانی که اختلال در حافظه خود را احساس می کنند بهتر است به جای خواندن بنویسند. نوشتن با خواندن خیلی خیلی فرق دارد. در خواندن فقط چشم درگیر می شود. یعنی فقط از قدرت نور استفاده می کنیم، اما در نوشتن علاوه بر اینکه از چشم استفاده می کنیم، هم گوش درگیر است و هم از حس لامسه استفاده می کنیم.
یعنی درک مطلب از طریق نور، صوت و حس
ما برای اینکه از حافظه کوتاه مدت مطالب را به حافظه بلند مدت ببریم احتیاج به یک پل داریم که این نوشتن حکم همان پل را دارد. پلی که پایه های اصلی آن نور صوت و حس می باشد. از طرفیث دیگر ماندگاری نوشتن خیلی بیشتر از خواندن است و به عبارتی در نوشتن چاکراهای فرعی که بین مفاصل انگشتان و کف دست وجود دارد به کار افتاده و تولید آدرنالین می کند.
خیلی ها اتاق ساکت و خلوت را برای مطالعه انتخاب می کنند، ولی مسئله ما با آنها کمی فرق دارد، چون سال ها درگیر مواد و فرهنگ موادمخدر بوده ایم باید بیشتر تلاش کنیم.
هرکس بنا به شرایط و اوضاع خود می تواند محل مطالعه خود را انتخاب کند، ولی در کل باید برنامه ریزی کرد، میزان و ساعت مطالعه از قبل باید تعیین شود و از مدت کم شروع شده و کم کم افزایش یابد.
بدلیل اینکه ذهن انسان فرّار است، باید جایی برنامه روزانه خود را بنویسد ، یک دفترچه مانند دفترچه رهجو.
اول از هرچیزی مینویسید که چه مقدار و چه مدت و در چه زمانی مطالعه خواهید کرد. یعنی شرط می کنید. بعد با عمل کردن به شرط خود از آن مراقبت می کنید، یعنی مواظب هستید که موردی از قلم نیفتد و در مرحله بعد بعد از یک هفته دفتر را بررسی می کنید که تا چه اندازه به شرط های خود پای بند بوده اید یعنی کشف می کنید.
به این می گویند مشارطه، مراقبه و مکاشفه.
برای انجام هر کاری باید یادداشت گذاری کرد. یعنی روی یک تکه کاغذ فردا راس ساعت 4 از روی نوشتارجهان بینی می خوانم و این یادداشت را در جایی که بیشتر سروکار دارید باید با چسب بچسبانید، یادداشت گذاشتن یک مسئله است. کجا این یادداشت گذاشته شود خیلی مهم است.
اصولاً برای کارهای خارج از منزل باید یادداشت ها را روی درب خروجی و یا جاکفشی گذاشت و برای کارهای داخل منزل روی یخچال و یا کنار تلفن.
مسئله بعدی گوش کردن به سی دی هاست.
گوش کردن سی دی در هنگام رانندگی آنچنان جواب نمی دهد مگر اینکه شرایط خیلی ایده آل باشد.
همانطوری که برای خوابیدن به بستر خواب نیاز داریم، برای گوش کردن سی دی هم نیاز به بستر مناسب خودش را داریم.
یک سی دی حداقل 3 بار باید گوش داده شود.
دفعه اول : به صورت معمولی ، دفعه دوم : نکته برداری.
دفعه سوم: نکته ها را جلوی چشم خود می گذاریم و همگام با خواندن نکته ها سی دی هم گوش می کنیم. در این وضعیت یک مقدار از سی دی جلوتر هستیم.
از نشریات باید به روز استفاده شود، اگر به روز استفاده نشود درست همانند آن است که یک روزنامه قدیمی را مطالعه می کنیم.
هم خبرهایش قدیمی است و هم اینکه خواندنش چندان لذت ندارد. در شادی ها و لذایذ زمان به تندی و به سرعت احساس می شود، در حالی که در سختی ها و فشارها زمان به کندی و خیلی ضعیف احساس می گردد.
بهرحال این مدت باید سپری شود و کسانی در این راه موفق هستند که با کاهش یک پله از مواد خود یک پنجم به دانایی خود افزوده باشند . هیچ ساختار آموزشی وجود ندارد که متون نداشته باشد و هرچه متون بیشتر و معتبر باشد، روند آموزشی و یادگیری هم بهتر و نتیجه مفیدتری به همراه دارد.
مهیا نمودن این نوشتارها در زمان خاص خود آنچنان راحت و آسان نبوده. در کنار هم گذاشتن اینها و در اختیار ما قرار دادنش هم کار راحتی نبوده و نیست.
یادمان باشد در زمان تندخوانی هرگز یادداشت برداری نکنیم.
مطالب را باید برای فهمیدن خواند، نه برای حفظ کردن ، حفظ کردن راه دیگری دارد. باید در حین خواندن عکس العمل نشان داد، یعنی تجسم و یا تصویرسازی کرد.
سرعت مطالعه بستگی به تکرارهای قبل دارد، هرچه تکرار بیشتر باشد و شناخته کافی باشد، سرعت خواندن و فراگیری بیشتر می شود.
دومین موردی که باعث افزایش درک مطالب میشود، این است که اطلاعاتی از قبل داشته باشیم، یعنی قبل از مطالعه کلی یک بار نگاه اجمالی به موضوع بیاندازیم.
دو روش برای درک مطلب داریم:
1ـ گوش کردن مشارکت ها
2ـ مطالعه منابع موجود در نشریات
تندخوانی کمک می کند در حال خواندن مثلاً فکر نکنم سردار کیست؟ و یا چه ارتباطی با مهندس دارد؟ باید تجزیه تحلیل را به بعد موکول کرد.
مطالعه کردن با حالت مبارزه یا نبرد و تفکر درست مثل وحشت زدگی و دست پاچه شدن در موقع شنا کردن است.
کتاب باید بطور مسطح قرار بگیرد و فاصله آن با چشم حدوداً 40 سانت یا کمتر. هرچه شرایط خواندن سالم تر باشد، عواقبی چون خستگی و یکنواختی هرگز نخواهیم داشت.
این هفته را به تمامی خدمتگذاران در نشریان تبریک می گوئیم.
با احترام کمک راهنمای مسافر هادی پناهی
- تعداد بازدید از این مطلب :
19755