مسافر قاسم با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد جمعیت احیاء انسانی کنگره60 شد و با روش دی اس تی و شربت (OT) به مدت ۱۱ ماه و ۱۵ روز، با راهنمایی مسافر محمد بصیری سفر اول خود را به پایان رساند؛ رشته ورزشی او در کنگره شنا و تنیس روی میز است و در حال حاضر مدت ۲۴ ماه ۲۰ روز از رهایی ایشان می‌گذرد. در ادامه مصاحبه مجازی با مرزبان نمایندگی امین قم پیش روی شماست.
به‌عنوان مرزبان از جایگاه مرزبانی توضیحاتی را بیان کنید؟
همه جایگاه‌ها در کنگره باعث ارتقاء انسان می‌شوند، و به انسان کمک می‌کند تا آموزش‌هایی را که در مسیر زندگی از آن‌ها عقب‌مانده است، به‌صورت عملی انجام دهد، همچنین آموزش‌هایی که در سی‌دی‌ها و کتاب‌ها می‌خوانیم را در جایگاه‌ها به‌صورت عملی اجرا می‌کنیم و در واقع تلاش می‌کنیم این آموزش‌ها را از قوه به فعل تبدیل کنیم، من فکر می‌کنم بهترین کار در کنگره تجربه کردن جایگاه‌هاست.
نظرتان را در مورد لژیون‌های مجازی بیان کنید؟
باوجود بیماری که به وجود آمده در کشور باید تجمع‌ها کمتر شود و این توصیه مسئولین است، از جایی که ما نسبت به دیگر افراد جامعه آموزش‌های بیشتری می‌گیریم، لذا باید بیشتر رعایت کنیم. لژیون‌های مجازی نیز با یک حس و حال تازه‌ای همراهند که تجربه می‌کنیم و می‌توانیم در این شرایط نتایج خوبی هم به دست بیاوریم.
به نظر شما لژیون‌های مجازی می‌تواند حس را انتقال دهد؟
این بستگی به خودمان دارد، یک رهجو باید بداند که به چه دلیل وارد کنگره شده است. در کنگره درمان کوچک‌ترین کاری‌ست که انجام می‌‌شود و این درمان شروع کار است و مسائل بزرگ‌تری وجود دارد که اگر با حس خوب وارد لژیون‌های مجازی شویم قطعاً می‌توانیم آن حس را دریافت کنیم، علاوه بر این شاید در این راه توانستیم راهکارهای تازه‌ای هم پیدا کنیم.
به نظر شما این اتفاق، اتفاق خوبی است؟
در هر مسئله‌ای که پیش می‌آید ما می‌توانیم خوب برداشت کنیم یا بد برداشت کنیم؛ مشکلات برای این است که انسان بتواند رشد کند و به تکامل برسد. با این مشکل می‌توانیم تفکر کنیم و از آموزش‌ها کمک بگیریم و بهترین برداشت را انجام دهیم و کاری را که کنگره از ما می‌خواهد انجام دهیم و نتیجه مطلوب هم خواهیم گرفت.
توصیه شما به‌عنوان یک مرزبان به سفر اولی‌ها در این شرایط چیست؟
بین رهجو و راهنما باید یک رابطه حسی برقرار باشد، اگر لژیون‌ها به‌صورت عادی بودند طبیعتاً بهتر بود ولی در این شرایط هم باید این رابطه حسی برقرار باشد و نباید سخت گرفت، این بستگی به خودمان دارد که اگر تلاشمان و هدفمان به سمت آرامش و صلح و درمان باشد، حتماً بهتر می‌توانیم راه را طی کنیم. فضای مجازی به نظر من فقط در ظاهر مجازی است من در این چندروزه که در لژیون‌های مرزبانی بودم شاید حسم از حالت عادی هم بهتر بود و خودم را در مقابل راهنمای خود می‌دیدم و مشارکت می‌کردم.
در این شرایط کدام‌یک از پیام‌های کنگره یا آموزش‌های کنگره می‌تواند بیشتر کمک کند؟
فکر می‌کنم وادی اول یعنی تفکر می‌تواند در همه شرایط کمک کند و سرچشمه همه الهامات باشد و باید در این شرایط فکر کنیم و اندیشه کنیم که در چه شرایطی قرار داریم.
توصیه شما به کسانی که به لژیون‌های مجازی بها نمی‌دهند؟
باید داخل بازی باشیم و تماشاچی بودن نمی‌تواند آن موفقیت که ما به دنبال آن هستیم را به ما هدیه کند. شما باید بازیگر باشید من به کسانی که به لژیون‌های مجازی بهاء نمی‌دهد توصیه می‌کنم که وارد بازی شوند، بازیگر باشند و حسش را تجربه کنند.
آیا در لژیون‌های مجازی هم باید حرمت‌ها رعایت گردد؟
آقای مهندس فرمودند که لژیون‌های مجازی با حضور در نمایندگی هیچ تفاوتی ندارد و باید تمام حرمت‌ها رعایت گردد، در چرخه درمان حرمت‌ها باید همیشه رعایت شوند. یکی از بندهای ما اعتیاد بود، اما بندهای دیگری هم در زندگی خود داریم مثل: بند تنفر و بند دروغ و غیره که باید تلاش کنیم توسط آموزش‌های کنگره این بندها را از زندگی خود بازکنیم.
در آخر اگر سخنی دارید بیان کنید؟
من امیدوارم که از این شرایط عبور کنیم و تجربه‌ای که خودم در این سال‌های حضور در کنگره بدست آوردم این است که حضور داشتن در کنار دوستان در نمایندگی یک انرژی به خصوصی دارد، در حال حاضر موج رادیو ما تغییر کرده است و همیشه تغییر همراه با سختی است، بنابراین سعی کنیم استقامت کنیم و بعد از گذشتن از این سختی حتماً به آرامش‌خواهیم رسید.
نگارنده: مسافر مجید
- تعداد بازدید از این مطلب :
518