هنگامی که همسفر اطلاعات و آگاهی لازم دربارهٔ اعتیاد را کسب کند و آموزش ببیند، دیگر ناامید نمی‌شود.(نمایندگی یاس اصفهان)

هفتمین جلسه از دوره ششم سری کارگاه‌های آموزشی - خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی یاس اصفهان، با استادی راهنما همسفر رضوان، نگهبانی همسفر مریم و دبیری راهنما همسفر راضیه، با دستور جلسه «هفتهٔ همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» در روز شنبه ۶ دی‌ماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، رضوان هستم یک همسفر.

ابتدا از خداوند منّان بابت اذن ورودم به کنگرهٔ ۶۰ سپاسگزارم. از آقای مهندس دژاکام، بنیان کنگرهٔ ۶۰، صمیمانه قدردانی می‌نمایم که مسیری روشن برای رهایی و رشد فراهم آوردند. همچنین از ایجنت محترم و کادر مرزبانی تشکر می‌کنم که فرصت خدمت در جایگاه استاد جلسه را به اینجانب محول کردند. دستور جلسه امروز «هفتهٔ همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» است.

از آقای مهندس دژاکام تشکر صمیمانه خود را تقدیم می‌دارم که یکی از مهم‌ترین جشن‌های کنگرهٔ ۶۰ را به همسفران اختصاص داده‌اند و به‌تمامی اعضاء به‌ویژه همسفران، صمیمانه شادباش عرض می‌نمایم. به باور من، اعضای خانوادهٔ مصرف‌کنندگان، ترکش‌خورده‌های مصرف‌کننده هستند؛ افرادی که همواره با ترس و ناامیدی زندگی می‌کنند.

همسفر، برای برپا نگه‌داشتن خانواده، بار مسئولیت مصرف‌کنندهٔ خود را بر دوش می‌کشد. در واقع، همسفر فردی است که در شلوغی اعتیاد، جایگاه واقعی خود را گم‌کرده و همواره با دغدغهٔ آینده زندگی می‌کند که چه سرنوشتی در انتظار عزیز مصرف‌کننده‌اش خواهد بود. ولی وقتی مسیر کنگره ۶۰ برای مصرف‌کننده باز می‌شود، شایسته است یکی از اعضای خانواده با عنوان همسفر در کنار او حضور یابد و با استفاده از آموزش‌ها، مسیر را برای مسافر خود هموار کند تا روند درمان راحت‌تر طی شود.

به عقیدهٔ من، در مرحلهٔ نخست بهتر است همسفر به سخنان راهنما گوش دهد و بیاموزد؛ حال همسفر گاهی ممکن است حتی بدتر از حال مسافر باشد. هنگامی که همسفر اطلاعات و آگاهی لازم دربارهٔ اعتیاد را کسب کند و آموزش ببیند، دیگر ناامید نمی‌شود، ایمان لازم را پیدا می‌کند، نمی‌ترسد، صبر پیشه می‌کند و به خداوند توکّل می‌نماید.

در کنگره به همسفر توصیه می‌شود مسافرش را رها کند تا ذره‌ذره هم مسافر و هم همسفر به حال خوب و آرامش برسند. داماد من ۱۷ سال مصرف‌کنندهٔ مواد مخدر بود، چندین روش مختلف را امتحان کرد؛ اما هیچ یک نتیجه‌بخش نبود و دخترم نیز مصرف‌کننده شد و خانواده در حال نابودی بود تا وقتی که راه کنگره ۶۰ برای آن‌ها باز شد و مسیرشان را ادامه دادند.

روزی روزگاری با عنوان مهمان، در روز «جشن گلریزان» به کنگرهٔ ۶۰ آمدم و همسفر دخترم شدم. در مسیر آموزش‌های ناب کنگرهٔ ۶۰ متوجه شدم تنها حال مصرف‌کننده بد نیست، بلکه حال من به‌عنوان همسفر، حتی از حال دخترم بدتر بود. همین آگاهی باعث شد در کنگره ماندگار شوم و هنگامی که توانستم اعتیاد را درک کنم، حالم روزبه‌روز بهتر شد و دو فرزند دیگرم نیز در کنگره ۶۰ سفر کردند و من همسفر تک به تکشان شدم و در طول سفرشان آن‌ها را درک کرده و فهمیدم همسفر وقتی موّفق است که بال پرواز مسافر باشد.

تشکر ویژه خدمت آقای مهندس دژاکام دارم که به همسفران اجازه دادند کنار مسافران حضور داشته باشند، زیرا جهان‌بینی بسیار مهم است. همسفر هنگامی که با مشکلی مواجه می‌شود، ممکن است خود را کامل بداند و فکر کند مقصر مسافر است؛ اما پس از مدتی درمی‌یابد خودش نیز ضد ارزش‌هایی دارد.

البته اگر شخصی همسفر ندارد، هیچ مشکلی نیست؛ چون همهٔ ما همسفر یکدیگر هستیم و کنگرهٔ ۶۰ در حال حرکت است و به نظر من، تمامی انسان‌ها به آموزش نیاز دارند، زیرا اگر من دانا بودم، این اتفاق‌ها برایم رخ نمی‌داد. خودم سال‌ها در تاریکی بودم، اما هنگامی که شروع به شناخت خود کردم و آموزش‌ها را فراگرفتم، روزبه‌روز حال بهتری پیدا کردم و از مسافرانم نیز بسیار راضی هستم. متشکرم که به صحبت های من گوش دادید.

تایپ: همسفر راضیه - لژیون همسفران - نمایندگی یاس اصفهان
ویرایش: مسافر منا - لژیون بیست و یکم - نمایندگی یاس اصفهان
عکس: مرزبان خبری مسافر مهری
بازبینی و ارسال: همسفر فاطمه