نقش همسفر همراهی و همیاری و پناه بودن است

جلسه دوم از دوره چهارم کارگاه‌‌های آموزشی لژیون سردار به استادی کاندید دنوری همسفر زهرا، نگهبانی پهلوان راهنما همسفر نیره و دبیری کاندید دنوری راهنما همسفر زهرا، با دستور جلسه «هفته همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران کنگره۶۰ » روز دوشنبه ۸‌ دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۳:۴۵ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد

در ابتدای صحبت‌هایم این هفته قشنگ را در راس به خانم آنی بزرگ، خانم آنی کماندار و خانم شانی و استاد امین تبریک و شادباش عرض می‌کنم و همچنین به راهنماهای شعبه باغستان و همسفرهای عزیز تبریک می‌گویم. از نگهبان خانم نیره دبیر خانم زهرا و خزانه‌دار خانم فریبا سپاسگزارم که به من اجازه دادند، این جایگاه را تجربه کنم و خدمت کنم و آموزش بگیرم.

هفته، هفته‌ی همسفر است، آقای مهندس هفته پیش در صحبت‌های خود فرمودند: "ما هیچ جایی را در دنیا نمی‌توانیم پیدا کنیم، که این نظم کنگره‌۶۰ را داشته باشد". من خود این موضوع را به دستور جلسات آتی که آقای مهندس با درایت برای ما چیده‌اند ربط دادم. هفته قبل جشن بنیان بود، بعد از آن قدردانی سپس چشمه جوشان و رود خروشان و اکنون هفته همسفر.

اصولاً انسان از وقتی که به دنیا می‌آید یک مسافر است و در طول مسیر زندگی خود برای ادامه سفر یک همسفرهایی را انتخاب می‌کند که این  همسفرها برای هم ارزش زیادی قائل هستند. کسانی که برای هم ارزش زیادی قائل هستند، مسئولیت‌های خود  را به درستی به عهده می‌گیرند. افرادی که به عنوان مسافر وارد کنگره می‌شوند، به نوعی با مصرف موادی که داشتند در خود تخریب ایجاد کردند و تخریبی که به همسفرهای خود زدند خیلی بیشتر از آن تخریبی است که به خودشان وارد کردند.

اما همسفر چه کسی است؟ همسفر کسی است که سابقه مصرف مواد ندارد اما افکار منفی که در کنار یک مصرف کننده به او وارد شده، با یک دنیا از بدبینی، افکار منفی، حسادت، کینه، و هزاران ضد‌ارزشی دیگر به روان و جسم او آسیب وارد کرده است. زمانی که همسفر وارد کنگره‌۶۰ می‌شود، اولین کاری که انجام می‌دهند، آموزش دادن به او است؛ زیرا ایشان باید آموزش‌ها را بگیرد تا بتواند بال پروازی برای مسافر خود باشد.

نقش همسفر فقط همراهی و همیاری و پناه بودن است، تا کمک کند مسافرش از جهان اعتیاد خارج شود. حالا اگر همسفر بخواهد وارد کنگره شده و کمک نماید، ابتدا باید دانش و آگاهی کسب کند. اولین قدم همسفر در کنگره‌۶۰، این است که قبول کند، مسافر ایشان یک بیمار است و بداند که در مورد مسئله اعتیاد، اطلاعاتی ندارد. شاید اطلاعات زیادی را داشته باشد. شاید تحصیلات عالی داشته باشد. شاید وکیل باشد، دکتر باشد و ... اما باید این را قبول کند که در مورد مسئله اعتیاد چیزی نمی‌داند؛ چون اگر می‌‌دانست همسر یا فرزندش هیچ وقت اعتیاد پیدا نمی‌کردند. بنابراین در مورد مسئله اعتیاد چیزی نمی‌داند و باید آموزش بگیرد.

آقای‌مهندس می‌فرمایند: "اعتیاد یک علم است". اگر آن را یاد بگیرید بال پرواز می‌شوید و کنار مسافرتان می‌ایستید و می‌توانید به او کمک کنید، تا به رهایی برسد. پس یک همسفر خوب مرهمی است، برای سختی راهی که یک مسافر باید طی کند. این مسئولیت خیلی اهمیت دارد که در سایه آموزش در کنگره امکان‌پذیر است تا دانایی و آگاهی به دست آورده شود. امروز همسفرهای ما طبق صحبت‌های مهندس رشد خیلی خوبی داشتند.

جناب مهندس گفتند دقیقاً همان آموزش‌هایی که مسافرها می‌بینند، همسفرها هم می‌بینند و یک راهنمای همسفر به راحتی می‌تواند، به یک هروئینی که وارد کنگره‌۶۰ می‌شود، برنامه بدهد؛ چرا؟! چون آقای مهندس فرمودند: همسفران هم باید پروتکل‌های مربوط به مواد‌مخدر را  آموزش دیده و یاد بگیرند؛ تا به جزئیات برنامه آگاه باشند. همسفر زمانی می‌تواند بال پروازی برای مسافر خود باشد که هم جهان‌بینی و هم قسمت فنی را یاد بگیرد.

خدا را شکر که ما همسفرها خیلی رشد کردیم. به خوبی به تمام قسمت‌ها مسلط هستیم و این را بدانیم که جایگاه همسفری بسیار با اهمیت و والاست. یک همسفر می‌تواند شما را درک کند و به شما انگیزه بدهد. همسفر به جای اینکه بیرون بایستد و  مسافر خود را قضاوت کند، به کنگره آمده تا آموزش بگیرد و پناهی برای یک رفیق صمیمی باشد. می‌خواهم بگویم فراموش نکنیم که ما مدیون چه کسی هستیم. ما مدیون خانم آنی بزرگ هستیم، که با بودن و عشق ورزیدن و بخشیدن در کنار آقای مهندس ماندند تا از فروپاشی یک خانواده جلوگیری کرده و بقای یک خانواده را حفظ کنند.

چون کنگره‌۶۰ به تشکر و شکرگزاری خیلی اهمیت می‌دهد، از این رو گفته انسان زمانی می‌تواند شکرگزار و سپاسگزار خداوند باشد، که بتواند از مخلوقین خدا تشکر کند. پس این هفته را آقای مهندس در دستور جلسه‌ها قرار دادند، که مسافرها فراموش نکنند! در روزهای سخت زندگی چه کسی کنارشان بود و چه کسی به آن‌ها کمک کرد. اگر ما بتوانیم از انسان‌هایی که به ما کمک کردند، تشکر و قدردانی کنیم، در آن صورت هم می‌توانیم از خداوند سپاسگزار باشیم. و در آخر از خداوند بزرگ سپاسگزارم که من هم در مسیر عشق و محبت و مهر قرار گرفتم تا بتوانم یک همسفر خوب برای مسافرم باشم. امیدوارم توانسته باشم صحبت‌های خوبی  ارائه دهم.

تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر مهری(لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر اعظم 
همسفران نمایندگی باغستان کرج