همسفر، بال پرواز

جلسه دوم از دوره هجدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بنیان مشهد به استادی راهنما همسفر آمنه، نگهبانی همسفر نسرین و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «هفته همسفر، نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز دوشنبه 8 دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترم‌ ایشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند و سپس به همه همسفران، مخصوصاً همسفران شعبه بنیان این روز مبارک را تبریک عرض می‌کنم. ما در کنگره۶۰ چهار جشن داریم و ارزش والای جایگاه همسفر را آقای مهندس برای ما قرار داده‌اند تا بتوانیم زندگی‌ خود را به نحو احسن اداره نماییم. از خداوند سپاسگزار هستم که در کنار یک مصرف‌کننده قرار گرفتم و در ادامه به فرمان خداوند وارد کنگره۶٠ شدم تا من نیز در کنار مسافرم رشد نمایم و زندگی‌ خود را به بهترین شکل بهبود ببخشم.

همسفران در آغاز ورود به کنگره۶۰، با این دیدگاه قدم می‌گذارند که برای درمان مسافر آمده‌اند؛ اما با گذشت زمان، متوجه می‌شوند که تخریب‌ خودشان از یک مسافر بیشتر است. همسفر در کنار یک مسافر قرار گرفته است؛ اما تخریب همسفر به فرموده آقای مهندس بیشتر و حالش خراب‌تر از مسافر است؛ زیرا ترکش‌های اعتیاد به همسفر ضربه وارد کرده است. یک همسفر می‌تواند در نقش همسر، پدر، مادر، خواهر، برادر و فرزند یک خانواده باشد. من آمنه‌ در نقش یک همسر هستم و از نزدیک شاهد تخریب‌های یک فرد مصرف‌کننده بوده‌ام و نشئگی و خماری یک فرد مصرف‌کننده را دیده‌ام. بی‌توجهی، اذیت‌ و آزار و بی‌پولی فرد مصرف‌کننده را از نزدیک شاهد بوده‌ام.

با هزار امید و آرزو وارد زندگی مشترک شدم. با خود می‌اندیشیدم که زندگی‌‌ام را به نحو احسن بسازم، زندگی خوبی داشته باشم و اتفاقات خوبی نیز در انتظارم است؛ اما غافل از این‌که تمام آرزوهایم نقش بر آب شد و در کنار فردی مصرف‌کننده قرار گرفتم. پس از گذشت چند سال از زندگی مشترک‌مان، متوجه شدم که همسر من یک مصرف‌کننده است، درونم پر از کینه، نفرت، خشم و بیماری شد؛ حتی نگاه خود را از همسرم می‌دزدیدم. دوست نداشتم به هیچ عنوان او را نگاه کنم. همسرم را مقصر تمام مشکلات زندگی خود می‌دانستم و انگشت اشاره‌‌ام همیشه به طرف همسرم بود. هیچ لذتی در زندگی من وجود نداشت، بیشتر سختی بود تا خوشی، گریه بود تا شادی؛ اما بالاخره آن سال‌ها با تمام سختی‌ها گذشت و مسافر من وارد کنگره۶۰ شد. من نیز در کنار مسافرم قرار گرفتم تا بتوانم با آموزش‌های کنگره۶۰ به آرامش برسم و محیط زندگی‌ام را پر از آرامش نمایم.

در کنگره۶۰ می‌گویند: همسفر کسی است که سابقه اعتیاد ندارد و در کنار مسافر قرار می‌گیرد. همدم، همراه و هم‌قدم با مسافر می‌شود. آموزش‌های کنگره۶۰ را فرا می‌گیرد و بال پرواز می‌شود؛ اما این بال پرواز بودن فقط با آموزش‌های کنگره۶۰ مهیا می‌شود. اگر بیرون از این مکان باشیم؛ هیچ‌ زمان، بال پروازی برای مسافران نمی‌شویم. ما باید آموزش‌های کنگره۶۰ را دریافت کنیم تا بتوانیم بال پرواز مسافر خود باشیم. آقای مهندس این توانایی را در وجود همسفران می‌دیدند که دارای قدرت هستند و می‌توانند شخص مصرف‌کننده‌ای که در تاریکی‌ و ناامیدی‌ قرار گرفته است را به سوی روشنایی هدایت کنند.

در کنگره۶۰ آموزش گرفته‌ایم که دوربین‌ ما روی خودمان باشد و در رفتار مسافران کنکاش نکنیم، گله و شکایتی نداشته باشیم، صبوری نماییم و به مسافران سخت نگیریم. افراد مصرف‌کننده، انسان‌های مهربانی هستند؛ اما به دلیل این‌که گرفتار اعتیاد شده‌اند، فرمانروای جسم آن‌ها مواد مخدر است، به همین دلیل گاهی رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که به یک همدم یا شخصی که به آن‌ها آرامش می‌دهد نیاز دارند.

ما همسفران بین بودن و نبودن، بودن را انتخاب کرده‌ایم و مانده‌ایم، می‌توانستیم برویم و نباشیم؛ اما ماندیم؛ زیرا عشق داشتیم و زندگی‌‌ مشترک خود را دوست داشتیم، به خودمان افتخار می‌کنیم که ثابت قدم در زندگی‌ ایستاده‌ایم تا مسافران به درمان برسند و این ایستادگی کار هر شخصی نیست، فردی می‌تواند بماند و ایستادگی کند که بسیار قوی و باگذشت باشد.

دریافت نشان پیمان همسفر عصمت از دستان راهنما همسفر بهناز

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر خسرو
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر بهناز (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون نهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد