جشمه جوشان

ششمین جلسه ازدور چهل و یکم جلسات ویلیام وایت یا با استادی  مسافر نیکوتین امیرحسین و نگهبانی مسافر نیکوتین حسین و دبیری مسافر نیکوتین حمیدرضا با دستور <<وادی یازدهم و تاثیر آن روی من>> جمعه مورخ5دی ماه ۱۴۰۴ راس ساعت۷:۳۰در محل پارک طالقانی آغاز به کار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

امیرحسین هستم، یک مسافر. از نگهبان و دبیر جلسه تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا در این جایگاه آموزش ببینم.
وادی یازدهم با عنوان «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند» به ما می‌آموزد که از سکون و ساکن ماندن به جایی نمی‌رسیم و تنها با حرکت، جوشش و تغییر است که می‌توانیم به سعادت واقعی دست پیدا کنیم. اگر این وادی را به خودم ربط بدهم، چشمه و رود را خودِ من می‌دانم و افکارم همان آبی است که در حال جاری شدن است؛ آبی که می‌تواند یا به بیراهه برود یا به سمت دریا و بحری هدایت شود که سعادت واقعی ما در آن است.
نکته‌ای که برای من در این وادی بسیار قابل توجه است این است که میزان جوشش هر چشمه متفاوت است. گاهی این جوشش کم است و فقط اطراف خود را سیراب می‌کند، اما زمانی این جوشش آن‌قدر زیاد می‌شود که می‌تواند محیط و حتی یک جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. این همان دانشی است که وقتی گسترش پیدا می‌کند، حال خوب را منتقل می‌کند و دیگران را هم در مسیر درست قرار می‌دهد.

وقتی به این چشمه‌های جوشان فکر می‌کنم، ناخودآگاه یاد راهنماها و اساتید کنگره می‌افتم؛ کسانی که در هر شرایطی، در سرما و گرما، بدون چشم‌داشت خدمت کرده‌اند. اساتیدی را دیده‌ام که برای به‌موقع رسیدن به جلسه، پیش از شروع آن تلاش می‌کنند و حتی در سخت‌ترین شرایط زندگی، باز هم آموزش و خدمت را رها نکرده‌اند. این‌ها نشانه‌ی اتصال به آن بحر و اقیانوس است؛ جایی که از آن آموزش و انرژی دریافت می‌شود.
امیدوارم ما هم بتوانیم قدر این آموزش‌ها و محبت‌ها را بدانیم ۶و با تغییر و حرکت، خودمان را در مسیری قرار بدهیم که به این دریا متصل شویم و از این نعمت بزرگ بهره ببریم. ممنون از توجه شما ووقتی که به صحبت های من اختصاص دادید.

عکاس:مسافر نیکوتین محسن

تایپ :مسافر نیکوتین مصطفی

بارگذاری مسافر نیکوتین امید