همسفر منبع نور و محبت است

جلسه هفتم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جواد به استادی راهنمای تازه‌واردین دنور همسفر مهدیه، نگهبانی راهنما دنور همسفر حمیده و دبیری همسفر شهربانو با دستور جلسه «هفته همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز یک‌شنبه ۷ دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۴۵ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را بسیار شاکرم که این فرصت و توفیق نصیبم شد تا در مسیر خدمت به شما و در این جایگاه ارزشمند قرار بگیرم. دستور جلسه این هفته راجع‌به هفته همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران است.

در ابتدا این هفته را به اولین همسفر کنگره۶۰، خانم آنی بزرگوار تبریک می‌گویم. ایشان بذر باارزشی را کاشتند که الآن به این نتیجه رسیده و ما همسفران در این مکان مقدس حضور داریم؛ همچنین به استاد امین دژاکام، خانم آنی کماندار، خانم شانی و تمام‌ همسفران نمایندگی جواد گلپایگان مخصوصاً اعضاء لژیون سردار تبریک عرض می‌کنم.

استاد امین دژاکام می‌فرمایند: «همسفران یک نعمت و برکت بزرگ در کنگره‌۶۰ هستند». اگر تعداد همسفران و مسافران در یک نمایندگی به تعادل نسبی نرسد، آن نمایندگی از استحکام لازم برخوردار نخواهد بود؛ چراکه هدف اصلی کنگره بازسازی و رشد خانواده است.

مسافر به دلیل مصرف مواد مخدر تخریب‌هایی را در خود و خانواده ایجاد کرده است؛ حتی اگر فرد ذاتاً مهربان بوده باشد، کمبودهای عاطفی و احساسی که ناخواسته به خانواده وارد شده، آثار عمیقی بر جای گذاشته است؛ به همین دلیل همسفر نیز هنگام ورود به کنگره، خود نیازمند درمان و آموزش است.

آموزش جهان‌بینی به همسفر کمک می‌کند تا دیدگاه خود را نسبت به مسافرش تغییر دهد، این دیدگاه فقط براساس بدی‌ها و آسیب‌ها نیست؛ بلکه آگاهانه، عادلانه و همراه با درک و شناخت است. وقتی دید من منفی باشد، قطعاً هیچ‌کدام از خوبی‌های مسافرم را نمی‌بینم و نمی‌توانم مهر و محبت درونم را به او منعکس کنم؛ درحالی‌که همسفر ذاتاً منبع مهر و محبت است؛ اما زمانی که دید من مثبت می‌شود، آن ناراحتی‌ها کم‌کم از بین می‌رود و آرامش جای آن را می‌گیرد.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های همسفران ازخودگذشتگی است. تمام ما حتماً ازخودگذشتگی‌های زیادی داشته‌ایم و بار مسئولیت‌ها، دردها و سختی‌های زیادی را بدون این‌که حتی با فرزندان یا خانواده‌ خود در میان بگذاریم، به‌تنهایی به دوش کشیده‌ایم. وقتی وارد کنگره می‌شویم، یاد می‌گیریم که می‌توانیم حامی مسافرانمان در سفر اول برای رسیدن به درمان باشیم. وقتی مسافر به درمان می‌رسد، با گرفتن آموزش‌ها خودش تبدیل به حامی خانواده و همسفر می‌شود.

بسیاری از ما در سفر دوم لمس کرده‌ایم که گاهی مشکلات زندگی حتی بیشتر هم می‌شود؛ اما این‌ها هزینه‌ حفظ زندگی است، هزینه‌ای ارزشمند که باید پرداخت شود. بهای حفظ زندگی حضور مستمر در کنگره و خدمت کردن است؛ البته فرقی نمی‌کند در چه جایگاهی هستیم یا در کدام سفر قرار داریم مهم این است که حضور داشته باشیم و خدمت کنیم.

بنا به فرموده مهندس حسین دژاکام هیچ جشنی بی‌دلیل در کنگره برگزار نمی‌شود؛ درواقع هر جشن بار معنایی و پیام خاصی دارد. یکی از مفاهیم مهم این جشن‌ قدردانی از فداکاری و نقش ارزشمند همسفران است. ما با رنج‌های بسیاری وارد کنگره شدیم؛ اما انسان دقیقاً در دل همین رنج‌هاست که رشد می‌کند و پیشرفت می‌یابد.

اولین قدم این است که خودمان را ببخشیم، ازخودگذشتگی‌های خود را بپذیریم و خودمان را بابت آن‌ها سرزنش نکنیم؛ سپس می‌توانیم مسافرمان را ببخشیم و در کنار آن‌ها بایستیم تا به درمان برسند و به جایگاه‌هایی که شایسته‌ آن است دست پیدا کند.

گوهر اصلی همسفر بودن مهر و محبتی است که می‌توانیم نسبت به مسافرمان داشته باشیم و آن را به‌درستی منتقل کنیم. وقتی وارد کنگره می‌شویم، دیگر فقط نقش مادر یا همسر را نداریم؛ درواقع یاد می‌گیریم که همزمان همسفر آگاه، همسر بهتر، مادر شایسته و فرزند مسئولیت‌پذیرتر برای خانواده‌ خود باشیم.

وقتی وارد کنگره شدم، به خودم گفتم درست است حضور در کنگره زمان می‌گیرد؛ اما نباید باعث شود از مسئولیت‌های خانه و خانواده غافل شوم؛ باید بتوانم کارهای خانه، نظم زندگی و نقش‌هایم را به‌درستی انجام بدهم. مهندس حسین دژاکام به ما یاد دادند که لازم نیست همه‌چیز را یک‌باره درست کنیم؛ فقط کافی است کارهای درست را ذره‌ذره و پیوسته شروع کنیم. اول یک مادر خوب در خانه باشم، بعد یک همسر خوب در کنار مسافر و در ادامه اگر راهنما یا خدمتگزار هستم، آن نقش را به‌درستی ایفا کنم. 

همسفران قدر خودمان را بدانیم؛ درحالی‌که ما بسیار ارزشمند هستیم. گوهر درونی بزرگی در وجود ماست؛ فقط باید آن را بشناسیم و بدانیم کجا آمده‌ایم. ما در بهترین مکان ممکن روی زمین قرار داریم و بهترین آموزش‌ها را دریافت می‌کنیم.

عضویت در لژیون سردار سرشار از خیر و برکت است. بسیاری از ما که امروز اینجا نشسته‌ایم، قدم بزرگی برداشته‌ایم؛ اما به نظر من هنوز هم می‌توانیم ترس‌هایمان را کنار بگذاریم و قدم‌های بلندتری برداریم. برای رشد خودمان، ثروت معنوی‌مان و آینده‌ بهتر خانواده‌هایمان تلاش کنیم.

تایپیست: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر آرزو (عضو لژیون سردار)
عکاس: مرزبان خبری همسفر نیره
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان