لژیون‌های ویلیام وایت (درمان اعتیاد به سیگار)

"به نام نامی قدرت مطلق"

لژیون ویلیام وایت، به استادی راهنمای محترم، مسافر اصغر، با دستور جلسه «هفته همسفر» در روز یکشنبه، ۷ دی‌ماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۵:۳۰ برگزار شد

خلاصه صحبت‌های استاد:
سلام دوستان، اصغر هستم یک مسافر.
ابتدا هفته همسفر را خدمت اولین همسفر کنگره۶۰، خانم آنی بزرگ و همینطور آقای مهندس و همه مسافران و همسفران عزیز تبریک عرض می‌کنم.

در مورد هفته همسفر، چیزی که از دل تجربه شخصی خودم می‌گویم، این است که بارها با خود فکر کرده‌ام افرادی که در کنگره همسفر دارند، واقعاً از جهات زیادی خوشبخت‌تر از کسانی هستند که همسفر ندارند.

خیلی وقت‌ها ذهنم درگیر آینده بود؛ اینکه در آینده چه کارهایی انجام بدهم، چه چیزهایی بسازم و چه شرایطی را فراهم کنم. اما امروز به این نتیجه رسیده‌ام که آینده‌ای بهتر از «الان» وجود ندارد.
همین الان که همسفرم به کنگره می‌آید، همین الان که من در کنگره حضور دارم و حالم خوب است، همین لحظه بهترین شرایط است.

بهشت جاری یعنی حال خوش امروز، نه وعده‌های نامعلوم فردا.
وقتی حال همسفر من خوب باشد، حال من هم خوب است. ما با هم به کنگره می‌آییم و هر دو از آموزش‌ها استفاده می‌کنیم؛ و این یعنی زندگی در آرامش.
خیلی وقت‌ها ما خوشی و آرامش را به آینده موکول می‌کنیم؛ به زمانی که پولدار شویم، شرایط بهتر شود یا به خواسته‌ای برسیم، در حالی که بهترین فرصت همین امروز است.

وقتی به مسافرانی نگاه می‌کنیم که همسفرشان وارد کنگره شده است، از نظر حال روحی، سفر درمانی و تعادل، وضعیت بسیار بهتری دارند. آن‌ها درمان خود را جدی‌تر می‌گیرند، چون یک بال پرواز به نام همسفر در کنارشان هست. بسیاری از کمبودها و ضعف‌ها با حضور همسفر جبران می‌شود.

درمورد من، اگر همسفرم از روزهای اول با من همدلی و همراهی نمی‌کرد، بارها دچار مشکل می‌شدم. وقتی همسفر وارد کنگره می‌شود، یعنی دو نفر هم‌زمان در حال تلاش هستند؛ دو نفر از یک خانواده، هم‌مسیر و هم‌هدف، بر سر یک سفره به نام کنگره ۶۰ نشسته‌اند و از برکت بهرمند می‌شوند.

ما اگر بخواهیم آینده خوبی داشته باشیم، راه آن از کنگره می‌گذرد؛ از آموزش‌ها، کلاس‌ها و جهان‌بینی کنگره. آن حال خوبی که همیشه به آینده موکولش می‌کردم، امروز در کنگره در حال تجربه آن هستم.

آگاهی همسفر، بیمه آینده خانواده است.
در مورد فرزندانمان نیز موضوع بسیار مهمی مطرح است. وقتی همسفر وارد کنگره می‌شود و آگاهی پیدا می‌کند، این آگاهی به‌صورت مستقیم به فرزندان منتقل می‌شود. مهم‌ترین بخش زندگی ما خانواده ماست. وقتی همسفر آگاه باشد، یعنی فرزندانمان را در برابر بسیاری از آسیب‌ها بیمه کرده‌ایم.
اما اگر همسفر وارد کنگره نشود، مشکلات آغاز می‌شود؛ سوءتفاهم‌ها، تنش‌ها و ناآگاهی‌ها. به‌خصوص اینکه همسفر معمولاً زمان بیشتری در خانه حضور دارد و نقش اصلی در تربیت و آرامش فرزندان را ایفا می‌کند. اگر همسفر از نظر فکری و روانی به تعادل برسد، فضای خانه نیز آرام می‌شود و مسافر با خیال آسوده‌تری مسیر درمان را ادامه می‌دهد.

برعکس، اگر وارد خانه‌ای شویم که همسفر دچار ناآگاهی و آشفتگی فکری باشد، این مشکلات گریبان‌گیر مسافر و فرزندان خواهد شد. به همین دلیل است که راهنماها همیشه تأکید دارند حضور همسفر در کنگره یک برگ برنده است.

اکثر خدمتگزاران کنگره، همسفرشان را به همراه دارند. اگر همسفرمان هنوز وارد کنگره نشده است، حداقل تلاش کنیم او را با مسیر خودمان همراه کنیم؛ نه فقط به خاطر خودمان، بلکه به خاطر خودش و خانواده. ما در دوران مصرف، ناخواسته تخریب‌هایی ایجاد کرده‌ایم و بهترین راه جبران این است که همسفرمان را به فضایی بیاوریم که حال خوش، آگاهی و تعادل در آن جریان دارد.

کنگره بهترین مکان برای جبران گذشته و ساختن آینده‌ای سالم برای خانواده است.

بسیار متشکرم که به صحبت‌های بنده توجه نمودید.

عکس‌برداری: مسافر میلاد لژیون هشتم
نگارش: مسافر کاظم لژیون پنجم
ویرایش و ارسال: مسافر حمید لژیون نوزدهم