همسفر؛ قصهٔ صبوری یک دل

جلسهٔ ششم از دورهٔ سوم کارگاه‌های آموزشیِ خصوصیِ همسفرانِ کنگرهٔ ۶۰، نمایندگیِ بوئین‌زهرا،با استادیِ اسیستانت همسفر پروانه، نگهبانیِ همسفر زهرا و دبیریِ همسفر معصومه، با دستور جلسهٔ «هفتهٔ همسفر: نقش همسفرانِ خانم و آقا، در درمان اعتیادِ مسافران»، در روز هفتمِ دی‌ماهِ ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که یک‌بار دیگر توفیق حضور در کنگره را پیدا کردم. از همسفر الهه، ایجنت محترم، بابت دعوتشان تشکر می‌کنم. هفتهٔ همسفر را تبریک عرض می‌کنم به اولین همسفر کنگرهٔ ۶۰، خانم آنی بزرگ، به آقای مهندس، خانوادهٔ محترمشان و به همهٔ همسفران در تمام شعب، علی‌الخصوص شعبهٔ بوئین‌زهرا

همسفر؛ به اعضای خانوادهٔ مصرف‌کننده گفته می‌شود که شامل پدر، مادر، فرزند، همسر، خواهر و برادر هست که همه با فرد مصرف‌کننده در اعماق تاریکی‌ها فرورفته‌اند. اما می‌توانیم بگوییم عمق تاریکی‌های یک همسفر خیلی بیشتر از یک مسافر است و چیزی که همسفر را در این تاریکی‌ها تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، سرزنش‌کردن، اضطراب و عدم اعتمادبه‌نفس است که باعث شده همسفر دچار ترس، منیت و ناامیدی بشود و کلاً خودش را فراموش کند.

اما وقتی یک همسفر وارد کنگره می‌شود، با علم جهان‌بینی آشنا می‌شود و با استفاده از این علم یاد می‌گیرد که بسیاری از مسائل و مشکلاتش را در طول مسیر حل کند و کم‌کم آن ترس، ناامیدی و منیتی که به سراغش آمده را کنار بگذارد. مهم‌ترین چیزی که برای یک همسفر شکل می‌گیرد، امید است و باعث می‌شود که حس‌های او تغییر پیدا کند. چیزی که روزهای اول، همسفران در مشاورهٔ تازه‌واردین می‌گویند «رهایم کن» است؛ یعنی همسفر را با رهاسازی آشنا می‌کند، اما باید بدانی که رهاسازی با بی‌تفاوتی خیلی فرق می‌کند. رهاسازی یعنی این‌که خودت را رها کنی از هرچه اضطراب، دل‌شوره و ناامیدی که هست، از هرچه ضدارزشی که هست.

برای خودت بیا، برای خودت آموزش بگیر؛ چون همسفر موفق کسی است که برای خودش به کنگره بیاید و در واقع اصلاً دربند مسافرش نباشد؛ این‌که چه جوری دارد سفر می‌کند، راهنمایش کی است و چه مقدار OT می‌خورد. شما فکر کنید کنار یک راننده نشسته‌اید و دارید مسافرت می‌روید؛ اگر آن همسفری که کنار راننده است مدام غر بزند از سردی و گرمی هوا و دیر رسیدن به مقصد، بخواهد همش غرغر کند، راننده در یک جایی از کوره در می‌رود؛ هرچقدر هم نقطهٔ تحمل بالایی داشته باشد، حالش بد می‌شود و سفر برایش خراب می‌شود. همسفر خوب، مسافر خوب یعنی سفر دلپذیر. همسفر بد، مسافر خوب یعنی سفر به‌شدت سخت.

آماری که به دست آورده‌اند نشان می‌دهد اکثر مسافرهایی که برگشت می‌خورند، افرادی هستند که همسفر ندارند؛ یعنی همسفر تأثیر مثبت بسیار زیادی در رهایی یک مسافر دارد. هدف نهایی یک همسفر درمان مسافرش است، اما باید همسفر آموزش‌های لازم را کسب کند. همسفر به اینجا می‌آید برای این‌که با خودش آشنا شود، با متد DST آشنا شود و بداند که اصلاً اعتیاد چیست. اعتیاد یک بیماری است و فرد با چه مشکلاتی دارد دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ به همین خاطر است که حضور همسفران در کنگره الزامی است.

اگر بخواهیم همسفر را توصیف کنیم؛ همسفر ستاره‌ای است در آسمان تاریک یک مسافر و باعث می‌شود ترکش‌هایی که از این اعتیاد به همسفر خورده، تبدیل به الماس‌هایی در زندگی خودش و مسافرش شود. امیدوارم مسافرها قدر همسفرهای عزیز خودشان را بدانند و همسفرها هم بدانند که به‌خاطر وجود این افراد است که اینجا نشسته‌اند و دارند از آموزش‌های ناب کنگره بهره می‌گیرند؛ آموزش‌هایی که شما در بهترین کتب جهان هم نمی‌توانید آن‌ها را به دست بیاورید.

تفسیر قرآن را ما داریم؛ اگر بخواهیم به تفاسیر قرآن در کتاب‌ها رجوع کنیم، می‌بینیم به قشنگی تفاسیر آقای مهندس نیست. آقای مهندس قدم‌به‌قدم ما را به خودمان نزدیک می‌کند، به خالق خودمان نزدیک می‌کند و باعث شده نگاه ما به جهان، نگاهی دیگر باشد و نگاهمان به آدم‌ها گونه‌ای دیگر بشود.

استاد رعد در وادی چهاردهم می‌گوید: «اگر محبت می‌کند، دلخوش به این نباشد که آن محبت برگردد.» به نظر من، این کاملاً برمی‌گردد به همسفرها؛ همسفرها محبت خودشان را بکنند، یک محبتِ بلاعوض و عشق را به مسافرهایشان هدیه کنند، اما هیچ‌وقت انتظار نداشته باشند که حتماً آن مسافر بیاید و محبت آن‌ها را جبران کند؛ نه مسافر، بلکه تمام آدم‌هایی که در اطرافشان هستند.

یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌هایی که ما در کنگره به دست آورده‌ایم، یادگرفتنِ محبت‌کردن نسبت به بقیه است و مهم‌تر از همه این‌که خودمان را دوست داشته باشیم، برای خودمان ارزش قائل شویم، بیاییم اینجا و با آموزش‌ها دانایی خودمان را بالا ببریم.

امیدوارم پنجشنبه جشن خیلی خوبی داشته باشید. مجدداً به شما تبریک می‌گویم و برای همهٔ شما آرزوی بهترین‌ها را دارم. قدر خودتان را بدانید و خودتان را دوست داشته باشید.

همسفرهای عزیز، خواهش می‌کنم خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. همین‌قدر که مسافرتان روز پنجشنبه در جشن حضور دارد و با پاکت از شما قدردانی می‌کند، باید برایتان دنیایی ارزش داشته باشد. این فرد کسی بود که هیچ‌وقت مناسبت‌ها را یادش نبود، نمی‌دانست روز زن چه روزی است یا روز تولد شما چه روزی است؛ اما به‌خاطر وجود شما در این جشن شرکت کرده است، پس بهتر است قدرش را بدانید.

مرزبان کشیک: همسفر سمیه

تایپ و ویرایش: همسفر فریبا، رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)

عکس: همسفر اعظم شریف، رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون اول)

ویراستاری و ارسال: همسفر مینا، رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون اول)، دبیر سایت