گروه خانواده- همسفر، خود نیز یک مسافر است

این دلنوشته تقدیم می‌شود به تمامی مادران، همسران، فرزندان و خانواده‌های بزرگی که در سایه عشق، صبر و ایمانشان، رهایی ممکن شد و زندگی دوباره معنا گرفت. با قلبی سرشار از سپاس و قدردانی، به استقبال روز و هفته همسفر می‌رویم. ابتکاری ارزشمند که از سوی استاد گران قدر، مهندس دژاکام، برای ارج نهادن به جایگاه رفیع همسفران در کنگره ۶۰ پایه‌گذاری شد. حرکتی حکیمانه، انسان‌ دوستانه و عمیق که نگاه درمان‌ محور کنگره ۶۰ به خانواده و نقش آن در رهایی را بیش از پیش نمایان ساخت. ابتدا هفته همسفر را به تمامی همسفران کنگره ۶۰، به‌ویژه خانواده محترم بنیان کنگره ۶۰، سرکار خانم آنی و فرزندان گرامیشان، صمیمانه تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم. کنگره ۶۰، به‌عنوان منبع امید، آگاهی و رهایی از اعتیاد، همواره بر اهمیت درمان همه ‌جانبه و نقش حیاتی خانواده تأکید داشته است. مسیری دشوار و پرچالش که خانواده‌ها، به ‌ویژه همسران و مادران، در آن نقشی سرنوشت‌ ساز ایفا می‌کنند. نقشی که شایسته قدردانی‌ فراتر از واژه‌های روزمره است. نام‌گذاری «روز همسفر» یکی از درخشان‌ترین اقدامات نمادین در تاریخ این مجموعه مي باشد. اقدامی که نه‌ تنها تجليل و قدرداني از صبر، عشق و فداکاری همسفران در طول فرآیند درمان است؛ بلکه اعلامی روشن و عمومی بر این حقیقت می‌باشد که درمان اعتیاد یک فرآیند تیمی است و بدون حضور آگاهانه و فعال همسفران به کمال نمی‌رسد. در کنگره ۶۰، همسفر فراتر از یک همراه ساده است.

او پل ارتباطی میان گذشته و آینده، تکیه‌گاه روانی مسافر و ستون استوار امید در روزهای سخت زندگي مي باشد. این نام‌گذاری به همسفران جسارت می‌دهد تا مسافر خود را به‌ درستی به‌عنوان بیماری در مسیر بهبودی ببیند و در عین حال، نقش خویش را نیز بشناسند. چرا که همسفر، خود نیز یک مسافر است، مسافری که مسیر پر پیچ ‌و خم اعتیاد را نه به‌عنوان تماشاگر، بلکه در خط مقدم رنج و مبارزه تجربه کرده است. این روز یادآور آن است که رهایی یک فرد، رهایی یک خانواده است. امروز که به گذشته نگاه می‌کنم، تنها واژه‌ای که در ذهنم می‌درخشد «قدرت همسفر» است. همسفری که با صبر، ایمان و عشق، در طوفان ایستاد و مقاومت کرد تا بهاری دوباره در زندگی‌اش شکوفه بزند. دوستان و همسفران گرامی، شما با محبت و پایداری خود، نه‌ تنها مسافرتان را از تاریکی رها کردید؛ بلکه چراغ امید را در دل بسیاری از خانواده‌هایی روشن نمودید که در سکوت، درد مشابهی را تجربه می‌کنند. تبریک می‌گویم به تک‌تک شما که معنای واقعی همسفری را رقم زدید. ترک اعتیاد، فقط کار مسافر شما نبود، شما نیز ترک کردید. ترک گریه‌ها، ناامیدی، ترس و جاي آن را با ایمان، آگاهی و عشق پر كرديد. باشد که مسیر پاکی و آرامش، همیشه در خانه‌هایتان جاری و برقرار بماند و هر صبح، آغازی دوباره برای زندگی، امید و عشق باشد. در مسیر تاریکی که اعتیاد بر زندگی می‌افکند، گاهی نوری از امید می‌درخشد، نوری که از دل همسفرانی برمی‌خیزد که تصمیم می‌گیرند، همسفر عشق و رهایی شوند. شما همان فرشتگان صبورید که در برابر رنج، قضاوت و بی‌مهری‌ها خم نشدید؛ بلکه ایستادید تا ثابت کنید، عشق می‌تواند نجات‌بخش باشد. این مسیر آسان نبود، پر از اشک، سکوت، دعا و شب‌های بی‌خوابی بود؛ اما شما ثابت کردید اگر عشقی زلال و ایمانی ریشه‌دار باشد، نجات ممکن است.

امروز هر خانه‌ای که در آن بوی آرامش و پاکی می‌پیچد، یادآور فداکاری‌های شما است. شما نه‌ تنها به درمان مسافر خود کمک کردید؛ بلکه نسلی تازه از امید و آگاهی را در جامعه آفریدید. شما آموختید که «ترک اعتیاد» فقط پایان مصرف نیست، آغاز فهم، بخشش و ایستادن در مسیر روشنایی است. همسفری، یعنی شریک شدن با تمام وجود در مسیر درد و تغییر. درود و تبریک به همه شما که به‌جای قضاوت، دست مسافر درگیر اعتیاد را گرفتید، به‌جای فرار، همراه شدید و به‌ جای نفرت، عشق را انتخاب کردید. تبریک از دل و جان به همه شما زنان و مردان صبور و قهرمان که با ایمان و توکل بر خدا، نوری در تاریکی شدید و زندگی را دوباره معنا دادید. شما فقط همراه نبودید، چراغ راه بودید. در پایان، از طرف تمامی خانواده‌های رها شده از بند اعتیاد و همه اعضای کنگره ۶۰، به‌ویژه همسفران، عمیق‌ترین مراتب سپاس و احترام خود را تقدیم محضر پرمهر استاد گرانقدر، مهندس دژاکام می‌نمایم که با نام‌گذاری «هفته همسفر»، عمق بینش انسانی و درمان‌ محور خود را نسبت به اعتیاد و جایگاه همسفر بیش از پیش آشکار ساختند. سایه پرمهرشان مستدام باد.

نويسنده: همسفر صغري رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ويرايش: همسفر فرزانه رهجوي راهنما همسفر فاطمه (لژيون دوم) دبير سايت
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سايت
همسفران نمايندگي پاسارگاد