وقتی با کنگره آشنا شدم که آرامش از زندگی من رفته بود و با خود کوله باری از ترس، ناامیدی به دوش میکشیدم. مدام با خود تکرار میکردم که چرا این بلا باید در خانواده من پیش بیاید و چراهای زیادی در سر داشتم. در ابتدا مسیر با ترس و دلهره به کنگره۶۰ آمدم و تغییری در حال خود ندیدم. مدتی نیامدم؛ با خود گفتم، من هر مسیری را امتحان کردم بگذار این مسیر را امتحان کنم، دوباره برگشتم.
با کمک راهنما و آموزشهایی که میدیدم رفته رفته احساس امنیت کردم، ترس و ناامیدی از من دور شد. با گرفتن آموزشها تغییرات را در خود دیدم و فهمیدم که من چقدر به این آموزشها نیاز داشتم. آموختم که هیچ مشکلی بدون راه حل نیست، هر تاریکی پایانی دارد و به مرور زمان یاد گرفتم مسئولیت زندگیام را بپذیرم و به جای شکایت مسیر را اصلاح کنم. صبر و تحمل جای ترس، ناامیدی را گرفت؛ دیگر عجول نبودم و نگاهم نسبت به خود، خانواده و زندگیام تغییرکرد، آرامش آرام آرام به خانهام برگشت. متوجه شدم که پیمودن این مسیر تنها درمان جسم نیست؛ بلکه بازسازی تفکر و احساس است.
با گذشت زمان، امید عمیق در وجودم شکل گرفت که ریشه در آموزش صحیح داشت و من قدردان آقای مهندس دژاکام بنیانگذار کنگره۶۰ هستم. قدردان راهنمایان و تمام خدمتگزارانی که با عشق، تعهد مسیر را هموار میکنند. کنگره به من آموخت شکر گذار باشم حتی در سختترین شرایط. امروز باور دارم که رهایی یک اتفاق ناگهانی نیست؛ نتیجه تکرار و تعهد است، تعهد به آموزش و بهتر زیستن. اکنون با اطمینان بیشتری به این معتقدم که آرامش و حرکت در مسیر صحیح و درست بر گرفته از آموزشهای کنگره۶۰ است.
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
رابطخبری: همسفر شراره رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیوم هفتم)
ویرایش: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
25