دلنوشته گروهی

سلام دوستان ملک جهان هستم یک همسفر

همسفر بودن یعنی آگاهانه کنار کسی ایستادن نه برای نجات دادن؛ بلکه برای رشد کردنِ هر دو است. من همسفر برادرم هستم نه از سر اجبار؛ بلکه از انتخابِ عشق و مسئولیت است.

کنگره۶۰ به من آموخت که همسفر تماشاگر رنج نیست، همراه مسیر درمان است. یاد گرفتم سکوت کنم، صبر را تمرین کنم و به جای کنترل، اعتماد را بیاموزم. در این راه، من نیز شفا گرفتم و معنای تازه‌ای از خانواده را فهمیدم. سپاسگزار کنگره ۶۰ که همسفر بودن را به من آموخت.

سلام دوستان آمنه هستم یک همسفر

مسافر من کمپ‌های مختلفی رفته بود؛ اما به محض برگشتن دوباره سمت مواد می‌رفت؛ اما وقتی کنگره را به ما معرفی کردند؛ هیچ امیدی به کنگره نداشتم با خود می‌گفتم با وجود اینکه چند بار کمپ ترک اعتیاد رفته و خوب نشد، این‌جا هم؛ مانند کمپ‌ها حالش خوب نمی‌شود؛ اما با گذشت چند ماه روز به روز حال مسافر من بهتر و امید من به کنگره بیشتر شده است.

قبل از این‌که به کنگره بیایم فکر می‌کردم مسافر من فقط تخریب دارد؛ اما متوجه شدم تخریب من بیشتر از مسافرم است، اعتماد به نفس خیلی پایینی داشتم، الان حالم خیلی بهتر است و این حال خوب را مدیون کنگره و آقای مهندس هستیم.

عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر صبحگل (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر گلسا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)دبیر اول سایت
ارسال: نگهبان سایت همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی قائم‌شهر