همیشه ایستادگی همسفران را در کنار مسافرانی که در تاریکی اعتیاد بودند یک اشتباه بزرگ تصور میکردم و بهترین حرکت در آن شرایط را رها کردن تمام سختیها میدیدم و صبر آنان را بیهوده میدانستم. آن روزها گمان میکردم خانوادههایی که درد اعتیاد را تجربه میکنند، در دنیا چیزی پیدا نمیشود که درد آنها را سبک یا جبران نماید؛ اما اکنون در کنگره۶۰ کنار افرادی هستم که با ایستادگی، صبر، امیدواری، محبت و … برای رهایی خودشان قدم برداشتهاند. امروز مادرانی را میبینم که برای فرزندان خود صبورترین تکیهگاه بودند، مادری که برق خوشبختی در چشمان فرزندش قلب او را شاد و آرام میکند. فداکاری همسرانی را میبینم که بال پرواز از جنس مهربانی و محبت بودند. در حالی که همه فرزند خانواده را عضوی بیتأثیر در خانواده میبینند؛ اما او با تمام وجود میجنگد تا نشان دهد پدر و مادرش تنها نیستند و با هر موفقیتی سعی میکند دنیای تاریک خانواده را کمی روشن کند. کنگره۶۰ فقط اعتیاد را درمان نمیکند؛ بلکه قلبهای شکسته خانواده را نیز پیوند میزند. در این لحظه همه ما معجزهای را حس میکنیم که فراتر از جبران تمام سالهای سخت و تنهایی ما بود. آری! درد و رنج روزهای گذشته ما بسیار بوده است؛ اما قدرت عشق و محبت ما را به اینجا رسانده است. همسفران فقط همراه مسافر نیستند؛ بلکه آنان شریک سفر عشق و محبت هستند.
هفته زیبای همسفر را به اولین همسفران کنگره۶۰ که عشق و امید را آموزش دادند؛ خانم آنی بزرگ، خانم آنی کماندار، خانم شانی و استاد امین تبریک عرض میکنم، همچنین تبریک میگویم به همه همسفرانی که اشک ریختند، خسته و ناامید شدند؛ اما ایستادگی کردند تا با رهایی مسافر و عملی کردن آموزشهای کنگره۶۰، خانواده را دوباره به خوبی احیاء نمایند.
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر زهرا (ب) رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون دوازدهم)
عکاس: همسفر مائده (مرزبان خبری)
ویرایش و ارسال: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر نگار (لژیون سوم) دبیر سایت
نمایندگی همسفران سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
169