مشارکت مکتوب همسفران

همسفر شمسی لژیون هفتم

خداقوت به آقای مهندس و خانواده محترم ایشان، این هفته را باید به خانم آنی کماندار، خانم شانی و استاد امین تبریک گفت؛ زیرا این بزرگواران اولین خانواده یک مسافر بودند و تلاش‌های زیادی برای پیشرفت همسفران در همه شعبات انجام دادند.

در ابتدا، دلیل ورود من به کنگره، حال خراب مسافرم بود و باور داشتم که فقط برای کمک به او وارد کنگره شده‌ام و توجهی به خودم نمی‌کردم. حالا که چند ماهی از ورودم به کنگره می‌گذرد، می‌بینم حال من از مسافرم بهتر است.

در این مدت آموختم که صبوری کنم، شاکر باشم و قبول کنم که در درون من تاریکی‌هایی وجود داشته و تاریکی را جذب کرده‌ام. آموختم از خداوند گله نکنم که چرا باید این اتفاق برای من می‌افتاد و خیلی چیزهای دیگر؛ اما بیش از همه یاد گرفتم که وقتی می‌توانم حال دیگری را خوب کنم که حال خودم خوب باشد و برای کمک به مسافرم، باید اول به خودم کمک کنم. اول باید برای بهبودی خودم گام بردارم و به خودم اهمیت بدهم.

تمام این نکته‌ها و بسیاری از آموخته‌های دیگر را مدیون همسفرانی هستم که پیش از من این راه را رفته‌اند و راه‌ و رسم سفر را به من انتقال داده‌اند و این زمینه را فراهم کرده‌اند تا به‌ حال خوب برسم، از ضدارزش‌ها دوری کنم و در صراط مستقیم باقی بمانم.

از تمام همسفران کنگره در تمامی شعب سراسر ایران، مخصوصاً هم‌لژیونی‌ها و راهنمای خودم، خانم مینا، ممنونم که هستند و ماندن را به من آموختند. این هفته زیبا را از صمیم قلب به ایشان تبریک می‌گویم و امیدوارم در تک‌تک لحظات زندگی‌شان، آموزه‌های کنگره را به یاد داشته باشند.

همسفر زهرا لژیون هشتم

در ابتدا، این هفته زیبا را به تمام همسفران، همچنین سرکار خانم آنی بزرگوار و استاد امین دژاکام که اولین همسفران در کنگره۶۰ هستند، تبریک عرض می‌نمایم.

در کنگره۶۰ ما پرنده‌ای داریم به نام پرندهٔ رهایی که دو بال دارد؛ یکی مسافر و دیگری همسفر؛ بنابراین، همسفر که یکی از بال‌های رسیدن به رهایی است، باید فردی باشد که بتواند در طول مسیر درمان به مسافر کمک کند و همچنین در راه تعالی اهداف کنگره۶۰ تلاش نماید. همسفر می‌تواند مادر، پدر، خواهر، همسر یا فرزندان باشد.

یک همسفر خوب باید در کنار مسافر قرار بگیرد؛ برخلاف زمان اعتیاد که همیشه در مقابل او بود. همسفر باید بال پرواز خوبی برای مسافر باشد. او باید خود در کنگره آموزش بگیرد و روی خودش کار کند تا زمانی که مسافر به کمک نیاز داشت، بتواند او را یاری دهد. همسفر می‌آموزد چگونه صبر کند، محبت واقعی را بشناسد و بداند که محبت باید به‌اندازه باشد؛ زیرا محبت بیش از حد می‌تواند موجب سقوط شود.

همسفر تعادل را می‌آموزد؛ چراکه انسان باید در تمامی مسائل زندگی تعادل را بشناسد. همسفر باید بداند که مسئولیت درمان بر عهدهٔ مسافر است و نباید دخالت نابجا داشته باشد. او می‌تواند با ایجاد آرامش در خانه، احساس خوبی به مسافر بدهد تا او خانه را حریم امن خود بداند.

همسفر باید به‌گونه‌ای رفتار کند که وقتی مسافر به رهایی رسید و حس‌هایش باز شد، از داشتن همسفری مانند او خوشحال باشد.

در نهایت، کنگره۶۰ به ما می‌آموزد که با تغییر نگرش و رفتار همسفر، درمان مسافر هموارتر می‌شود؛ زیرا درمان واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که هم مسافر و هم همسفر رشد کنند و به تعادل برسند.

همسفر پرستو لژیون نهم

هفته همسفر را به‌تمامی همسفران عزیز تبریک عرض می‌کنم.

همسفر در کنگره۶۰، فردی است که نقش مهمی در فرایند درمان ایفا می‌کند؛ نه با کنترل، نه با دخالت، بلکه با آموزش، آگاهی و اصلاح دیدگاه خود.

کنگره۶۰ به ما آموخت که درمان، تنها مربوط به مسافر نیست، بلکه همسفر نیز باید مسیر آموزش، صبر و تغییر نگرش را طی کند. زمانی که همسفر آموزش می‌بیند، بستر آرامش در خانواده فراهم می‌شود و مسیر درمان هموارتر خواهد شد.

این هفته را خدمت اولین همسفر کنگره۶۰، خانم آنی بزرگوار تبریک عرض می‌کنم؛ کسی که اولین قدم را برای همراه شدن برداشتند و مسیر همسفری را معنا بخشیدند. ایشان به‌عنوان اولین همسفر آگاه، نقش همسفر را از تحمل‌کردن و سوختن به صبر و ماندنِ آگاهانه تغییر دادند.

همهٔ ما در کنگره۶۰ به‌نوعی همسفر یکدیگر هستیم؛ نه‌تنها در مسیر درمان اعتیاد، بلکه در مسیر جهان‌بینی و ساختن یک زندگی آگاهانه.ما با همراهی، آموزش و حضور در کنار یکدیگر، از وجود هم انرژی می‌گیریم و مسیر رشد و تعادل را با هم طی می‌کنیم.

ویرایش: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) دبیر اول سایت
تنظیم و ارسال: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان