همراه، پشتیبان و حمایت کننده

همسفر مریم (ب):

 در رابطه با هفته همسفر مهندس می‌گوید: همه‌ ما همسفران زندگی خود را بر اساس حس خود انتخاب می‌کنیم و باید این همسفران در زندگی ما باشند تا بتوانیم در کنار آنان چیزهایی را یاد بگیریم و در زندگی ما نقش مهمی دارند. ما هم که همسفران مسافرانمان هستیم خیلی مهم است که بال پرواز آنان باشیم و در مسیر زندگی آنان را همراهی کنیم ما می‌توانیم با انتخاب‌های درست در مسیر زندگی آن‌ها را نیز به اوج برسانیم و یا آن‌ها را به سمت تاریکی هدایت کنیم. زمانی که در کنگره همسفر و مسافر باهم می‌آیند خیلی خوب است؛ چون آن‌ها آموزش‌ها را از یک جا دریافت می‌کنند و می‌توانند باهم مشکلات را به راحتی حل نمایند. ما همسفران باید بتوانیم نقطه تحمل خود را بالا ببریم تا مسافرانمان بتوانند به خوبی سفرشان را طی کنند و به رهایی برسند؛ اما ما نباید به این فکر کنیم که پایان سفر آن‌ها رهایی از مشکلاتمان است نباید آموزش‌ها را متوقف کنیم و دچار غرور شویم اعتیاد فقط بخشی از مشکلات ماست؛ باید بتوانیم آموزش‌ها را عملی کنیم تا بتوانیم به آرامش برسیم.

همسفر فاطمه (س):

قبل از هرچیز جشن همسفر را تبریک می‌گویم و خداوند بزرگ را شکرگزارم که کنگره را در سر راه من قرار داد و اجازه داد تا من یک همسفر باشم. در کنگره ۶۰ همسفر به کسی گفته می‌شود که سابقه اعتیاد ندارد و برای اهداف کنگره ۶۰ تلاش می‌کند. وقتی فردی از خانواده مصرف کننده می‌شود خورشیدش تبدیل به مهتاب می‌شود و مهتاب هم نور ندارد و می‌توان در آن نور راه را پیدا کرد، ولی از گرما و نورهایی که رنگ‌های مختلف دارند برخوردار نیست؛ چون اعتیاد نور وجودش را گرفته و هرچه بیشتر به طرف تاریکی‌ها برود نور بیشتری را از دست می‌دهد؛ چون بخشی از نورش را اعتیاد جذب کرده است. همسفر در کنگره ۶۰ می‌آموزد که نقش او همراه و پشتیبان و حمایت کننده است. کسی که در لحظات سخت به مسافرش امید، قوت قلب و اعتماد به نفس می‌دهد. همسفر مثل یک بال پرواز است و اگر همسفر نقش خود را به درستی ایفا نماید پرواز و موفقیتی با شکوه در انتظار او و مسافرش خواهد بود. همسفران کسانی هستند که به همراه مسافرانشان به جمعیت نور آمده‌اند. تا به مسافر خود در این سفر کمک کند که به رهایی و حال خوش برسد. گوهر همسفر بودن محبت و دوست داشتن واقعی است.

همسفر زهرا (م):

باتشکر از خداوند که راه کنگره دعایی بود که به اجابت رسید.این راهی که آدم را به سلامتی حال خوش و طول عمر با حس خوب می‌رساند، شاید آرزوی هر شخصی باشد؛ اما فردی که بایک مصرف کننده زندگی می‌کند ناخدا گاه درگیر یک‌سری ضدارزش‌ها به نسبت ظرفیت خودش ممکن است بشود‌ یک همسفر بیرون کنگره خیلی تلاش می‌کند تا آن کسی که دوست او، فامیل او، همسر او، بچه او است از بند اعتیاد، از بند بیماری‌ها و خمر رها شود، خیلی سخت است که آدم عزیزترین شخص زندگیش را در حال نابود کردن خودش و جمعیت اطرافش ببیند و تلاشش بی ثمر شود، امیدوارم همه به خواسته‌های خودشان برسند؛ ولی من و مسافرم دراین مکان زیبا به خواسته‌هایمان نزدیک شدیم و تنها راه رسیدن آن دوام داشتن در مسیر بود و فرمانبردار بودن، این ارزشمند بودن و شخصیت داشتن این‌که آدم خوب به زیبایی ظاهر و سیرتش اهمیت می‌دهد و جایی است که معنی بامحبت خارها گل می‌شود را به عینه می‌بینید. یک همسفر می‌داند که اگر خودش را دوست داشته باشد می‌تواند بقیه را هم دوست داشته باشد، می‌تواند مسافرش را خانواده‌اش را و هم لژیونی و هم کنگره‌ای وهم جامعه‌ای و خدا را دوست داشته باشد؛ چون خداوند از نورش به انسان دمید و آنقدر انسان قوی می‌شود که مشکلات زندگی بخش خیلی کوچکی از زندگی هستند و قابل حل و گذر هستند آنقدر قوی شد یک همسفر که توانست در قسمت ورزش زندگی، جایگاه و جامعه و همچنین کار و خلاقیت پیشرفت کند. به همسفران عزیز کنگره ۶۰ به خصوص شعبه‌ آزادشهر و همچنین خانم آنی گرانقدر اولین همسفر کنگره و راهنمای عزیزم و همچنین اینجنت همسفران تبریک می‌گویم و امیدوارم جشن این هفته باشکوه برگذار شود. باتشکر و تبریک به گروه مرزبانی و گروه سایت و خدمتگزاران کنگره۶۰ و همچنین مهندس دژاکام که این بستر را برای ما فراهم کردن تا حالمان خوب شود.

همسفر فاطمه (ا):

در تعریف کنگره ۶۰، همسفر کسی است که برای درمان اعتیاد وارد کنگره نشده؛ اما به دلیل پیوند خونی یا سببی با مسافر همراه او سفر می‌کند تا به درمان برسد. در واقع، همسفر فردی است که با وجود تمام تخریب‌های دوران مصرف، در کنار مسافر خود ماند و امیدش را از دست نداد. شاید مهم‌ترین نقشی که یک همسفر ایفا می‌کند، این باشد که نگهبان یا کنترل‌چی مسافر نباشد؛ بلکه آموزنده و بال پرواز او باشد. ما در کنگره ۶۰ آموختیم که اعتیاد یک بیماری “خانوادگی” است. در کنار تخریب‌های جسمی و روانی مسافر، همسفر نیز از نظر جهان‌بینی و آرامش به شدت آسیب دیده است. ترس، خشم، نگرانی، اضطراب و احساس قربانی بودن، سهم همسفر از بیماری اعتیاد است؛ بنابراین، نقش اولیه همسفر، سفر درونی خودش است. همسفر باید بداند که اول باید خودش را درمان کند تا بتواند مؤثر واقع شود. این درمان از طریق حضور منظم در جلسات، خدمت، و مهم‌تر از همه، کسب جهان‌بینی حاصل می‌شود. همسفر قبل از کنگره معمولاً در دو حالت قرار دارد: یا به شدت کنترل‌گر است و با بیش‌توجهی، مانع رشد مسافر می‌شود یا کاملاً رها کرده و با بی‌توجهی، در حال انفعال است.

نقش کنگره ۶۰ این است که به همسفر می‌آموزد چگونه با دانایی و آگاهی عمل کند همسفر باید فرآیند درمان مسافر (DST) را بشناسد و به آن احترام بگذارد و در طول سفر، مانع اجرای پروتکل‌ها نشود. همسفر با آموزش‌های راهنما یاد می‌گیرد که چگونه با مرزبندی درست، عشق و حمایت خود را ابراز کند، بدون این‌که در جزئیات مصرف یا عدم مصرف مسافر دخالت کند؛ در واقع، او تبدیل به نظاره‌گری مؤثر می‌شود که با سکوت و دانایی خود، بستر رشد مسافر را فراهم می‌کند. در مسیر صعب‌العبور درمان، مسافر گاهی اوقات خسته می‌شود و ممکن است به عقب برگردد. نقش همسفر در اینجاست که با حفظ آرامش و ثبات خود، مانند یک چراغ روشن عمل کند. جهان‌بینی قوی و حال خوب همسفر، نه تنها یک انگیزه برای مسافر است؛ بلکه به او یادآوری می‌کند که مسیر روشنی وجود دارد. همسفر با عمل کردن به آموزش‌های کنگره، در واقع پیمان‌نامه‌ای قوی‌تر برای مسافر ایجاد می‌کند تا او هم در مسیر درمان ثابت قدم بماند.

رابط خبری: همسفر زهرا (لژیون اول) همسفر زهرا( لژیون دوم) و همسفر فاطمه (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر مونا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون سوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول) نگهبان سایت 

همسفران نمایندگی آزادشهر