زبان مشترک

جلسه هفتم از دوره بیست‌وششم کارگاه‌های آموزشی عمومی مسافران و همسفران کنگره۶۰ ویژه جشن همسفر نمایندگی لویی‌پاستور با استادی ایجنت همسفر هدی، نگهبانی راهنمای تازه‌واردین همسفر سميه و دبیری راهنما همسفر راحله با دستور جلسه «هفته همسفر، نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز شنبه 6 دی‌ماه 1404 ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

عرض تبریک دارم خدمت همه همسفران. خدا را شکرگزارم که امروز سعادت داشتم در خدمت شما باشم. این جشن را در رأس خدمت آقای مهندس دژاکام، همسفران عزیزشان که اگر ایستادگی و صبر این خانواده نبود، من الان اینجا نبودم و این حال خوش را تجربه نمی‌کردم، تبریک عرض می‌کنم. خدمت خانم آنی بزرگ، خانم آنی کمان‌دار، خانم شانی و دکتر امین بزرگوار. همچنین همه همسفران کنگره۶۰ به‌ویژه همسفران شعبه لویی پاستور.

در خصوص جشن همسفر، یکی از جشن‌های مهمی که آقای مهندس در سال مشخص کرده‌اند، جشن همسفر است؛ برای اینکه ما امروز اینجا باشیم و دور هم جمع بشویم. شاید به نظر برسد که نقش همسفر کم‌رنگ است؛ ولی این‌طور نیست، همسفر نقش بسیار تأثیرگذاری در درمان اعتیاد دارد. همسفر کسی است که با تمام شرایط سختی که داشته، با وجود سختی‌هایی که مواجه بوده، ترس‌ها، اضطراب‌ها، تخریب‌هایی که وجود داشته، تصمیم گرفته است راهی را انتخاب کند که به‌جای همه آن‌ها صبر، آموزش، سکوت‌های آگاهانه و تغییر درونی را برای خودش رقم بزند.

زمانی که آقای مهندس دژاکام تصمیم گرفتند خانواده‌های مسافران در کنگره حضور پیدا کنند برای اینکه امید و انگیزه‌ای برایشان باشد، برداشت خود من این است که می‌خواستند همسفر و مسافر به یک زبان مشترک برسند؛ چون بر اساس آن مثلثی که قاعده‌اش اعتیاد است یک ضلعش همسفر و یک ضلع دیگرش مسافر، همسفر از دید خودش نگاه می‌کند و مسافر هم همین‌طور. من همسفر زمانی که وارد کنگره شدم هیچ‌چیزی غیر از اینکه درمان مسافرم را می‌خواستم در ذهنم نمی‌گذشت؛ یعنی همه هم‌وغم من این بود که مسافرم درمان بشود؛ اما زمان گذشت و متوجه شدم که چه چیزهایی را در خودم نمی‌دیدم، چه زخم‌هایی را نمی‌دیدم، چه تخریب‌هایی را نمی‌دیدم. اینجا من را با خودم مواجه کرد که همسفر تو به‌خاطر خودت بیا، آموزش بگیر، جهان‌بینی‌ات را ارتقاء بده؛ برای اینکه بتوانی تغییر کنی، برای اینکه بفهمی چه‌طور می‌توانی در کنار مسافرت قرار بگیری.

همسفر تصمیم گرفت به‌جای قضاوت، یاد بگیرد؛ تصمیم گرفت به‌جای کنترل، اعتماد کند؛ تصمیم گرفت به‌جای عصبانیت، تمرین آرامش کند و به‌جای تسلیم‌شدن، ایستادگی داشته باشد؛ برای اینکه بتواند اول ‌از همه زندگی خودش و بعد مسافرش را در مسیری قرار بدهد که همه هدف کنگره60 است. مسیر امنی که فراز و نشیبش زیاد است؛ اما با همراهی فردی که شما همسفر می‌دانید، این مسیر هموارتر می‌شود. بارها پیش آمده شما وقتی همراه همسفری که خوب باشد سفر می‌روید، چقدر از آن سفر لذت می‌برید؟ اما وقتی سفری رفتیم که همسفرمان بد بوده با خودمان می‌گوییم رفتم یک تجدید قوا کنم و انرژی بگیرم، بدتر حالم خراب شد و دارم برمی‌گردم!

همسفر در کنگره۶۰ یاد گرفت به‌جای اینکه واکنش سریع نشان بدهد، تفکر کند؛به‌جای اینکه بخواهد خدای‌ناکرده از روی ناگاهی و جهلش عکس‌العملی نشان بدهد، آگاهی و دانایی کسب کند، آن را به دانایی مؤثر تبدیل کند تا بتواند بال پرواز باشد. ما آمدیم برای درمان مسافر؛ ولی به جایی رسیدیم که دیدیم نه! برای خودمان آمدیم. همان‌ چیزی که همه همسفرها بعد از مدتی متوجه می‌شوند که ما آمدیم اول حال خودمان را خوب کنیم، بعد بتوانیم بال پرواز مسافرمان باشیم و این چیزی است که امروز ما بعد از سال‌ها در کنگره۶۰ نقش پررنگ همسفر را در درمان می‌بینیم. رسیدن به این تغییرات و این آرامش به همین سادگی‌ها نبوده که من فکر کنم در مدت کوتاهی می‌توانم این تغییرات را ایجاد کنم، من نوعی که نتوانستم. آرام‌آرام و یواش‌یواش آموزش‌ها می‌آید، جهان‌بینی می‌آید و تغییرها آرام‌آرام اتفاق می‌افتد. ما خدا را شکر در کنگره همیشه در حال آموزش گرفتن هستیم و شما نگاه کنید و ببینید آموزش همسفران با مسافران فرقی ندارد؛ یعنی همان جلسات آموزشی، همان سی‌دی‌هایی که نوشته می‌شود، همان دستور جلسات و همه چیز؛ برای چه؟ برای اینکه هم همسفر هم مسافر، این دو تا ضلعی که ما در موردش صحبت کردیم بتوانند با هم رشد کنند و به آن زبان مشترک برسند.

حالا اگر آرامش از درون من اتفاق بیفتد چه می‌شود؟ فکر کنم همه شما عزیزان شنیده باشید که حضرت مولانا از شمس پرسیدند: «چه شد به آرامش رسیدی؟» ایشان گفتند: «به من وعده دادند که درونت را آرام کن، با اطرافت کاری نداشته باش، اما در ادامه معجزه اتفاق افتاد. خودم که آرام شدم، جهان اطرافم هم آرام شد.» ما همسفرها هم در واقع همین‌طور هستیم.

طبق صحبت‌های آقای مهندس که هرساله در خصوص جشن همسفر صحبت می‌کنند، مسافرها ان‌شاءالله به شایستگی تقدیر کنند، هم این تقدیر زبانی باشد و هم عملی که فکر می‌کنم همه این صحبت‌ها را سال‌ها شنیده‌اند و مهندس هم هر سال زحمت می‌کشند و تأکید می‌کنند. ان‌شاءالله مسافرها از همسفرها به شایستگی تقدیر کنند و بدانند انرژی که در این روز به همسفر می‌دهند، قاعدتاً به خودشان و خانوادهشان برمی‌گردد. چه همسر باشد، چه فرزند فرقی نمی‌کند، در هر جایگاهی که همسفر برایشان آمده این تقدیر ان‌شاءالله به شایستگی انجام شود. از خدا می‌خواهم که همه همسفران ما در کنار مسافرانشان در مسیر درمان، در مسیر جهان‌بینی و در مسیر رسیدن به آرامش، دوشادوش همدیگر باشند و ان‌شاءالله خیر بسیاری نصیب همه شود.

تصاویری از برگزاری جشن همسفر 

مرزبانان کشیک: همسفر الهام و مسافر مسلم
عکاس: مرزبان خبری همسفر مرجان، همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) و همسفر رها رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دهم)
تایپیست: همسفر طلا، همسفر پروین و همسفر آرزو رهجویان راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور