جشن یک پیام زنده است

همسفر؛ از همراهی ناآگاهانه تا حضور آگاهانه

جشن‌ها در کنگره نشان می‌دهند که فرد در مسیر درمان، آموزش و تعادل به نتیجه رسیده و بیانگر حرکت از ضد‌ارزش به طرف ارزش‌ها است. در کنگره۶۰، هر جشن نماد عبور از یک مرحله سخت است. مثلاً: جشن رهایی، رهایی از بند اعتیاد، جشن همسفر، رهایی از رنج، کنترل، ترس و ناآگاهی‌ این‌ها ظاهری نیستند بلکه پیروزی‌های درونی‌ هستند.

جشن یک پیام زنده است، «اگر دیگران توانستند، تو هم می‌توانی»، مخصوصاً برای تازه‌واردین، جشن‌ها چراغ راه‌اند. جشن‌ها آموزش شکرگزاری و قدردانی هستند و تنها دیدن سختی‌ها نیست؛ بلکه باید موفقیت‌ها را ببینیم و قدر بدانیم. همه یاد می‌گیریم که موفقیت یک نفر، موفقیت جمع است. آقای مهندس می‌‌فرمایند: جشن، پاداش نیست؛ نشانه‌ی رشد و تغییرِ واقعی است.

جشن همسفر، جشن همسفر، جشن بیداری انسان‌هایی است که تصمیم گرفتند به جای تغییر دیگران، خود را تغییر دهند و با این انتخاب، مسیر درمان خانواده را هموار سازند. در کنگره۶۰، هیچ واژه‌ای بدون معنا و هیچ جایگاهی بدون مسئولیت تعریف نشده است. یکی از عمیق‌ترین و اثرگذارترین جایگاه‌ها درکنگره۶۰، جایگاه همسفر است؛ جایگاهی که نه از سر اجبار؛ بلکه از مسیر آموزش و آگاهی شکل می‌گیرد.

همسفر در کنگره۶۰ صرفاً همراه یک مسافر مصرف‌کننده نیست؛ بلکه انسانی است که خود، سال‌ها درگیر آسیب‌های پنهان و آشکار ناشی از بیماری اعتیاد بوده است. بیماری‌ که تنها جسم مسافر را درگیر نکرده؛ بلکه تفکر، احساس، رفتار و بنیان خانواده را نیز دچار تخریب نموده است؛ بنابراین کنگره۶۰ با نگاهی عمیق و علمی، مسیر درمان را برای همسفر نیز تعریف کرده است.

از دیدگاه آقای مهندس، همسفر پیش از هر چیز نیازمند درمان تفکر است؛ چرا که با سال‌ها زندگی در کنار مصرف‌کننده، ناخودآگاه همسفر را وارد نقش‌هایی مانند ترحم افراطی، کنترل‌گری، سرزنش، فداکاری بیمارگونه یا احساس قربانی بودن کرده است. این نقش‌ها اگرچه ظاهری از محبت دارند؛ اما در حقیقت مانعی جدی در مسیر تعادل خانواده محسوب می‌شوند.

همسفر در کنگره می‌آموزد که درمان، امری زمان‌بر و تدریجی است؛ بنابراین صبر را می آموزد، محبت بدون آگاهی، می‌تواند مخرب باشد، هر انسانی مسئول اصلاح خویش است، نه دیگران؛ بنابراین مستقل بودن را در در غالب تعادل می‌آموزد. آموزش‌های کنگره۶۰، از طریق سی‌دی‌ها و سخنان آقای مهندس، استاد امین و راهنمایان، به همسفر کمک می‌کند تا نگاه خود را از «نجات دادن مسافر» به «ساختن خویش» تغییر دهد.

این تغییر نگرش، نقطه‌ی آغاز آرامش در خانواده است. همسفری که آموزش می‌بیند به جای واکنش‌های احساسی، رفتار آگاهانه نشان می‌دهد، کنگره۶۰ به همسفر می‌آموزد که درمان مسافر، بدون رشد همسفر کامل نخواهد بود؛ زیرا خانواده، یک سیستم به‌هم‌پیوسته و یک ساختار ارزشمند است و تعادل آن زمانی برقرار می‌شود که هر عضو، نقش درست خود را بشناسد.

همسفر با آموزش به ستون آرامش خانواده تبدیل می‌شود؛ نه با فشار و توقع؛ بلکه با دانایی تبدیل به مرکز آرامش این ساختار می‌شود. در آموزه‌های کنگره۶۰، همسفر صرفاً همراه مسافر نیست؛ بلکه انسانی است که خود نیز نیازمند آموزش، شناخت و تغییر است. آقای مهندس بارها در سی‌دی‌ها و سخنان خود تأکید کرده‌اند که بیماری اعتیاد، یک بیماری فردی نیست؛ بلکه یک بیماری خانوادگی است و همسفران نیز به اندازه مسافران نیازمند درمان و آموزش هستند.

همسفر با حضور در لژیون، گوش‌دادن به سی‌دی‌ها و مشارکت در جلسات، می‌آموزد که چگونه از احساسات منفی، ترس، خشم، ناامیدی عبور کند و به تعادل برسد. جشن همسفر، جشن آگاهی و تولد دوباره است. با سپاس از بنیان کنگره۶۰ و قدردانی از تمامی همسفرانی که با آموزش، صبر و تعهد، معنای واقعی همراهی را به تصویر کشیدند.

منابع: سخنان آقای مهندس در سی‌دی‌های خانواده، نقش آموزش محبت آگاهانه، مسئولیت‌پذیری، مقالات دیده‌بان محترم مسافر خدامی و مصاحبه‌های استاد امین

نویسنده: راهنما همسفر حلوه (لژیون بیست‌وهفتم)
ویرایش: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
عکس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون بیست‌وسوم)
نمایندگی همسفران سلمان‌فارسی کنگره۶۰