سختی‌ها برای ساختن انسان طراحی شده‌اند

برداشت از سی دی "شاخ گاو"، از آموزش های مهندس دژاکام.

انسان همیشه در طول تکامل یک مسافر است، خواه این سفر در زمین باشد و خواه در سما. حیات دقیقاً در طول همین سفر اتفاق می‌افتد و مقصد نهایی به تنهایی مطرح نیست، بلکه ایستگاه‌های میانی اهمیت دارند.
من در دورانی از زندگی خود با بحران‌های پی‌درپی مواجه شدم که گویی یکی پس از دیگری نازل می‌شدند.
دفتر کارم توسط شهرداری پلمب شد و ناچار بودم از پنجره وارد شوم. در همان ایام، به اشتباه توسط مأموران بازداشت و به کلانتری منتقل شدم. پس از رهایی، با مشکلات مربوط به چک‌های برگشتی و جلب شدن مواجه گشتم. حتی در مسیر فروش ملکی که با یکی از بستگان شریک بودم، با خیانت و دست‌برد در سند اجاره‌نامه روبرو شدم. این وقایع را بازگو می‌نمایم تا بدانید که سختی‌ها برای ساختن انسان طراحی شده‌اند. اگر کسی بخواهد شجاع شود، باید با هیولا بجنگد؛ زیرا ارتقا همیشه در حرکت شکل می‌گیرد و رکود بر هیچ موجودی جایز نیست.

در این میان، به اشعار وثوق‌الدوله اشاره می‌نمایم که می‌گوید وقتی بد می‌آید، هرچه آید بد شود. در چنین شرایطی، ممکن است پشه‌ای بر کرکسی غالب گردد یا شاخ گاوی گردونه‌ای را بشکند. این‌ها مراحل آزمایش و تست انسان است. گاهی فردی چون مرغ در شش جهت و حتی در جهان‌های دیگر پرواز می‌کند و هیچ حادثه‌ای بر وی تند نمی‌شود، اما دیگری در مسیری هموار ناگهان می‌لغزد و آسیب می‌بیند. این وقایع بر پایه خواست، تقدیر و فرمان الهی استوار هستند. ما امروز تقدیر آینده خود را رقم می‌زنیم؛ اگر امروز عملی ناشایست انجام دهیم، در آینده پاسخی سخت دریافت خواهیم نمود. من بر اساس تجربه‌های تلخ گذشته، توصیه می‌نمایم که تا حد امکان با اقوام و خویشان کار شراکتی و تجارتی انجام ندهید. اگر ناچار به انجام این کار شدید، باید حساب و کتاب شما بسیار دقیق و حتی تا یک قران آن مشخص باشد. بسیاری از دعواهای حقوقی در دادگاه‌ها میان بستگانی رخ می‌دهد که با شعار «ما با هم این حرف‌ها را نداریم»، نظم مالی را نادیده گرفته‌اند.

باید دانست که خویش واقعی کسی است که برای خاموش کردن آتش زندگی شما پیش‌قدم شود، نه آن‌که تنها برای خوردن کباب در سفره حاضر باشد. در مسیر این سفر که از روز الست آغاز شده و تا ابدیت ادامه دارد، اتکا به نفس استوار حیاتی‌ترین ابزار است. انسانی که مدام ناله‌ کرده و خود را بدبخت می‌نامد، پیش از هر دشمنی، خود را تخریب می‌نماید. ما باید مانند درختان، ایستاده بمیریم و همت بلند داشته باشیم. همچنین، باید از همراهی با همسفر بد پرهیز نمود؛ همسفری که موفقیت‌های شما را برنمی‌تابد و در سختی‌ها شما را رها می‌کند. در وجود هر انسان، دو همسفر درونی یا دو نیرو در جدال هستند که یکی به سمت نیکی و دیگری به سمت زشتی تشویق می‌نماید. باید حس خود را تقویت نماییم تا بتوانیم وقایع اطراف را به درستی رصد کنیم. زندگی ما مجموعه‌ای از خطوط است که به تنهایی معنایی ندارند، اما از ترکیب به جای آن‌ها، تصویری زیبا و با‌معنا پدید می‌آید.

اعمال ما از بدو بیدار شدن تا تفکرات و محبت‌هایمان، هر کدام خطی از این تصویر بزرگ هستند. حیات در همه موارد ادامه دارد؛ چه ما غمناک باشیم و چه شادمان، خورشید طلوع و غروب می‌کند. پس چه زیباست که با کشیدن زیباترین تصویر از حیات خویش، آن را در دفتر طبیعت به امانت بگذاریم. بدانید که سختی‌ها مانند حرارتی است که به طلا داده می‌شود تا به زینتی گران‌بها تبدیل گردد یا مانند فشاری است که زغال‌سنگ را به الماس بدل می‌نماید. جوانه لطیف برای تبدیل شدن به درختی تنومند، باید از میان خاک و تاریکی عبور کند. این مسائل طبیعی هستند و برای پختگی ما لازم می‌باشند. ناامیدی ابزار شیطان است و در هر شرایطی باید امیدوار بود؛ چرا که پایان شب سیاه، سپید است. ما با حرکت خود، فرامین الهی را به انجام می‌رسانیم و مسئولیت‌های خویش را پذیرا می‌شویم. ارتقای ما در گرو همین تلاش‌ها و حرکت‌های مداوم است که در چرخش سماوی معنا می‌یابد.

باید توجه داشت که هیچ موجودی اجازه رکود ندارد. حتی درختان و حیوانات نیز در حال حرکت و تغییر هستند. اگر ما از تلاش دست بکشیم، از چرخه تکامل عقب می‌مانیم. ایمان داشته باشید که هر رنجی، درسی برای آموختن و هر مشکلی، آزمونی برای سنجش عیار ماست. محبت واقعی زمانی درک می‌شود که انسان طعم بی‌محبت بودن را چشیده باشد. در واقع، اضداد هستند که به مفاهیم معنا می‌بخشند. ما در کنگره می‌آموزیم که چگونه با تقویت عقل و ایمان، بر تخریب‌های گذشته غلبه کنیم. جسم ما شهر وجودی ماست که نیاز به مراقبت دارد؛ نباید با مصرف مواد یا نادیده گرفتن سلامتی، آن را ویران سازیم. هوشمندی جسم و جهان‌بینی به ما کمک می‌کند تا زبان بدن را بفهمیم و در جهت سلامت و صعود حرکت کنیم. در نهایت، هدف از خلقت، خودِ زندگی کردن و لذت بردن از بودن است، حتی در میان کوهی از مشکلات.

سعی کنید در طول سفر زندگی، آرامش خود را تقویت نمایید. اتکا به نفس، نترسیدن و داشتن همت بلند، مردان و زنان بزرگ را به جایگاه‌های رفیع می‌رساند. ما در این مسیر تنها نیستیم؛ اگرچه دو نیروی درونی همواره در حال گفتگو با ما هستند، اما قدرت انتخاب با ماست که به کدام سو متمایل شویم. تماشای مناظر حقیقی و مجازی در طول این مسیر، به ما در ساخته شدن کمک می‌نماید. بیایید با دوری از غیبت، تجسس، ظلم و بدخواهی، خطوط زندگی خود را با ظرافت ترسیم کنیم. بگذارید دیگران در شما خطی زشت که با طلا نوشته شده نبینند، بلکه شاهد تصویری با اصالت و زیبا باشند. از خداوند می‌خواهیم که ما را از قهر به طرف مهر هدایت فرماید و ما را با روشنایی‌ها آشنا گرداند تا به فرمان عقل نزدیک شویم و به مکانی برسیم که از آنجا انشعاب یافته‌ایم.

برداشت: همسفر فرزاد (لژیون 1)

تهیه و تنظیم سایت همسفران آقای آکادمی