خداوند برای خلق انسان، آنقدر بینقص، عمل نموده که آنچه میگوید را در عمل به انجام میرساند، پس ما هم که ذرّهای از وجود باریتعالی هستیم، باید به همان اندازه در تفکر و عمل، دقیق عمل کنیم. تا هم خود و هم خداوند از ما راضی باشد.
سردار، کتاب عبور از منطقه ۶۰درجه زیر صفر
سلام دوستان علی اصغر هستم مسافر، آنتیایکس مصرفی شیره کشیدنی، ورزش درکنگره والیبال، راهنما مسافر رضا لژیون مرزبانی شفا، رهایی ۳ سال و ۱ماه و ۱۴ روز.
دلنوشته هفته همسفر؛
علیاصغر… این نامِ من است و قصه من، قصه چهار سال سفر در اوج تنهایی و بدون همسفر . چهار سال در دل کنگره، گامهایم محکم بود، اما شانههایم خسته. راهنمایان، دوستان ، مرزبانان و تمامی خدمتگزاران و اعضای محترم هر یک چراغی بودند در تاریکی؛ اما جای خالیِ تکیهگاهی از جنسِ «خانواده»، همواره حس میشد.
در مسیر پر پیچ و خم رهایی، وقتی تنها میروی، گاهی اوقات برای ادامه دادن، به دلیلی نیاز داری محکمتر از ارادهی خودت. و آن دلیل، حضور همسفر است.
و اکنون… داستان من تغییر کرده است.
امسال، در آستانهی هفتهی همسفر، برای اولین بار ( شکر خداوندا را )همسفرم پا در این راه مقدس نهاده است. حضور او، مثل تابیدن آفتاب پس از سالها ابهام است. گویی جادهای که تا دیروز در سایه بود، امروز زیر نور محبّت و ایمان او، روشن شده است. او با تمام وجود، به رهایی و به تغییر ایمان آورد و در کنار من قرار گرفت تا ثابت کند که سفر، اگرچه سخت، اما هرگز به انتها نمیرسد.
حضور تو، ای همسفرِ تازه از راه رسیده، نه فقط برای من، که برای تکتک سلولهای وجودم، یک تولد دوباره است.
با تمام وجود از قدرت مطلق خواستارم که این همراهی مبارک، مستدام باشد. نه فقط تا پایان این سفر زمینی، بلکه تا ابدیت زندگی مشترکمان، همپای یکدیگر بمانیم.
هفتهی همسفر، جشن حضور و قدردانی از تمام آنانی است که سهم بزرگی در احیای زندگیهای ما دارند.
این دلنوشته، تقدیم به ایمان و قلب بزرگ تمام همسفران که امروز، زیباترین معنای «همراهی در مسیر نور» را برایمان رقم زدند
هفته همسفر پرشگون باد.
مرزبان خبری؛ مسافر علیاصغر
ارسال؛ مسافر محمدرضا ل۷
- تعداد بازدید از این مطلب :
238