این من هستم که باید محکم و استوار به راه خود ادامه دهم و نباید ناامید شوم؛ چراکه ناامیدی بزرگ‌ترین حقه شیطان است. (نمایندگی ارکیده کرمان)

چهاردهمین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی ارکیده کرمان، با استادی مسافر الهه، نگهبانی مسافر اعظم و دبیری مسافر اعظم، با دستور جلسه «وادی یازدهم و تأثیر آن روی من»، روز چهارشنبه ۳ دی‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، الهه هستم؛ یک مسافر.

در ابتدا بابت حضور در این مکان سپاسگزار خداوند هستم. سپس تشکر می‌کنم از ایجنت محترم شعبه، مرزبانان عزیز، سرکار خانم فاطمه و راهنمای عزیزم، خانم پریسا، که در نبود خودشان به من اعتماد کردند و اجازه دادند تا در این جایگاه باارزش خدمت کنم.

دستور جلسه امروز در مورد وادی یازدهم است. این وادی می‌گوید: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» چیزی که من از این وادی برداشت کردم این بود که تا زمانی که برای رسیدن به اهداف و خواسته‌های خود تلاش کنم، مطمئناً به آن‌ها دست خواهم یافت؛ مشروط بر اینکه همانند چشمه‌ای جوشان و مانند رودی خروشان باشم. زمانی که یک رود می‌خواهد خود را به اقیانوس برساند، مسلماً در مسیر آن تخته‌سنگ‌ها و مشکلاتی وجود دارد؛ اما برای اینکه زلال بماند و خود را به اقیانوس برساند، تلاش می‌کند تا از آن‌ها عبور کند. ما نیز زمانی که وارد کنگره می‌شویم، برای رسیدن به هدف خود که همان درمان اعتیاد، رهایی و رسیدن به آرامش و حال خوب است، تلاش می‌کنیم و با فرمانبرداری از راهنما و حرمت‌های کنگره، مسیر خود را طی می‌کنیم. البته مشکلات و نیروهای منفی و بازدارنده سرِ راهمان وجود دارد؛ اما این من هستم که باید محکم و استوار به راه خود ادامه دهم و نباید ناامید شوم؛ چراکه ناامیدی بزرگ‌ترین حقه شیطان است.

در روزهایی که حال خوبی نداشتم، از راهنمای خوبم داستانی شنیدم؛ شاید شما نیز این داستان را شنیده باشید. روزی شیطان، در حالی که دستفروشی می‌کرد، یکی از اجناس خود را بسیار گران می‌فروخت. وقتی از او پرسیدند که این چیست که این‌قدر قیمتش بالاست؟ پاسخ داده بود: ناامیدی است؛ چراکه اگر به هر انسانی داده شود، او دیگر قادر نخواهد بود هیچ حرکت و تلاشی انجام دهد. پس در نتیجه می‌توان گفت خیلی مهم است که امید خود را از دست ندهیم. آب نیز اگر در یک‌ جا بماند، تبدیل به گنداب و لجن می‌شود؛ اما وقتی در حال حرکت باشد، همیشه زلال خواهد بود.

نکته دیگری که در وادی یازدهم بسیار قابل توجه است، این است که اهریمن یا شیطان فقط می‌تواند انسان را دعوت کند. به عبارتی، فقط می‌تواند با الهامات و القائات منفی مرا به انجام کارهای ضد ارزشی تشویق و دعوت کند؛ اما از آنجایی‌ که خداوند تنها به انسان قدرت اختیار داده است، این من هستم که باید انتخاب کنم. اگر راه ارزش‌ها و صراط مستقیم را برگزینم، به آرامش و حال خوب دست خواهم یافت؛ اما اگر در مسیر ضد ارزش‌ها قدم بگذارم، بهای بسیار سنگینی باید بابت آن پرداخت کنم.

بزرگ‌ترین چاه و بزرگ‌ترین تاریکی که یک انسان می‌تواند درون آن بیفتد، اعتیاد است؛ چراکه همراه آن مشکلات دیگری نیز به بار خواهد آمد. در وادی یازدهم می‌خوانیم: اهریمن انگشت خود را به سمت خطرناک‌ترین موضوع نشانه می‌برد و تیر زهرآگین خود را که همان جادوی هفت‌رنگ یا خمر است، رها می‌کند. خمر باعث می‌شود پوششی روی عقل و اندیشه ما قرار گیرد و ما نتوانیم درست تصمیم بگیریم و عاقلانه رفتار کنیم.

در آخر، اگر روزی در چاه اعتیاد افتادیم، در ادامه به سمت ضد ارزش‌های دیگری نیز سوق پیدا خواهیم کرد؛ یعنی وقتی من مصرف‌کننده باشم، برای تأمین مواد خود مجبورم دروغ بگویم یا دزدی کنم و یا کارهای دیگری انجام دهم. به همین دلیل است که در کنگره، در سفر اول اعتیاد خود را درمان می‌کنیم و وقتی سفر دوم شروع می‌شود، تازه می‌خواهیم دیگر مشکلات خود را حل کنیم؛ مشکلاتی که سال‌ها درگیر آن بوده‌ایم. امیدوارم بتوانیم با آموزش، جایگاه خود را به سمت ارزش‌ها تغییر دهیم.

تایپ: مسافر الهه، لژیون هفتم نمایندگی ارکیده کرمان
ویرایش: مسافر فرزانه، لژیون چهارم نمایندگی ارکیده کرمان
بازبینی و ارسال: همسفر سولماز