چشمه، بارها و بارها یک مسیر را طی کرده است و این را خوب می‌داند.

جلسه هشتم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی، عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی صالحی۲ به استادی راهنمای محترم مسافر سعید، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حسین، با دستور جلسه: "وادی یازدهم؛ چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند" چهارشنبه سوم دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان سعید هستم یک مسافر  خدا را شکر می‌کنم که امروز فرصت خدمت و آموزش برای من مهیا شد. قبل از اینکه در مورد دستور جلسه صحبت کنم خواستم هفته همسفر را به همسفران کنگره۶۰، خانواده آقای مهندس و همسفران نمایندگی صالحی۲ تبریک عرض کنم. امیدوارم نور کنگره همیشه در دلشان روشن باشد. خدمتی که گروه خانواده می‌کند، در واقع پیوندها را انجام می‌دهد. خیلی پیوندهای نامیمون بین مسافر و همسفر خورده و خیلی تخریب‌ها به وجود آمده و این پیوندهای نامیمون توسط خدمتگزاران گروه خانواده از بین می‌رود و پیوندهای بهتر و مصمم‌تری به وجود می‌آید.

در مورد وادی یازدهم؛ چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند، وقتی که به سرتیتر این وادی‌ها نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم مفهوم آن چیست و چه پیامی در دل آن است. اما تنها وادی که ساده و روان نوشته نشده؛ منظور از چشمه چیست! جوش و خروش چیست! بحر و اقیانوس چیست! تنها در این وادی‌ست که مفهوم ساده‌ای ندارد. در این وادی چشمه را تشبیه کرده به جسم انسان، رود که جاری‌ست به روان انسان و بحر و اقیانوس را تشبیه کرده به رسیدن به فرمان عقل یا عقل.

اما یک چشمه برای اینکه به جوشش درآید، باید دارای انرژی پتانسیل باشد، یعنی منابع آبی زیادی داشته باشد تا به سطح زمین برسد، بعد شروع کند به جوشش، بعد جاری شود. در این دستور جلسه و در این وادی، منابع اطلاعاتی را تشبیه کرده به یک آموزش سالم و یک تجربه مفید. قبل از اینکه وارد کنگره شوم، فکر می‌کردم خیلی از تجارب و آموزش‌ها را دارم، ولی وقتی که وارد کنگره شدم و با آموزش‌های کنگره آشنا شدم و به مفهوم آن پی بردم، متوجه شدم آن چیزی که من آموزش دیده بودم و تجربه کرده بودم غلط است و همین غلط بودن باعث حال خراب من و عقب افتادگی من شده بود.

من آن موقع فکر می‌کردم، مواد مخدر پاسخگوی مشکلات و حل مسائل من است و تغییراتی در من به وجود می‌آورد و وقتی که تجربه کردم، به انتها رسیدم، دیدم _نه_ اینگونه نیست. تمامی انسان‌ها یک سری مطالبی در وجودشان هست. در این وادی به این موضوع اشاره می‌کند که منابع آبی، تفاوت‌های زیادی با هم دارند. به طور مثال وقتی که به منابع آبی رجوع می‌کنید یک چشمه زلال است، یک چشمه، آب جوش و یک چشمه آب سرد دارد. متفاوت هستند و یکسان نیستند.

اینکه یک روزی من فکر می‌کنم که دیگر هیچی نیستم و پوچ هستم و ناامید می‌شوم، این یک چهره از این است. پتانسیلی است که در من وجود دارد. گرچه آب در منابع زیرزمینی و چشمه، نمی‌داند بعد از اینکه به سطح رسید و جاری شد چه مسیری را باید طی کند و به چه چیزهایی برخورد کند و چه مقدار مسیر را باید طی کند تا به بحر و اقیانوس برسد، اما این را خوب می‌داند که بارها یک مسیری را طی کرده و دوباره بعد از تبخیر شدن، تبدیل شده و به زمین آمده است.

مثلا چشمه جاری می‌شود و به اقیانوس می‌رسد. در معرض آفتاب، بخار می‌شود، ابر می‌شود و دوباره برف و باران می‌شود به یک سطحی از زمین می‌رسد و در زیر زمین می‌ماند و دوباره جاری می‌شود. این حکایت ما انسان‌هاست. ما از فردای خودمان خبر نداریم، اینکه فردا چه مسیری را باید طی کنیم و چه اتفاقی برای ما می‌افتد، اصلا خبردار نیستیم. اما چیزی که هست در درون ما خیلی چیزها نهادینه شده و در وادی هم می‌گوید فقط باید آموزش دید تا راه کارش را پیدا کنیم و بتوانیم از آن‌ها استفاده کنیم.

انرژی پتانسیل فقط بر اثر تغییرات به وجود می‌آید. این تغییرات را یک تازه‌وارد، چه در گروه خانواده و چه در گروه مسافران آقا از همان روز اول، تغییر را احساس می‌کنند و انرژی پتانسیل درونش به وجود می‌آید. به یک فرد مصرف کننده که از در وارد می‌شود، اسم معتاد را بکار نمی‌برند، بلکه به او مسافر می‌گویند و این هدفی را ایجاد می‌کند و تغییرات شکل می‌گیرد و در پی آموزش قرار می‌گیرد تا انشاالله به رهایی برسد.

وقتی به رود نگاه می‌کنیم، فقط آب جاری می‌بینیم که در حرکت است و از پستی و بلندی‌های آن خبر نداریم. اما وقتی از بالا می‌نگریم، می‌بینیم که رود چه پیچ و خم‌هایی را می‌گذراند. خیلی از ما که اینجا هستیم بسیاری از این پیچ و خم‌ها خطرناک زندگی را گذرانده‌ایم. وقتی از لحاظ اقلیمی به رود نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که این مسیر بهترین مسیری بود که رود می‌توانست طی کند. تا اینجا ما هر راهی را که طی کرده‌ایم، شاید برای ما سخت بوده ولی از لحاظ خداوند، دیدگاه آن قدرت مطلق، این بهترین مسیری بوده که ما می‌توانستیم طی کنیم و نتیجه‌اش این است که الان اینجا هستیم. برای تک تک دوستان؛ مسافران و گروه خانواده بهترین‌ها را آرزو می‌کنم. متشکرم که به صحبت های من توجه کردید.

تهیه، تنظیم و بارگذاری: خدمت‌گزاران سایت نمایندگی صالحی۲